POV Louis William Tomlinson
'Waarom doe je dit jezelf aan?' Ik haal mijn schouders op. Ik heb geen zin om te praten. 'Ik maak me zorgen om je. Ik kan je niet een paar uur alleen laten zonder dat je iets raar doet.'
Nu wil ik wel praten.
'Ben je serieus?! Ik ben geen kind, Harry!'
'Jij en ik hadden onze pauze. Je kreeg een fucking vriendinnetje terwijl je gay bent. Je bent weer gaan roken toen ik weg was. Je was ziek en je besloot te gaan wandelen. Je stortte in, Louis. Ben je dat vergeten?' Harry begint mijn fouten op te noemen. 'Ik zag een meisje heel dicht bij je staan flirten gelijk toen je weg was bij je vriendin. Ik ben weg gegaan voor een paar uur en jij vergeet gelijk voor jezelf te zorgen.'
Ik trek mijn benen omhoog en ik ga leunen tegen de autodeur. Ik weet dat hij gelijk heeft. Ik doe veel rare dingen als hij er niet is. Het heeft geen reden. Het gebeurt gewoon en ik haat het. Ik heb hier nog nooit over nagedacht, maar deze acties gebeuren alleen maar als Harry er niet is. Waarom kan ik niet goed functioneren als hij er niet is? Dat is niet hoe het zou moeten. We zouden geen zelfstandige mensen moeten zijn, maar dat zijn we wel.
'Ik verlies mijn gezonde verstand wanneer ik niet met je ben,' mompel ik. Ik wil huilen, maar dat kan ik niet. Ik ben te moe. Ik hoor mijn buik rommelen en ik zie hoe vet mijn haar is. 'Het spijt me. Ik zal me best doen om het te verbeteren.'
'Ik ga de stad uit als het oudejaarsavond is. Ik weet dat Thankgiving nog niet is geweest, maar ik dacht ik zeg het alvast. Ik zal bij je zijn met Thankgiving en Kerst als je dat wilt,' antwoordt Harry zachtjes. Alle woede is weg wanneer hij mijn hand vasthoudt. 'Dan kan je je gezonde verstand niet verliezen op die dagen.'
'Je zou niet moeten rijden met één hand,' zeg ik, maar ik wil niet dat zijn hand die van mij verlaat. Zijn hand maakt me hele lichaam wat warmer.
'Wat ga je doen voor Thanksgiving?'
'Ik weet het niet. Zayn en ik gaan normaal naar zijn familie, maar dit jaar ga ik niet. Normale mensen doen wat met hun gezin, maar ik doe iets alleen,' ik zeg het makkelijk waardoor het lijkt alsof het me geen pijn doet. Ik weet waarom ik niet kan komen, maar het doet alsnog pijn.
'We kunnen thanksgiving samen vieren. Wat ga je doen met Kerst?' vraagt Harry. Zijn duim gaat over mijn hand. Het ziet eruit alsof het een gewoonte van hem is.
Ik moet lachen. 'Geen plannen voor Kerst.'
'Echt? Niet eens voor Kerst?'
'Zayn en ik gingen meestal naar een restaurant om het te vieren.'
'Om Jezus' geboorte te vieren? Zayn is toch moslim?' vraagt Harry. Ik kan me inbeelden dat zijn wenkbrauwen nu gefronst zijn. Wanneer ik naar hem kijk zie ik dat ik gelijk heb.
'Kerstavond is mijn verjaardag,' zeg ik zachtjes.
'WAT?!'
Zijn stem is zo hard van verbazing dat ik bang ben dat hij een ongeluk krijgt. Zijn hand verlaat die van mij om extra steun te geven aan het stuur.
'Yeah, Harold. Wanneer twee mensen heel erg van elkaar houden-'
'Oké, alsjeblieft geef me niet dat gesprek,' zegt Harry. 'Waarom heb je me niet verteld wanneer je verjaardag was?'
'Ik denk dat we het daar nog niet over hebben gehad.' Ik haal mijn schouders op. 'Wat is die van jou?'
'1 februari.'
'Dat is ook niet ver weg.'
***
Ik kom mijn eigen uitputting tegemoet wanneer ik de trap op loop. Harry slaat zijn armen om me heen en ik probeer niet te erg tegen hem aan te leunen. Dat is moeilijk. Ik voel de vermoeidheid in mijn boten.
'Eet, douche en slaap. Ik weet niet zeker of je morgen wel naar je werk moet gaan,' zegt Harry wanneer hij zijn appartement opent met de sleutel. Hij is dit keer niet vergeten om de deur op slot te doen.
'Wat? Natuurlijk ga ik. Ik moet mijn werk af krijgen,' antwoord ik. Ik volg hem. Hij drukt op een knopje en het licht gaat aan in het hele appartement.
'Je hebt vandaag genoeg werk gedaan. Één dag rust,' zegt Harry. 'Dat is het enige wat ik je vraag.'
Ik haal mijn schouders op. Ik denk na over het idee als ik op een aanrecht zit. Harry verwarmt ondertussen wat eten van gisteravond. 'Wat moet ik doen wanneer ik één dag rust heb?'
'Ik heb een bruiloft morgen, maar ik hoef daar pas te zijn na twee uur. Je kan uitslapen. Ik kan je een camera geven en dan kan je me helpen,' legt Harry uit. Hij gaat door zijn hurken om iets te pakken van de onderste plank van de koelkast. Het is moeilijk om niet naar zijn kont te kijken.
'Mag dat?'
'Het is een makkelijk bedrijf en ze komen er toch niet achter. Het stel wilt gewoon foto's. Het wordt een lange dag, maar het wordt leuk. Je brandwonden zijn al aardig verbeterd dus ik denk dat het wel goed moet gaan met een camera.'
Ik kijk naar mijn handen. Hij heeft gelijk. Mijn handen waren sterk genoeg vandaag om te verven. Mijn brandwonden waren niet super erg gelukkig. Ik had meer last van de rook die ik ingeademd had.
'Dat klinkt best wel leuk. Het wordt een dag voor ons twee.'
'Dat vind ik leuk.'
Nieuw hoofdstuk! Thanks voor alle reads en stemmen! Vergeet ons account niet te volgen.
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanfictionLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...