Pride // Larry Stylinson DUTCH

60. // Kerstdag

POV Louis William Tomlinson

'Harry was zo boos om me dat hij mama vertelde hoe slecht is was,' legt Gemma uit terwijl we alle drie drinken van ons derde kopje warme chocolade. 'Hij vertelde mama dat ik een drugsdealer was.'

'Ze was 9, Harry! Ze kon geen drugsdealer zijn!' voegt Anne toe aan het verhaal terwijl we allemaal lachen door het verhaal van de kleine Harry.

Ik zit tussen Harry's benen terwijl hij met zijn rug tegen de bank aan zit. We dragen allebei een kerstrui met twee zoenende rendieren erop die Gemma ons heeft gegeven. Ik kijk naar Harry en ik zie dat zijn gezicht nog steeds rood is door de kou. Dit komt omdat we net buiten zijn geweest om te sleeën van de berg. Ik moet hard lachen door het verhaal en ik zou willen dat ik ook zo'n leuke jeugd had gehad.

Ik zou willen dat ik nachten had waarin we met z'n alle rond de keukentafel zaten om verhalen over vroeger te vertellen. Ik zou willen dat mijn moeder me ophaalde van school en dat ze vroeg hoe mijn dag was. Ik zou willen dat het huis was gevuld met een geur van koekjes waaraan ik kon herkennen dat het Kerst was. Ik zal toegeven dat ik dat zou willen, maar ik ben blij voor Harry dat hij dat wel heeft.

'Ik was een raar kind,' geeft Harry toe. Hij zet zijn mok op de tafel en daarna slaat hij zijn armen om me heen. Hij trekt me dichter tegen zich aan.

'Wanneer hij boos was schreef hij kleine briefjes voor me waarin hij zei dat hij de hele dag op zijn kamer ging zitten,' begint Anne het volgende verhaal over de kleine Harry. 'Onderaan het briefje zorgde hij ervoor dat er nog steeds I Love You stond.'

'Je bent mijn moeder!' verdedigt Harry zichzelf. 'Ik wilde gewoon zeker weten dat je wist dat ik van je hield!'

'Ik houd ook van jou, Harry. Hebben we nog cadeautjes om open te maken? We zijn allemaal afgeleid door het sleeën toen Gemma erachter kwam dat Louis nog nooit sneeuw had gezien,' zegt Anne terwijl ze haar wenkbrauwen optrekt als ze naar haar dochter kijkt met een lach.

'Maar heb je Louis' gezicht gezien toen hij zijn handen in het sneeuw deed zonder handschoenen?' zegt Gemma lachend. 'Het was het echt waard!'

Ik moet blozen door haar verhaal. 'Ik dacht dat de lucht koud was! Ik realiseerde me niet dat de sneeuw ook koud was...'

'Sneeuw is heel erg koud. Het is oké, love,' stelt Harry me gerust met een kus op mijn wang. 'Baby's doen hetzelfde wanneer ze sneeuw voor de eerste keer zien.'

'Oh, ik heb jullie mijn cadeau nog niet gegeven. Zijn de pakketjes gekomen, Gemma?' vraag ik aan Harry's zus.

'Pakketjes?' vraagt Anne.

'Ik heb de pakketjes naar Gemma gestuurd, zodat we ze niet mee hoefden te nemen in het vliegtuig,' leg ik uit.

'Ja, ze liggen in Harry's slaapkamer,' antwoordt Gemma.

'Louis en ik gaan ze even pakken,' zegt Harry voordat hij opstaat. Ik gebruik zijn hand om ook op te staan. We lopen naar Harry's oude slaapkamer. Als ik naar binnen loop zie ik gelijk dat Harry hier geleefd heeft. De muren zijn wit, maar er hangen posters van Ed Sheeran en The Fray. Boven zijn bureau zie ik allemaal foto's hangen. Ik ga dicherbij staan zodat ik ze beter kan zien. Het zijn foto's in het park met vrienden, in de keuken met Anne van en rare gezichten van Gemma.

'Ik houd van je foto's,' zeg ik als ik eindelijk wegkijk van de foto's. 'Ze zijn zo mooi.'

'Ze zijn niet zo mooi als jij,' antwoordt Harry. 'Het was een deel van mezelf vinden.'

'Wie is dat bruinharige kind die je bijna in al je foto's ziet?' vraag ik als ik naar de gezichten kijk op de foto's.

'Dat is Nick. Nick Grimshaw was een van mijn beste vrienden op de middelbare school. Ik was verliefd op hem en ik maakte veel foto's van hem,' geeft Harry lachend toe als hij naar de foto's kijkt. 'Ik heb hem nooit verteld dat ik hem leuk vond. Het ging vanzelf weg en toen ontmoette ik een paar andere jongens. Ik vond mezelf en toen jou. Toen ontmoette ik pas echt mezelf.'

Harry drukt zachtjes zijn lippen op de mijne. Mijn hand gaat naar zijn nek om hem dicht tegen me aan te houden. Zijn handen gaan naar mijn heupen. Ze glijden onder mijn sweater en daarna voel ik ze op mijn blote lichaam.

Ik trek terug en ik kijk naar mijn vriendje. 'We moeten de cadeautjes pakken voordat ze door hebben dat we hier wat anders aan het doen zijn.'

Harry knikt, maar ik zie de lust in zijn ogen als hij me nog een zoen geeft. Ik trek heb dichter tegen me aan voordat ik realiseer dat we echt de cadeautjes moeten pakken.

'Kom, Love,' mompel ik als Harry's lippen zich verplaatsen naar mijn nek. Hij zorgt ervoor dat ik het moeilijker vind om te ademen.

Harry trekt terug en hij kijk in mijn ogen. 'Ik kan het beeld van gisteravond niet uit mijn hoofd krijgen...'

Mijn hoofd wordt rood. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan.

'Het was erg goed...'

'Laat me er niet meer aan denken,' gromt Harry als hij me nog een klein kusje geeft. 'Laten we nu maar de cadeautjes pakken

De twee schilderijen die ik heb gemaakt zijn niet heel groot waardoor we ze makkelijk naar beneden kunnen brengen. Anne's ogen lichten op wanneer ze haar schilderij ziet. Het is een schilderij van de draaiende stoeltjes in een pretpark.

'Harry heeft me verteld dat het de draaiende stoeltjes altijd je favoriete attractie was,' leg ik uit. 'En dat je nog steeds wilt dat Gemma en Harry met je meegaan. Ik wilde iets schilderen wat je leuk vond...'

'Louis, het is prachtig,' zegt Anne met tranen in haar ogen als ze me een knuffel geeft. Ik voel me thuis in haar armen.

'Je hebt erg veel talent, Louis,' zegt Gemma als ze naar het schilderij kijkt.

'Ik heb er ook een voor jou,' zeg ik. Ik pak het schilderij en ik draai het om zodat ze het kan zien. 'Je broer vertelde me dat je geld had gespaard om naar Londen te gaan. Ik dacht dat de skyline van Londen wel bij je pastte. Je ziet eruit als een reiziger.'

Gemma trekt me in een knuffel. 'Lou, je bent zo getalenteerd. Je bent geweldig.'

'De dames in dit huis moeten stoppen met flirten met mijn vriendje,' grapt Harry als Gemma me loslaat. 'Ze zijn perfect, Lou.'

'Ik had ze niet zonder je kunnen maken, Lou,' zegt Harry. Ik ga op mijn tenen staan zodat ik een klein kusje op Harry's wang kan drukken.

Gemma en Anne gaan aan het eind van de avond naar boven. De zon ging al vroeg onder, waardoor de nacht al snel begint. Ik mis de zon, maar het is prachtig hier. Als ik naar Harry kijk met zijn ogen gesloten denk ik na over of wij ook ooit samen zo'n mooi huis krijgen.

Nieuw hoofdstukkie! Vergeet niet te stemmen peoplee!

Loveyou

x Iworkinabakery