Pride // Larry Stylinson DUTCH

33. // Foto's

POV Louis William Tomlinson

'Dit is je kamer.'

Ik kijk om me heen. Het is bijna hetzelfde als die van Harry. Het heeft alleen niet hetzelfde uitzicht op de stad. Alle muren zijn wit.

'We moeten iets doen met de muren,' zeg ik als ik op het bed ga zitten.

'Het verven van de muren is een nee, maar misschien kan je wat schilderijen ophangen,' zegt Harry terwijl hij tegen de deur aan leunt. 

Mijn oren gaan open zodra ik het idee hoor. 'Ik houd van foto's. Ik kan misschien een draad ophangen en daar foto's aanhangen. Heb je misschien wat extra foto's die ik kan ophangen totdat ik mijn eigen heb. Ik bedoel jij bent de fotograaf hier.'

Harry denkt even na voordat hij antwoordt. 'Volg me.'

Ik sta op van het bed en dan loop ik achter hem aan. Ik zie een kleine lach op zijn gezicht zodra hij zijn kast opent. Ik zie twee cowboyhoeden die opgehangen zijn. Hij heeft die waarschijnljk op de grond gevonden nadat ik naar het ziekenhuis werd gebracht. Ik ga zitten op de grond terwijl Harry een doos opent. Wanneer het open is zie ik dat er een heleboel foto's inzitten. Sommige zijn polaroids en sommige zijn gewoon uitgeprint. Heel veel zijn in zwart-wit.

'Ik heb deze gemaakt op school en tijdens mijn opleiding. Sommige waren voor projecten. Er zitten veel foto's tussen van mijn vrienden die wat aan het kloten zijn. Je kunt de mooie uitkiezen en ophangen. Ze doen toch niks in deze doos,' zegt Harry als hij naast me gaat zitten op de grond. 

We nemen beide een stapeltje in onze handen en dan beginnen we ze te sorteren. Ik heb veel foto's van Harry en zijn vrienden die naar het strand waren gegaan. Ik kies een foto van Harry uit zonder shirt, misschien perongelijk misschien ook niet. Harry laat mij steeds een mooie foto van zijn stapeltje zien. Hij wacht op mijn goedkeuring voordat hij het op de stapel legt. 

'Lou?'

'Hmm?'

'Waarom pakte je de hoed? Je kamer was in brand en jij pakt een cowboyhoed die misschien net een euro kosste,' zegt Harry. Zijn gezicht wordt rood en ik weet dat hij het antwoord heel graag wilt weten. 

'Ik weet het niet om eerlijk te zijn. Ik pakte mijn telefoon en portemonnee, omdat ik dat belangrijk vond. Ik had moeite met ademhalen toen ik het zag. Ik pakte het zonder na te denken. Ik denk dat ik de herinnering niet verloren wilde laten gaan,' zeg ik. 'Ik houd kleine dingen om dingen te onthouden. Ik ben best wel verdrietig dat mijn filmcollectie verloren is gegaan. Jij en ik keken er veel.'

'Je liet jezelf bijna dood gaan voor een herinnering?'

'Ja, dat deed ik. Houd je mond nu, Harold,' zeg ik lachend. Ik kan niet boos worden op deze jongen.

'Oké, Lewis.'

'Dat deed je niet.'

'Ja, dat deed ik wel.'

Ik duw Harry op de grond. De foto's die we vast hielden vliegen nu in het rond. Het was mijn bedoeling om Harry op de grond te drukken, maar hij draait ons om. Zijn gewicht leunt op mijn lichaam, maar hij probeert zijn lichaam omhoog te houden door zijn voeten die allebei aan een andere kant van mijn lichaam staan. Hij is altijd sterker geweest dan ik, maar daar heb ik nooit aangedacht tot nu toe. Zijn spieren zien er goed uit. Ik word afgeleid wanneer ik zijn vingers op mijn buik voel. De pijn neemt mijn lichaam over.

'Harold! Stop! zeg ik wanneer hij me begint te kietelen. Ik probeer te ontsnappen, maar het heeft geen zin.

'Ik stop wanneer ik iets heb verzonnen om jou terug te pakken van die aanval!,' roept Harry met een brede lach op zijn gezicht. Ik kan nooit genoeg krijgen van die lach. Ik kan me niet concentreren op die lach als zijn handen zich over mijn lichaam bewegen. Mijn ademhaling wordt zwaarder als ik minder zuurstof binnen krijg. Ik weet dat het moeilijk is geworden na het ongeluk, maar het is nog moeilijk wanneer Harry met zijn handen over mijn buik beweegt.

'Verzin iets!' roep ik met nog steeds een lach op mijn gezicht. 'Ik krijg het moeilijk met ademhalen!'

Harry's ogen staan wijd open wanneer ik dat zeg. Hij stopt gelijk met kietelen. De pijn stopt.

'Oh my gosh, Lou, het spijt me. Ik was het vergeten,' verontschuldigt Harry zich. 'Ik ben zo dom. Ik ben zo dom. Het spijt me heel erg.'

'Hazz, ik ben oké.'

Ik ga rechtop zitten zodat ik hem beter kan zien. Één arm zorgt ervoor dat ik blijf zitten en met de andere stel ik Harry gerust. Ik pak zijn hand vast. Hij geeft me een kleine lach wanneer zijn ogen de mijne ontmoeten. 'Als jij maar oké bent.'

'Weet je al iets wat ik moet doen?' vraag ik fliterig. Ik trek mijn hand terug en ik gebruik hem om mezelf beter te laten zitten. Zijn kont zit op mijn heupen. Hij heeft onze positie waarschijnlijk al door. Ik adem zwaarder wanneer Harry zich beweegt en opnieuw op me gaat liggen. Zijn handen staan naast mijn hoofd. Hij probeert zijn eigen gewicht niet op mij te leunen. 

'Dat heb ik,' zegt Harry zachtjes. De hele grap is weg. 'Kus me.'

Ik probeer hem te duwen met een lach op mijn gezicht.

'Kus me godv-'

Harry hoeft zijn zin niet af te maken. Mijn handen gaat naar zijn gezicht als zijn hoofd steeds dichter naar de van mij gaat. Onze lippen raken die van elkaar. Hij zoent me zachtjes terug. Ik vergeet alles als hij dit doet. De wereld staat stil als zijn lippen op de van mij zijn. Zijn lichaam laat me alles vergeten.

De zoen wordt heftiger. We bewegen onze lichamen wanneer we dezelfde lucht inademen. Mijn handen bewegen zich op zijn lichaam, maar Harry trekt ze terug voordat we verder gaan. Hij gaat weer rechtop zitten. Mijn lichaam voelt koud wanneer zijn lippen de mijne verlaten.

'Lou, ik vind dit super leuk. Dat vind ik echt, maar ik denk dat we eerst moeten praten.'

Ik heb vakantiee! Eindelijk! Ik ga proberen veel te uploaden. Vergeet niet te stemmen en ons account te volgen!

Loveyou

x Iworkinabakery