Pride // Larry Stylinson DUTCH

69. // De roos

POV Louis William Tomlinson

Mom bood ons aan te blijven slapen, maar Harry kon me vertellen dat ik een pauze nodig had. Ik ben super blij met dit, maar het is nogal veel. Ik beloofde om terug te komen om Dan te ontmoeten en voor de kinderen te zorgen wanneer ze het nodig heeft.

We rijden via de snelweg naar de stad. We rijden langs mijn oude school en ik herinner me de schoolgangen nog heel erg goed. Ik weet dat ik bang was om door de school te lopen. Ik was het rare kind. Het voelde nooit alsof ik erin paste. Ik was homo en dat wist ik, maar ik moest het doen met Eleanor en de therapie.

Toen ik Harry ontmoette vond ik pas mezelf.

'Waar gaan we vanavond slapen, Lou?' vraagt Harry. Ik kijk weg van de school om naar hem te kijken.

'Ik ben te moe om de hele weg weer terug te rijden. Zullen we naar een motel gaan?' vraag ik aan hem.

'Dat klinkt goed.' Harry geeft me een lach. 'Laten we nog een halfuur rijden zodat we morgen niet lang meer hoeven. We gaan naar een motel als we er een zien.'

We rijden over de snelweg. Ik doe mijn raam open. Ik ruik de geur van het zout van de oceaan. Een andere herinnering van mijn jeugd. Ik zou willen dat ik vaker op het strand was geweest en niet in mijn kamer bleef zitten omdat ik bang was. 

Harry draait de radio zachter waardoor we de wind door de palmbomen kunnen horen. Hij ziet er ontspannen uit als hij zijn elleboog op de deur laat leunen nu het raam open staat. De wind laat het haar voor zijn ogen weg waaien. Hij ziet er zo mooi uit. Zijn mond beweegt mee met de woorden van het oude rock liedje van 20 jaar geleden. Hij heeft door dat ik naar hem kijk en hij lacht naar me. 

We komen in een klein, schattig plaatsje terecht. We vinden een plek waar we kunnen eten. We gaan zitten. Het is een klassieke vloer en de muren zitten onder posters van concerten en films die allemaal al voor mijn tijd geweest zijn. De tafels zijn verdeeld over de hele ruimte. De helft van de plaatsen is gevuld. De meeste zijn gevuld met schattige koppeltjes die samen een milkshake delen.

'Mag ik jullie bestelling?' vraagt een ober terwijl hij zijn pen en papier tevoorschijn haalt.

'Een chocolade milkshake en twee cheeseburgers met alles erop alsjeblieft,' zeg ik gelijk met een glimlach.

'Geen probleem.' De ober verlaat onze tafel, maar Harry blijft me aanstaren.

'Wat?' vraag ik.

'Hoe wist je dat je dat moest bestellen?'

'Hazz, we zijn naar plaatsen gegaan zoals deze. We bestellen altijd een cheeseburger met alles erop. En jij bestelt ook altijd een chocolade milkshake. Je kan het nooit op, dus ik help je deze keer.'

'Ik houd van je.'

Ik zie de eerlijkheid in zijn ogen. Die woorden betekenen veel voor me. Net zoals alle romantische dingen die ik met hem meemaak. De leuke dinners, in bed naast hem en wandelingen in de avond. Harry is een beetje random met het laten weten dat hij van me houdt. Hij zei het wanneer ik zijn eten stal van zijn bord, wanneer ik zijn favoriete film in de DVD speler stoptte of wanneer ik een schildrij afmaak die hij mooi vindt. We zeggen de vier woorden op verschillende momenten, maar ik vraag me altijd af waarom hij ze opeens zo random zegt.

'Waarom zeg je dat nu? Je bent zo random, Harry Styles.'

'Ik zeg het nu, omdat ik nu van je houdt. Ik houd altijd van je, maar op dit soort momenten extra erg. Ik heb... je hebt mijn bestelling onthouden. Niemand heeft dat ooit gedaan, behalve mijn moeder waarschijnlijk. Het is gewoon dat je kleine dingen van mij weet,' zegt Harry blozend.

'Little things.' verbeter ik hem.

Hij lacht naar mij als we beide het gedicht dat hij voor me schreef herinneren. 'Ja, little things.'

'Zoals je lu-' probeer ik te zeggen, maar precies dan komt de ober langs.

'Ik heb twee cheeseburgers en een chocolade milkshake!'

Harry kijkt naar me terwijl hij een slok neemt van de milkshake.

***

'Ik hoop niet dat ik hier spijt van ga krijgen.'

'Babe, het past perfect bij de andere.'

Ik ben niet bang dat het er niet bij past. Ik ben meer bang omdat het voor altijd op mijn lichaam blijft zitten. Tattoo's is een serieuze zaak, maar daardoor betekent het meer als je het met iemand samen laat zetten. 

'Ik vind de dolk mooi,' vertel ik Harry als ik zijn arm vasthoud. Hij doet het goed met tattoo's en pijn, maar het voelt goed om zijn hand vast te houden.

'Ik ben verliefd op deze roos,' zegt Harry als hij naar zijn arm kijkt waar je steeds beter een roos kunt zien. De tattoo artiest doet het fantastisch en ik ben benieuwd naar die van mij.

'Weet je nog dat ik je die rozen had gegeven toen we een maand hadden?' vraag ik.

'Weet je nog de avond van je verjaardag?' vraagt Harry met een grijns. Mijn gezicht wordt rood van de herinnering.

'Ja... ik herinner die nacht nog wel,' mompel ik. Ik kijk naar de tattoo artiest om te kijken of hij echt niet luistert. 

'We hebben vanavond een kamer in een motel. Zullen we die nacht herhalen?' vraagt Harry met een bredere grijns.

'Nee,' zeg ik. 'We zijn beter dan dat.'

'Wat bedoel je?'

'Dat was één keer... ik denk dat we nu de hele nacht kunnen,' zeg ik met vertrouwen.

'Je hebt er zin in,' zegt Harry met een lach terwijl we beide denken aan wat er komen gaat.

Sorry, sorry, sorry. Het is echt een week geleden dat ik geupload heb. Ik ga niet met stomme smoesjes komen, dus hier hebben jullie weer een hoofdstuk. Ik heb vakantie nu, dus lekker veel tijd.

Loveyou

x Iworkinabakery