Pride // Larry Stylinson DUTCH

17. // Bezet

POV Louis William Tomlinson

'Je... je hebt me niet verteld dat je een vriendin had.'

Mijn ogen staan wijd open zodra ik me realiseer wat ik heb gezegd. Ik bedoelde dat ik mijn vriendin mee nam naar de bioscoop. Dat was een manier om de bom te laten vallen.

'Uhm yeah. We hebben sinds pas een relatie.'

Harry draait eindelijk zijn gezicht naar de mijne. Ik zie de verdriet in zijn ogen. 'Please vertel me dat jullie geen relatie hadden toen we aan het kussen waren. Niet de zoen van het protest. De zoen in jouw kamer. Ik geloof niet dat jij degene bent om vreemd te gaan, maar zulke dingen raken mensen. Ook al vind ik het niet leuk dat je een relatie hebt met een meisje, hoop ik niet dat je bent vreemd gegaan.'

Ik schud mijn hoofd. 'We kregen een relatie na de zoen. Het was nadat ik de griep kreeg.'

Harry loopt weg van me. Hij loopt rustig naar de woonkamer. Hij gaat zitten en het ziet eruit alsof hij probeert rustig te worden voordat hij me opnieuw aan kijkt. 

'Wie is het, Louis? Je klonk altijd alsof Zayn je enige vriend was.'

Ik negeer de kwaadheid in zijn woorden. Ik negeer ook het feit dat hij mij niet mij mijn nickname noemde. 

'Eleanor. Het is het meisje die je eerder hebt gezien toen je mij en Zayn ophaalde voor dat diner,' geef ik verlegen toe. Ik sta in de keuken om hem wat ruimte te geven.

'Eleanor... je ex-vriendin van school die zichzelf aan jou kopelde en jij zei dat je nog nooit wat voor haar had gevoeld?' vraagt Harry random. Ik ben altijd degene die boos word. Ik word altijd boos wanneer ik iets zeg waar ik later spijt van ga krijgen. Nu is het de beurt van Harry om boos te worden, maar ik vraag me af waarom hij zo boos op me is.

'Waarom word je zo boos om dit?' antwoord ik best wel luid. Ik ben bijna aan het schreeuwen naar hem. 'Ik snap dat ik je aan het touwtje heb laten hangen en dat spijt me. Ik dacht dat we dat voorbij waren. Ik ben weggegaan voor een maand, en nu ben je boos omdat ik een vriendin heb!'

Harry laat een zucht horen en gaat met zijn hand door zijn handen. Hij draait weg van me en hij loopt naar de grote ramen waardoor je heel Orlando kan zien. Hij neemt een moment om uit de ramen te kijken voordat hij zich terug draait naar mij. Hij leant tegen het raam. Ik loop weg van het aanrecht en ik loop de woonkamer in zodat we elkaar wat beter kunnen zien.

'Het spijt me, Lou,' zegt Harry zachtjes. 'Ik ben altijd een jaloerse jongen geweest. Ik was blij dat we weer opnieuw vrienden waren en ik denk dat ik nu gewoon bang ben dat ik je aan haar verlies. Ik bedoel ik kan eindelijk weer met je chillen en voor mijn gevoel staat zij nu altijd boven mij.'

'Je gaat me niet verliezen, Harold,' vertel ik hem met een glimlach terwijl ik naar hem toe loop.

'Maakt ze je op z'n minst blij?' vraagt Harry. Nu dat ik dichtbij bij hem sta, zie ik pas goed de verdriet in zijn ogen. Iets voelt alsnog niet goed over deze situatie, maar dat negeer ik.

'Yeah... ze maakt me blij.' Dat is de tweede keer dat ik hier een leugen over heb verteld.

'Fijn. Fijn om te horen,' zegt Harry voordat hij terug loopt naar de keuken. 'Ik ga het gehakt in de oven doen en daarna ga ik de tafel dekken.'

Met een zucht volg ik Harry naar de keuken. Niets voelt goed. Om zo met Harry te zijn voelt niet goed. Eleanor's lippen op de van mij voelt niet goed.

Misschien worden de dingen beter met wat langer tijd.

Ik zwaai met benen heen en weer terwijl Harry het eten in de oven doet. Ik heb het gemist om hier te zitten. Ik misde het om hier simpel te zitten en de jongen met groene ogen zien koken. Ik kijk op het aanrecht, ik zie een notitieblok. Het is een bruine leren boekje met een touwtje eromheen gewikkeld. Ik trek het dichter naar me toe. Er zijn een paar sterren getekend in de hoek van het boekje. Er is ook op het boekje geschreven 'let us love'. 

'Wat bedoel je met 'let us love?' 

Harry draait zich om. Hij heeft nog steeds zijn ovenhandschoenen aan zodra hij het boekje in mijn handen ziet.

'Je had dat niet moeten zien,' mompelt Harry zodra hij het zachtjes uit mijn handen neemt.

'Het was niet mijn bedoel om iets van je privacy weg te nemen,' geef ik toe. 'Ik zag het gewoon liggen.'

'Het is niet jouw fout. Het is mijn fout om het niet op te bergen.'

Harry trekt zijn handschoenen uit en kijkt dan naar het boekje in zijn handen. Hij ziet wat in de woorden wat iets speciaals voor hem betekent. Ik wil meer over hem weten. Ik weet weten wat hij denkt.

'Wat betekent het, Hazz?'

'Ik ben gay. Natuurlijk. Ik heb je dat verteld toen we elkaar voor het eerst zagen. Het is gewoon dat iedereen altijd vertelde hoe verkeerd het wel niet is,' antwoordt Harry. 'Ze proberen ons te stoppen met van elkaar te houden en ik denk dat dat me gewoon dwars zat. Het is niets speciaals.'

Ik geef hem een zwakke glimlach. Hij ziet er erg verdrietig uit tijdens het praten. 'Het is speciaal als het iets voor je betekent.'

Harry lacht terug naar me en bloost een beetje. 'Ik geloof gewoon in gelijkheid. Het is eerlijk als iedereen gelijk is.'

Ik knik mijn hoofd omdat ik het begrijp. 'Dat is iets goeds om te willen. Dezelfde haat die jij krijgt, krijgen andere mensen om hun huidskleur. Er is geen reden voor die haat.'

Harry knikt langzaam zijn hoofd voordat hij weg kijkt. Er is pijn in zijn ogen als hij praat over de haat die het LGBT gemeenschap krijgt. Ik hoopte dat ik hem kon helpen met zijn pijn.

'Wil je een film kijken?' vraag ik aardig.

'Jij mag kiezen deze keer.'

'Titanic?'

'Dat is een best wel romantische film. Dat klinkt eerder als iets wat ik leuk zou vinden niet jij.'

Ik haal mijn schouders op en ik loop naar de bank. Ergens in mijn hoofds weet ik dat ik dit voor Harry doe en ik kan het niet stoppen.

Sorry Sorry Sorry jongens. Het duurde echt lang voordat ik weer een nieuw hoofdstuk heb geplaatst. Het spijt me echt heel erg. Ik heb gewoon heel veel te leren. Dit jaar gaat gewoon heel moeilijk worden, maar ik wil het wel graag halen. Dus vandaar dat ik iets minder tijd heb.

Loveyou

x Iworkinabakery