POV Louis William Tomlinson
June 11, 2016
Orlando, Florida
11:36 pm
'Hey, baby?' hoor ik Harry roepen vanuit de woonkamer. Ik pak de handdoek en ik droog mijn haar terwijl ik van de badkamer naar de woonkamer loop.
'Wat is er, Harold?' vraag ik.
Hij zit op de bank naar het nieuws te kijken. Hij kijkt op wanneer ik de kamer binnen kom lopen. Harry gaat rechtop zitten en hij haalt zijn benen van de bank. Ik ga naast hem zitten. Harry haalt de ring van zijn vinger.
'Ik wil praten over de binnenkant van de ring,' mompelt Harry met rode wangetjes. 'Ik vind het leuk, maar je hebt die van jou nog nooit laten zien.'
Ik word nerveus. Wat als hij de tekst nog stommer vindt als hij die van mij ziet?
'Kan ik de ring om doen?' vraag ik. 'Ik wist niet of we beide onze ringen nu wilden dragen of-'
'Pak hem, love. Ik wil die van jou zien.'
Ik leun naar voren en ik kus Harry voordat ik opsta en naar onze slaapkamer loop. De ring zit in precies hetzelfde doosje als de ring van Harry. Ik pak het uit mijn ondergoedlade voordat ik weer terug loop naar de bank. Ik ga zitten en ik geef verlegen het doosje aan Harry.
Harry geeft mij zijn ring om vast te houden en ik lees de binnenkant van zijn ring.
For your eyes only
'I'll show you my heart,' maakt Harry de tekst af als hij de binnenkant van mijn ring leest.
'Ik dacht ik doe de tekst aan de binnenkant, want het is alleen voor jouw ogen,' probeer ik nerveus uit te leggen. 'Onze liefde is alleen voor ons. Het is alleen jou en ik. Dus ik dacht dat het een goed idee was om er een tekst in te laten zetten die bij elkaar aansluit.'
Harry houdt mijn ring in zijn hand. Hij kijkt me aan voordat hij voorzichtig mijn linkerkant pakt. Hij doet de ring om mijn ringvinger. Het zijn niet echt verlovingsringen, maar dat maakt ons niet uit. We besluiten allebei onze ringen te dragen als ik de ring ook om Harry's vinger doe.
'This is us.'
June 16, 2016
1:05 am
Ik zet de tv zachter als mijn telefoon afgaat. Harry ligt op de bank met zijn hoofd op mijn schoot. Zijn haar zit in twee vlechtjes. Ik hoor hem vaag snurken als ik de telefoon opneem.
'Louis?'
'Hey, Zayn. Hoe is het?' vraag ik. Ik kijk naar de televisie terwijl ik check hoe het met mijn beste vriend gaat. Hij en Liam hebben het goed gemaakt, maar er moet nog steeds een oplossing gevonden worden.
Ik hoor harde muziek op de achtergrond. 'Alles gaat goed. Liam kwam eerder thuis en we besloten vannavond uit te gaan na een lange tijd.'
'Dat is goed om te horen,' antwoord ik. 'Waar ben je? De muziek staat hard.'
'Liam en ik besloten naar de Pulse te gaan, omdat we daar de vorige keer zo veel lol hadden met jullie,' antwoordt Zayn. 'Er zijn zo veel leuke mensen hier.'
'Het is een leuke plek,' ben ik het met hem eens. 'Veel plezier en wees veilig.'
'Ik zal voorzichtig zijn. Ik houd van je, Lou,' zegt Zayn met een andere toon dan normaal. Het klinkt alsof hij dit zegt voor de laatste keer.
'Ik houd ook van jou, Zayn. Gaat alles goed?' vraag ik verder. Iets voelt niet goed.
'Ik...ik wil gewoon dat je weet dat ik van je houd. Je bent mijn beste vriend,' probeert Zayn nonchalant te zeggen, maar het klinkt meer angstig. 'Ik ben gewoon bang dat dingen gaan veranderen.'
'We gaan niet veranderen,' herinner ik hem. 'Wacht en zie, Zayn. Niks gaat veranderen.'
'Oké. Nou, ik moet gaan,' zegt Zayn met een zucht. Hij klinkt iets rustiger. 'Ik zie je later, Louis.'
'Tot later.'
2:38 am
Ik word wakker door mijn telefoon die overgaat. Ik open mijn ogen moeilijk en ik zie dat Harry nog steeds slaapt op mijn schoot. De televisie staat nog steeds aan, maar het geluid staat zacht. Ik ben waarschijnlijk in slaap gevallen nadat Zayn gebeld had.
'Hello?' neem ik de telefoon op zonder te kijken wie het was.
'Zet het nieuws aan,' zegt de persoon aan de andere kant. Ik hoef niet te vragen wie het is, want ik weet dat het Niall is. Ik voel angst en bezorgdheid door zijn stem.
Ik zet het nieuws aan. Mijn hand schudt wanneer ik de afstandbediening vast heb. De tekst aan de onderkant van het scherm zorgt ervoor dat ik bevries.
Belangrijk nieuws: Aanval in Orlando, FL Nightclub, Veel gewonden
'Niall, wat is er aan de hand?' vraag ik Niall terwijl ik rechtop ga zitten. Harry's hoofd verplaatst aan zijn ogen gaan open. Hij fronst zijn wenkbrauwen als hij rechtop gaat zitten. Ik kijk naar de televisie.
Ik zie de angst in de ogen van die nieuwslezer. 'Er is een aanval in Orlando geweest in de gayclub, Pulse. De politie geeft antwoorden. We waarschuwen mensen in en rond de plek om veilig binnen te blijven. We weten nog niet hoeveel doden en gewonden er zijn gevallen. De dader was alleen en is nog steeds in de club.'
Ik voel de pijn in mijn buik. Ze laten een beeld van de club zien, maar je ziet alleen de politie. Maar ik hoor geschreeuw van mensen die uit de club rennen. Elk persoon huilt en is in paniek. Ik kijk naar Harry en ik zie dat hij niet beweegt.
'Niall?' vraag ik zachtjes waardoor je mijn stem bijna niet hoort. 'Waar zijn Zayn en Liam?' Het blijft stil, maar ik hoor hem snel ademhalen. 'Niall, waar zijn Liam en Zayn?'
'Ik weet het niet,' antwoordt Niall en ik hoor dat hij huilt. Er gaan zo veel emoties door mijn lichaam waardoor ik niet meer weet wat ik moet doen.
'Niall, waar zijn ze godverdomme?!' roep ik hard door de telefoon. Mijn wangen zijn nat. Ik had niet eens door dat ik aan het huilen was. Ik draai mezelf naar Harry. 'Bel Zayn. Niall, hang op en bel Liam of gebruik Cheyenne haar telefoon. Alsjeblieft.'
'Louis, wat is er aan de hand?' vraagt Harry. Er rollen tranen over zijn wangen. Het is waarschijnlijk een mix van angst en verwarring.
'Zayn heeft me gebeld en hij vertelde me dat hij uit ging met Liam,' begin ik uit te leggen, maar ik heb moeite met ademhalen. 'Ze gingen naar de Pulse. Liam en Zayn zijn nu misschien wel in de club terwijl er een iemand in staat met een geweer.'
Ik heb bijna tranen in mijn ogen van dit hoofdstuk.
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanfictionLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...