Pride // Larry Stylinson DUTCH

42. // Laat me je kussen

POV Louis William Tomlinson

We rijden weg met de auto van Liam en Zayn's appartement. Harry pakt mijn hand vast wanneer we rijden op de weg. Hij gaat zachtjes met zijn duim over mijn hand en hij zingt zachtjes mee met de radio terwijl ik naar buiten kijk. Ik weet niet waarom hij zo rustig is. Ik heb hem teleurgesteld. Ik kwam niet uit. We zijn nog steeds niet vrij.

'Het is oké, Lou. Stop met erover nadenken,' zegt Harry aardig, maar ik weet dat ik hem pijn heb gedaan.

'Het spijt me, Harry. Ik heb het geprobeerd. Ik was er bijna, maar ik kon de woorden niet uit mijn mond krijgen. Ik ben... ik ben bang. Waarom ben ik zo bang?' vraag ik mezelf af hardop. Ik laat Harry's hand los en ik breng mijn hand naar mijn eigen lichaam. 'Je moet je vast schamen voor me. Ik heb je teleurgesteld, Hazza.'

'Je hebt me niet teleurgesteld. Je bent zo sterk. Er is je zo veel overkomen. Één stap per keer, oké?' Harry lacht naar me. 'Ik ben trots op je. Je zoent me, Lou, zonder dat je het fout vindt. Dat is meer dan genoeg voor mij.'

'Dat is omdat ik je heel graag zoen en ik vind het niet fout, omdat het niet fout is.'

'Yes!' zegt Harry blij. 'Het gaat steeds beter en dat is geweldig. Weet je waarom sommige mensen naar de Pride Parade gaan?' Ik schud mijn hoofd. 'Sommige gaan er naar toe om eraan herinnert te worden dat het oké is. We schamen ons allemaal zo erg voor onze liefde, maar liefde is liefde. We geven elkaar het gevoel dat we oké zijn. We proberen allemaal blij te zijn met wie we zijn, maar het is oké als je onze relatie nog niet in het openbaar wilt laten zien.'

Zijn woorden maken me rustig, maar ik wil nog steeds weten of we hetzelfde over dingen denken. Ik vind het leuk om hem te zoenen. Ik wil hem overal mee naar toe nemen en iedereen laten zien dat hij mijn fantastische vriendje is, maar wilt hij dat ook?

'Wil... wil je mij zoenen in het openbaar?' vraag ik onzeker.

'Natuurlijk wil ik je zoenen in het openbaar,' zegt Harry gelijk. 'Ik wil je overal zoenen en elke dag. Als de enige plek waar ik met jou kon zijn mijn dromen waren zou ik de hele dag slapen.'

'Je bent slijmerig.'

Hij moet lachen. 'Geef niet op met uit de kast komen, Lou. Het is moeilijk. Ik weet dat het de vorige keer met je ouders niet goed ging, maar ik wil dit voor ons. Neem je tijd. Ik denk niet dat we dit moeten verbergen, want er is geen reden om dit te verbergen. De liefde verdient het niet op verborgen te worden.

Harry begrijpt me zo goed dat ik me gelijk beter voel over deze situatie. Ik pak zijn hand die op zijn been ligt. 

'Iets in mij vertelt me dat ik niet kan opgeven,' zeg ik.

'Jij en ik, Lou. We kunnen dit als we het proberen,' zegt Harry. 'Ik weet het.'

Harry en ik komen aan bij het appartement zonder dat we verder hebben gepraat over uit de kast komen. We hebben het over welke film we morgen kunnen kijken aangezien het nu te laat is. Ik ga naar mijn kamer om me klaar te maken om naar bed te gaan. Harry en ik hebben wat simpele kleren voor me gekocht zoals T-shirts en skinny jeans. Harry heeft me verteld hoe goed mijn kont eruit zag in de skinny jeans, dus nu vind ik het leuk om ze te dragen.

Als ik mijn pyjama aan heb loop ik naar de badkamer om daar vervolgens te wachten totdat Harry klaar is met zijn routine. We zijn al zo naar elkaar toegegroeid dat ik de badkamer in loop zonder te kloppen. Ik verwachtte dat hij zijn tanden aan het poetsen was, maar dat is hij niet.

Harry staat zonder shirt voor de spiegel. Ik heb de deur stil geopend waardoor hij mij nog niet heeft gezien. Ik zie aan zijn ogen dat hij zijn lichaam aan het bekijken is. Is hij zijn lichaam aan het beoordelen? Hij moet weten dat hij het mooiste stukje kunst is dat ik ooit heb gezien. Ik zou hem een miljoen keer kunnen vertellen hoe mooi hij is. Ik zeg het altijd in mijn hoofd, maar ik zeg het niet vaak genoeg hardop.

'Je bent prachtig, love,' stel ik hem zachtjes gerust. Zijn ogen ontmoeten die van mij via de spiegel. Ik zie verdriet in zijn ogen. Ik hoopte dat zijn depressie weg zou gaan nu we samen zijn, maar ik weet dat dat niet zo makkelijk gaat. Depressie is niet iets makkelijks.

'Ik zou willen dat ik kleiner was,' mompelt Harry voordat hij zijn T-shirt pakt.

Ik schud mijn hoofd en ik loop de badkamer binnen. Ik pak het T-shirt uit zijn handen en ik ga achter hem staan. Ik druk mijn lichaam tegen de zijne. Ik kan zijn kippenvel zien op zijn rug als ik adem over zijn blote huid. Ik druk een klein kusje op zijn schouderblad. 

'Je bent perfect, Harry. Twijfel daar niet aan,' zeg ik.

Hij schudt zijn hoofd. 'Nee, nee, nee. Te wijd. Te groot. Het is niet goed. Ik vind het niet mooi. Ik vind mijn heupen niet mooi en mijn-'

Ik schud mijn hoofd dit keer en ik onderbreek hem door mijn handen op zijn heupen te leggen. Zijn twee tattoo's van twee bladeren komen net boven zijn broek uit. Ik laat mijn hand daar zachtjes over heen gaan en ik zorg ervoor dat hij stil is.

'Waarom vind je ze niet mooi?' vraag ik. Ik merk dat Harry moeite heeft met praten als mijn handen over zijn huid bewegen. Ik vind het leuk om dat te doen.

'Ik heb vetkussentjes. Ik vind dat niet mooi.'

'Alles van jou is wat ik mooi vind en waar ik van houd.'

'Ook wanneer ik oud en lelijk ben?'

Ik moet lachen. 'Ook dan. Herinner je gewoon dat Michelangelo, Da Vinci of Van Gogh jou had geschilderd als een god. Zij zouden ook alle fouten schilderen en de hele wereld zou naar je kijken zoals ik naar jou kijk.'

Er komt gelijk een idee in me op zodra ik dit zeg. Ik merk dat Harry bloost in de spiegel. Het is hem niet vaak genoeg verteld hoe mooi hij is en ik denk dat ik dat aan hem moet laten zien.

'Volg me,' zeg ik nadat ik een ander kusje tegen zijn schouderblad heb gedrukt. 'Laat je T-shirt hier achter.'

Harry volgt me naar zijn slaapkamer. Hij gaat op zijn bed zitten als ik mijn schetsboek bak. 

'Wat ga je doen?' vraagt Harry als ik ga zitten op de stoel naast hem.

'We gaan morgen titanic kijken,' vertel ik hem terwijl ik een nieuwe bladzijde open sla. 

'Waarom? We hebben hem al gezien-'

'Weet je nog waar Jack Rose ging tekenen?'

Harry's ogen gaan verder open en zijn gezicht wordt rood als hij weet waar ik naar toe ga.

Ik rol mijn ogen. 'Niet zo vies. Houd je broek aan, Styles. Ik wil je gewoon tekenen. Ik wil je laten zien dat je heel mooi bent en dat er niks groters of beters is dan jou, baby.'

Nieuw hoofdstuk! Vergeet niet te stemmen en ons account te volgen. 

Loveyou

x Iworkinabakery