Akala niya nagmahal siya sa maling tao. Pero, yung tadhana lang talaga yung mali sadyang hindi niya lang inisip na mapaglalaruan sila. Masyado siyang nagseryoso sa isang bagay na walang kasiguraduhan na tatagal. When Darren Lim love the girl.
Kakadating ko pa lang dito may biglaang order kasi sa Restaurant tapos sabi ng nag order ako nalang daw ang magdalang mag-isa. Nagtataka lang ako bakit ayaw niyang may kasama ako eh, ang dami nitong na-order niya sakin.
Hindi ko tuloy nakita yong celebration ng lola at lolo sa Restaurant, sigurado akong napuno na ng sweetness yong Redtaurant. Ang sweet kasi nung lolo sa asawa niya. Para talaga silang teenager na bagong relasyon lang. Over sa sweetness.
Pumasok na 'ko sa Building kung saan nila sinabi na dalhin ko 'tong mga na-bake ko. Nakakapagtaka talaga 'tong lugar na 'to kasi wala naman tao dito puro sirang gamit lang tsaka walang ka-ilaw ilaw.
Bigla akong napalingon ng may narinig akong tapak ng mga sapatos.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Ikaw na ba yong nag-order nito?" Napalunok nalang ako dahil sa lalaking 'to. Napaka-mysterious niya. "Ito na pala yong order mo." Lumapit siya sakin tapos hinawakan ng mahigpit yong braso ko. "A-aray! Bitawan mo 'ko! Nasasaktan ako!" Sigaw ko. Pero mas hinigpitan niya pa. "Bitawan mo 'ko!"
"Mas masakit yong naramdaman ko, Megan." Anong sinasabi niya? "Mapahiya at ma-reject mo sa harap ng maraming tao," Sambit niya. "Alam mo ba kung gaano kasakit yon?"
Natulala ako dahil hindi ko maalala yong sinasabi niya.
"Ako 'to Megan, si Justine. Yong lalaking pinahiya mo sa mga schoolmates natin nung high school pa tayo." Unti-unting lumaoit siya sakin kaya napapa-atras din ako. "Yong lalaking pinaasa mo." Sambit niya. "Yong lalaking niligawan na pinahiya mo at yong lalaking mahal na mahal ka pa din hanggang ngayon."
Biglang bumalik sakin yong mga nangyari nung High School pa kami, kung paano niya ipaalam sa maraming tao na mahal niya ako. Na-appreciated ko naman yon pero, kaibigan lang talaga yong turing ko sakanya.
Flashback
"Megan! Si Justine walang malay sa Field, puntahan natin!" aya sakin ng kaibigan ni Justine.
Tumakbo ako papunta sa field at nakita ko siyang nakahiga na walang malay. "Justine, hoy, gumising ka nga jan. Ano ba! Hindi magandang biro 'to ha!" Sambit ko. "Justine! Pinagtitinginan na tayo dito oh, hoy, mag-aalala sayo yong mga kaibigan natin. Bumangon ka na jan."
Biglang tumugtog yong favorite kong kanta na lagi kong pinapakinig kay Justine.
EXO - [Lucky]
Paglingon ko gising na si Justine kaya tumayo na kami don. Biglang naglabas ng mga flowers ong mga estudyanteng nakapaligid samin. Yong iba banners na may mga nakasulat tsaka, mga lobo.
"Megan, alam kong natanong na kita nito pero gusto kong ulitin sa harap ng maraming tao." Hinawakan niya yong pareho kong kamay. "Megan, will you be my girl?" Sambit niya. "Megan, can you be my princess?" Seryoso yong tingin niya sa mga mata 'ko.
