Pride // Larry Stylinson DUTCH

48. // Hashimoto

POV Louis William Tomlinson

'Hashi wat?'

'Hashimoto.'

'Dat klinkt Japans.'

'Dat is het.'

'Betekent dat dat ik Japans ben?' vraagt Harry giechelend. Echt, soms is deze jongen echt te kinderachtig voor zijn leeftijd. De helft van de tijd is hij niet serieus. Normaal zorgt het ervoor dat ik moet lachen, maar dit is een serieus onderwerp.

'Harry, wees serieus, darling.' Harry luistert naar me zodra ik de tekst van de website begin voor te lezen. 'De ziekte van Hashimoto wordt ook wel chronische lymfatische thyroiditis genoemd of hypothyreoïdie genoemd.'

'Kan je ook in het Engels vertellen wat de ziekte inhoud die ik heb volgens de dokter?' vraagt Harry. Hij leunt zijn hoofd op zijn handen terwijl hij naar mij kijkt terwijl ik het voorlees vanaf de laptop die op mijn schoot ligt.

'Sorry. Je hebt ijzertekort en je hebt te weinig vitamine D. Dat kunnen we makkelijk oplossen met tabletten,' vertel ik. Hij knikt alleen, omdat hij wilt horen wat ik nog meer te zeggen heb. 'Je hebt de ziekte van Hashimoto. Dat is blijkbaar een auto immuunziekte. Wat ik hier van begrijp is dat je lichaam afweerstoffen aanmaakt die je schildklier aanvallen.'

'Wat is mijn schildklier?' vraagt Harry best logisch. Je verwacht van niemand dat die weet wat de schildklier is.

Ik kijk naar het plaatje op het scherm en dan leun ik naar Harry. Ik teken een vlinder op de voorkant van zijn keel. Hij moet lachen door de rare situatie.

'Dat is waar je schildklier zit. Het is een soort van vlinder op de voorkant van je keel,' leg ik uit. 'Het is een klier die je energie bepaalt. Deze afweerstoffen vallen de schildklier aan. Door deze aanval lekken de hormonen of het produceert niet genoeg want het werkt niet meer. Denk ik.'

Harry gaat naar achteren zitten en hij kijkt verrast. Ik ben ook verrast. Ik snap dat je te weinig ijzer of vitamine kan hebben, maar waarom valt zijn lichaam zijn schildklier aan?' Ik ben nooit goed geweest in biologie, maar ik heb het gevoel dat het niet de bedoeling is dat je afweerstoffen een belangrijke klier aanvallen.

'Huh... het is best wel grappig dat de schildklier in een vorm van een vlinder is,' zegt Harry terwijl hij wijst naar de tattoo die je kan zien door zijn doorschijnende witte shirt. 'Kunnen we dit fixen?'

Ik schud verdrietig mijn hoofd. 'Je moet je hele leven medicijnen innemen om je hormonen te regelen en je moet elke 6 maanden bloed prikken om de dosering te controleren.' Harry knikt. 'Je kan een droge huid krijgen, moeheid, gevoeligheid voor koudheid, afzwakken van spieren en depressie.'

'Dus als ik de medicijnen neem ben ik oké? Ik ben niet gek?'

'Je bent nooit gek geweest, Hazza.' Ik sluit de laptop en ik ga dichter tegen hem aan zitten. Ik leg mijn benen over die van hem en ik ga tegen hem aanleunen. 'Je het ging niet goed met je gezondheid en je wist het niet.'

Harry knikt en hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. 'Je bent geweldig.'

'Ik let gewoon op je. We zijn nog niet klaar. Je hebt een afspraak met een endocrinoloog die je kan helpen. Je kan alle vragen stellen die je hebt en zij gaat je de dosering geven voor de medicijnen,' leg ik uit. 'Ik denk dat je je moeder moet bellen voor de updates. Ze maakt zich zorgen om je.'

'Ik mis mijn moeder...' Harry kijkt naar de muur tegenover ons.

'We kunnen daar heen tijdens Kerst,' stel ik voor. 'Tijdens Thanksgiving gaan we naar het restaurant van Niall. We kunnen Kerst vieren met jouw familie, of alleen jij. Ik kan hier blijven.'

Harry schudt zijn hoofd. 'Ik heb met Liam gepraat en we dachten dat we op de avond voor Kerst misschien samen konden zijn met de squad. Het is ook jouw verjaardag. Ik zou het liever met jou besteden dan wie dan ook. We kunnen met Kerst naar haar toe gaan.'

Het maakt me blij dat hij met mij wilt zijn tijdens Kerst. Ik heb heel vaak Kerst gevierd met Zayn's familie nadat ik mijn familie verlaten heb, maar het volgt goed om nu een partner te hebben waarmee ik Kerst kan vieren. Ik kijk uit naar de avond met Niall, Liam, Zayn en Harry. Het voelt fijn om met hun te zijn. Het is makkelijk en gezellig.

'Dat klinkt goed. Oh gosh, we moeten snel beginnen met de cadeautjes kopen voor Kerst,' zeg ik met een zucht. 'Misschien geef ik wel gewoon een schilderij aan iedereen, want ik ben arm.'

'Ik wil wel een schilderij,' zegt Harry met een lach op zijn gezicht.

'Waar wil je dan een schilderij van?'

Harry haalt zijn schouders op. 'Iets moois.'

'Ik kan dat doen,' zeg ik als ik naar mijn knappe vriendje kijk. Het nachtlampje zorgt voor een schaduw op zijn gezicht. Zijn ogen zijn nog steeds zo mooi groen als ik een kus op zijn lippen plaats. 'Ik heb al zoveel foto's van jou. Ik weet niet of je nog een schilderij van jezelf wilt hebben.'

'Heb je me zojuist indirect mooi genoemd?' vraagt Harry. Mijn lippen gaan naar zijn nek.

'Je bent het mooiste wat ik ooit heb gehad,' vertel ik hem. Mijn adem gaat over zijn huid voordat ik mijn lippen in zijn nek plaats. Harry legt zijn handen op mijn heupen en hij draait ons om zodat hij bovenop ligt.

'Ik houd ervan om je zo te zien. Je ziet er zo onschuldig uit. Ik kan alles van je zien. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien,' zegt Harry zachtjes in de lucht van ons thuis. Ons thuis, want Harry en ik hebben deze plaats als ons thuis gemaakt.

Harry's haar valt voor zijn gezicht. Ik pak zijn haar vast en ik doe het opnieuw achter zijn oor. Ik laat mijn hand rusten op zijn wang.

'Heb je ooit in de spiegel gezien?' vraag ik met een lach. Harry lacht als onze lippen elkaar ontmoeten. 

Ik heb een drukke week achter de rug en daarom heb ik nu weer veel tijd voor Wattpad. Bedankt voor al het geduld. Vergeet niet te stemmen. Bij de 20 stemmen staat er morgen weer een nieuw hoofdstuk online!

Loveyou

x Iworkinabakery