Kwiatowa Napastniczka z tajemnicą II Inazuma Eleven (POPRAWKI)

104#-Siła miłości.

(Z Perspektywy Flory)

W głębi serca czułam prawdziwe szczęście i ulgę że wszystko zmierza w dobrym kierunku ale jakby się nad tym dłużej zastanowić z drugiej strony, zachowanie Pana Blacka wydawało mi się odrobinę dziwne. Co więcej, on był ZA spokojny jak na mój gust. A jeśli coś planuje? A ten jego spokój to przykrywka? Muszę być czujna cały czas. Ale jednocześnie rozpiera mnie energia że chociaż raz nie będę musiała trenować z tym palantem i zobaczę swoją kruszynkę.

Chwila....czemu się cieszę jak głupia że będę trenować z Jaidenem?! Czuję jak moje policzki robią się czerwone! Aaaa! Nie to się nie dzieje! Muszę szybko pomyśleć o czymś innym bo zwariuje! Myśl Flora o czymś innym, myśl, myśl, myśl!

Ugh! Nic z tego. Westchnęłam zrezygnowana i poszłam do Glazed'a. Eh. Na pewno się ucieszy a mnie na wieść że cieszę się że będę z nim grała to skręca mnie w żołądku. Jaka ja jestem głupia! Strzeliłam se facepalma z własnej głupoty.

Mieliśmy teraz trzecią lekcje. Hu. Dam radę. Ruszyłam w kierunku sali lecz po drodze natknęłam się na Axela....w towarzystwie Alishy. Natychmiast humor mi się popsuł jak zobaczyłam ich blisko siebie. Córka Blacka mnie zauważyła jak była w objęciach blondyna.

-No patrzcie państwo kto powstał z żywych. Czyż to nie Flora Blossoms? - zakpiła ze mnie. Odwróciłam wzrok czując ból w sercu.

-Huh? A co ty taka naburmuszona? - spytała zaskoczona. Albo raczej udając zaskoczenie. Śmiała się pod nosem. Najbardziej mnie bolało to fakt iż Axel był blisko i nie obchodziło go to jak Alisha się zachowuje.

-Nie Twoja sprawa - mruknęłam łamanym głosem. Utrzymywałam tylko smutek byle się nie rozpłakać. Nie mogę...nie przy nim jeśli zobaczy moje łzy, wyśmieje mnie.

-Alisha nic Ci nie powiedziała takiego. Nie obrażaj się o byle co - zwrócił mi uwagę....Axel?! Gwałtownie na niego spojrzałam. Zacisnęłam zęby z bezsilności.

Jego wzrok...był taki obojętny. Być może był sobą z zachowania ale nie był w pełni. On nigdy by nie spojrzał na Alishę, za dobrze go znam żebym mogła się pomylić co do tej kwestii.

-Ty chyba nie mówisz poważnie Axel prawda? - dopytałam drżącym głosem w tonie czując jak oczy mi się same z siebie szklą.

-Mówię całkiem poważnie, Flora. Weź się lepiej w garść bo będziesz za niedługo wyrzutkiem - doradził oschle i z przeszywającym wzrokiem mnie od środka.

-Naprawdę tak o mnie sądzisz? Czy to zdanie Alishy? - pytałam nie rozumiejąc czemu jest taki oschły do mnie.

-To moje i tylko wyłącznie moje zdanie. Idź się wypłacz do naszego kapitana jak masz zamiar ryczeć jak płaczek - wygonił mnie wskazując ręką na korytarz. Akurat samotna łza spłynęła mi po policzku.

-Nienawidzę cię - wydusiłam i uciekłam z płaczem jak najdalej od tej dwójki. Dlaczego Axel? Czemu taki się stałeś, i dlaczego mnie to tak boli kiedy Cię widzę w pobliżu Alishy?

(Z Perspektywy Axela)

Przez chwilę obejrzałem się za nią jak uciekła z płaczem. Phi. Dziwna dziewczyna z niej jak mam być szczery, chociaż z drugiej strony w środku poczułem coś dziwnego.....Przymrużyłem delikatnie oczy zdziwiony jednak moja dziewczyna przekręciła mi głowę abym mógł na nią spojrzeć.

- Nie oglądaj się za nią. To ja jestem Twoją dziewczyną nie ona - przypomniała mi obrażona. Nie wiem dlaczego ale byłem zły za to co powiedziała. Płacz Flory....czemu zrobił na mnie takie wrażenie? Alishy to się najwyraźniej nie podoba jak patrzę za inną.