POV Louis William Tomlinson
Harry is tevreden nadat ik hem heb verteld over de situatie van mijn eetprobleem. Wanneer we terug lopen naar de groep lopen we dichter tegen elkaar aan dan dat we eerst deden. Mr. Sniffles wordt steeds zwaarder in mijn armen, dus Harry helpt me met het dragen. Eleanor probeert aandacht van me te krijgen, maar dat geef ik haar niet. Ik rol mijn ogen en ik beloof dat ik beter zou luisteren.
'Zayn en Liam zien erg close uit vandaag,' zeg ik zachtjes tegen Harry. De twee jongens lopen voor op de rest van de groep. Ik zie de grotere beer die Zayn vast heeft, Liam heeft hem voor hem gewonnen. Zayn en Liam hebben een diep gesprek samen. Ze zijn alleen bezig met elkaar, ze lopen ook best dicht tegen elkaar. Hun vrije handen zwaaien naast elkaar, net zoals oneven fietspedalen. Ze missen elkaar gewoon elke keer.
'Wie denk je wie de eerste stap gaat maken?' vraagt Harry aan me. We denken waarschijnlijk allebei hetzelfde.
'Liam. Zayn probeert cool te zijn, maar hij is een verlegen achtjarig jongetje die verliefd is op zijn crush. Hij is nog steeds nerveus over deze dingen,' zeg ik.
'Ik ben het eens met het gedeelte over Liam. Maar ik kan niet geloven dat Zayn een verlegen achtjarig jongetje is,' zegt Harry met een lach. 'Hij ziet er meer uit als een Vogue model.'
'Ik weet het!' geef ik toe. 'Ik heb hem verteld dat hij modellenwerk moest gaan doen, maar dat wil hij niet. Hij is zoals een lopende god. Het is zo vervelend.'
Harry lacht en daarna gooit hij zijn arm over mijn schouder. Mij maakt het niet uit dat zijn arm daar is, ook al loopt mijn vriendin een paar meter verder op.
'Als hij een lopende god is, wat ben ik dan?' vraagt Harry flirterig terwijl hij me aan kijkt.
Ik bloos zoals ik altijd doe. 'Jij bent mijn Hazza, mijn prins.'
'Dat vind ik leuk.'
***
'Ik wil in het reuzenrad!,' zegt Eleanor enthousiast. Ze pakt mijn hand en trekt me mee. De jongens volgen ons.
'We moeten beslissen wie in welk karretje gaat,' zegt Liam slim.
'Er kunnen maar vier in een karretje,' zegt Niall. 'Ik denk dat wij Eleanor beter moeten leren kennen. Ik denk dat ik, Zayn, Liam en Eleanor in een karretje moeten gaan om haar te lren kennen.'
Eleanor is het er mee eens, maar ze kijkt me raar aan. Ze leunt naar me en dan fluistert ze wat in mijn oor. 'Ik denk dat we later over Harry moeten praten.'
Ik knik mijn hoofd en ik probeer mijn frustratie niet te laten zien. Zij heeft niks met Harry en mij te maken. De rest van de jongens en Eleanor gaan samen in een karretje. Ze zwaaien nog naar Harry en mij voordat ze weg gaan. Harry en ik gaan in een karretje samen met Mr. Sniffles. En dan gaat ons karretje langzaam omhoog.
'Zayn en ik speelde normaal altijd spelletjes in het reuzenrad. Je moet de ander een vraag stellen die als eerste op komt in je hoofd. Het kan over je favoriete kleur gaan, maar het kan ook heel persoonlijk zijn. Het is interessant, want niemand anders kan je horen,' vertel ik. Zayn en ik gingen normaal altijd naar de kermis in mijn stad. Het is een tijdje geleden dat we dat hebben gedaan.
'Ik ga als eerst. Heb je zusjes of broertjes?' vraagt Harry. Het is een makkelijke vraag, maar het raakt me hard.
'Um yeah. Ik heb 6 zusjes eigenlijk. Het is een tijdje geleden dat ik ze heb gezien.'
'Dat is een huis vol. Jouw beurt.'
'Wat wilde je worden toen je klein was?' vraag ik.
'Een zanger. Ik wilde een rock star worden,' antwoordt Harry met een glimlach. 'Heb je ooit in een musical gespeeld?'
Ik bloos gelijk. Ik kijk weg van Harry naar de stad. Je kan de straatverlichting zien en de snelwegen. Het is mooi.
'Uh oh, waarom bloost Louis? Kom op! Nu moet je het vertellen,' zegt Harry met een schattige, onschuldige lach. Hij leunt naar voren en hij rust zijn hoofd op zijn handen zodra hij zijn ellebogen op zijn knieën zet.
'Um, ik speelde in Grease,' geef ik toe. Ik voel dat mijn hoofd rood wordt.
'Wie speelde je?' vraagt Harry met nu een nog grotere lach op zijn gezicht.
'Danny...'
'Oh my gosh, je was waarschijnlijk fantastisch! Wat jammer dat ik het niet gezien heb.'
Ik dacht dat Harry zou lachen, maar hij is super enthousiast over wat ik deed. Hij vindt het leuk en cool dat ik in een musical heb gezongen. Eleanor lachde me hard uit toen ik het pas geleden vertelde.
'Het was niet zo goed. Nu is het mijn beurt. Um, deze is persoonlijk. Uh, waarom heb je problemen met slapen, Haz?' vraag ik zachtjes. Onze glimlachen verdwijnen langzaam. Harry kijkt weg van me. Nu is het zijn beurt om naar de stad te kijken.
'Het um begon toen we begonnen met ruziemaken. Ik kon niet in slaap vallen. Wanneer ik wakker werd, voelde het alsof ik bijna niet had geslapen. Het werd steeds erger. Het ging slecht met me, toen je er niet was. Ik kon gewoon niet functioneren. Ik stopte met het afspreken met mensen. Ik ging niet vaak meer uit mijn appartement. Nu we weer opnieuw samen zijn, is het nog steeds niet beter,' begint Harry uit te leggen, maar hij kijkt me niet aan. 'Ik ging uiteindelijk naar de dokter. In mijn familie hadden we um een erfelijke depressie. Ik had het even toen ik op de middelbare school zat, maar nu heb ik het weer opnieuw. De dokter zei dat dat het was, dus hij gaf me wat anti depressie pillen, en het gaat een klein beetje beter.'
Harry kijkt me nog steeds niet aan. Ik leg mijn hand op zijn knie. Hij kijkt me eindelijk aan. Ik zie de tranen die ontstaan in zijn ogen. Ik wil niet dat hij huilt. Ik laat Mr. Sniffles achter me en ik loop naar de andere kant van het kleine wagentje. Ik ga naast Harry zitten. Ik ben klein genoeg en het bankje is groot genoeg dat ik mijn benen ook op het bankje kan zetten. Ik sla mijn armen om mijn benen heen en dan ga ik tegen Harry aan zitten.
Hij zag er eerder al zo verdrietig uit. Wanneer ik hem voor de eerste keer zag na de pauze van ons zag hij er zo slecht uit. Ik dacht niet dat het een depressie was. Ik wil hem laten weten dat hij niet alleen hoeft te vechten.
'Ik wist niet dat je je zo slecht voelde, Hazz' antwoord ik zachtjes. 'Ik ben blij dat je je iets beter voelt, maar ik hoopte dat ik wat voor je kon doen wat je je beter liet voelen. Ik ben er altijd voor je. Als je je slecht voelt, mag je me altijd bellen. Ik wil er heel snel zijn. Ik wil alles laten vallen voor, ook al is het alleen om je een knuffel te geven.'
Harry kijkt me aan. Ik kan een kleine, verdrietige lach op zijn gezicht zien. Het is beter dan niks. Hij slaat zijn armen om me heen.
'Dankje, Boo Bear. Je doet al genoeg voor me. Om met jou te zijn laat me al beter voelen.'
'Echt?'
'Echt. Um, sorry dat ik je hiermee lastig val. We moesten een leuke dag hebben, maar nu praten we over serieuze dingen,' zegt Harry verdrietig.
'Het is oké, Hazza. Ik vind het leuk om meer over je te weten. We groeien een vriendschap.
Vriendschap.
Dat woord is nog steeds moeilijk voor me, maar we lachen beide. We doen net alsof het ons geen pijn doet dat het wagentje bijna de grond weer raakt.
Nieuw hoofdstukkie! Wie zie ik 8 november in afas tijdens Harry's concert? Wij gaan ook, aangezien er nu extra kaartjes verkocht werden! Volgens mij zijn ze nog steeds te koop.
Btw als je me wilt volgen op instagram ik heet: Louisediana_
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanfictionLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...