Pride // Larry Stylinson DUTCH

58. // No control

POV Louis William Tomlinson

'Je weet dat het echt veel makkelijker voor me was geweest als je had gezegd dat de voorganger Bo ook gay was en getrouwd is met een man,' zeg ik tegen Harry als we het appartement binnen lopen. 'Hij was zo aardig.'

'Mijn handen waren vol en ik dacht dat Zayn je dat wel had verteld toen jullie buiten stonden,' antwoordt Harry. Ik zie de vriendelijkheid in zijn ogen. Het spijt hem echt. 'Het spijt me, Love. Ik dacht dat het zou helpen, maar het is uiteindelijk wel gelukt. Sorry voor de stress die je had.'

Ik haal mijn schouders op. 'Het is oké. De therapie en dat steungroepje met andere mensen die hetzelfde hebben meegemaakt helpen. Bedankt voor je suggestie.'

'Soms hebben we meer hulp nodig dan we denken,' antwoordt Harry met een kus op mijn voorhoofd als hij zijn schoenen uitdoet. Ik leg mijn Adidias sneakers naast die van hem.

'De familie Williams was de aardigste familie ooit,' zeg ik als ik naar de Hulk kijk in mijn hand. Ik leg het neer op het aanrecht. 'Ze doen echt hun best. Ik zou willen dat we ze konden helpen.'

'Ze doet het goed. Ze pakte haar zoon, Timothy, en ze vluchtte van haar dronken man,' zegt Harry. 'Ze is sterk.'

Nu ik deze feit weet over de familie zorgt het ervoor dat ik ze nog geweldiger vind. Sommige mensen beoordelen daklozen te snel. Mensen denken altijd dat ze iets fouts hebben gedaan om te zijn waar ze nu zijn. Iemand die iets fouts deed is de reden waarom de familie Williams nu dakloos is. En dat komt niet door mevrouw Williams of Timothy.

'Het was goed wat we voor ze gedaan hebben. Het voelde goed. We zouden dat vaker moeten doen,' zeg ik tegen Harry als we in de woonkamer staan. Het is moeilijk om me te focussen op mijn woorden als Harry zijn armen om me heen slaat. Zijn lippen ontmoeten mijn nek en dat zorgt ervoor dat ik niet meer helder kan nadenken. Hij laat me voorzichtig los en hij loopt naar de kerstboom om de lichtjes aan te doen. Ik kijk naar hem. Ik schud mijn hoofd en ik probeer me weer te focussen op de realiteit. 

'We kunnen dat zo vaak doen als we willen,' zegt Harry als hij bukt om de lichtjes aan te doen. Ik word afgeleid door zijn kont als hij bukt.

'Dat klinkt goed.'

'Ik vind het niet leuk dat jouw speciale dag niet goed hebben gevierd. Ik zou willen dat ik wat voor je kon doen op je verjaardag.' Harry haalt zijn hand door zijn lange haren en hij gaat op de bank zitten. Ik loop naar hem toe en ik ga op zijn schoot zitten. Ik weet niet wie het controle van mijn lichaam overnam, maar we vinden het beide niet erg als ik in zijn groene ogen kijk. De vermoeidheid die ik normaal in zijn ogen zie is een stuk minder. Hij doet het goed.

'Je zou wel wat kunnen doen,' zeg ik zachtjes. 'Je zou me kunnen zoenen.'

Harry laat me bijna de zin niet afmaken doordat hij zijn lippen op de mijne drukt. Ik probeer mezelf zo dicht tegen hem aan te drukken. Ik sla mijn benen om hem heen. Harry's lippen verlaten die van mij, maar ik wil ze terug. Ik wil hem. Ik heb hem nodig. Ik pak hem bij de kraag van zijn shirt en dan ontmoeten zijn lippen de mijne opnieuw.

Harry trekt heel even terug. 'Ik houd ervan als je dat doet.'

We nemen beide geen moment om te ademen als we onze lippen opnieuw op elkaar drukken. Harry beweegt zijn handen onder mijn shirt. Ik geef hem toestemming om mijn shirt uit te trekken. Ik voel zijn handen op mijn blote bovenlijf. Ik houd van dat gevoel. Ik houd van hem.

Het shirt valt op de grond. Zijn lippen verplaatsen zich van mijn mond naar mijn nek. Ik vind het moeilijk om te ademen als hij zijn lippen verplaats naar mijn sleutelbeen. 

'Je bent zo mooi,' zegt Harry. Hij kijkt naar mij met lust in zijn ogen. In één soepele beweging staat hij op met mijn benen nog steeds om zich heen. Door de richting waar hij in loopt weet ik dat we door de gang naar de slaapkamer gaan. 

Mijn rug voelt de muur van de gang als hij zijn tong in mijn mond beweegt. Hij zoent me harder en dieper. Ik heb dat nog nooit zo gevoeld en ik weet dat ik er nooit genoeg van ga krijgen.

We komen aan in de slaapkamer en mijn rug wordt in het matras gedrukt als Harry's shirt op de grond valt. Wanneer hij naar me kijkt weet ik dat ik dit niet wil stoppen. Ik ga dit niet stoppen.

'Babe, we kunnen stoppen wanneer-'

'Doe niet.'

'Wat?'

'Stop niet. Alsjeblieft niet. Ik wil je, Harry.'

Lost my senses. I'm defenseless. The sweet smell of his cologne is holding me ransom. I'm all yours, I got no control, no control. Powerless. And I don't care it's obvious I just can't get enough of you. The pedals down, my eyes are closed. 

No control. 

Super bedankt voor alle stemmen en reads! Het maakt me echt super blij om te zien dat jullie dit boek leuk vinden! Vergeet niet te stemmen en ons te volgen!

Loveyou

x Iworkinabakery