POV Louis William Tomlinson
Ik sta op de puntjes van mijn tenen om de haak te bereiken waar mijn schilderij aan moet hangen. Zayn heeft er geen problemen mee om de schilderijen voor mij op te hangen, maar hij staat buiten te roken. Ik heb hem verteld dat die gewoonte het einde van hem kan betekenen, maar dat is niet iets wat hij nog niet wist. Mijn tanktop laat mijn buik zien zodra ik probeer de schilderij op te hangen. Met een zucht geef ik op en breng ik het schilderij naar de grond. Het is een mooi schilderij die ik zelf gemaakt heb. Ik ging naar een park en heb daar een mooie brug waar water onderdoor stroomt geschilderd. Ik vind hem goed gelukt.
'Laat me je helpen' zegt een langzame lage stem. Ik kijk op en zie een lange jongen die naar mij toe loopt. Hij heeft lang bruin haar dat bijna tot zijn schouder komt. Ik vraag me af hoe lang dat geduurd heeft om te groeien. Wanneer hij dichterbij komt zie ik zijn helder groene ogen. Ze zijn bijna even groen als de bomen die Zayn vorige week schilderde. Hij is lang en klungelig. Hij pakt het schilderij van mij over en hangt het makkelijk op aan de muur.
'Ik vroeg niet om je hulp' Ik houd er niet van als mensen me helpen. Ik ken Zayn al jaren en heb er nog steeds moeten mee als hij me wilt helpen.
'Helpen is een deel van mijn betaling'
'Betaling voor wat?'
'Het portret. Je bent Louis Tomlinson toch?' vraagt hij. Zijn wenkbrauwen zijn gefronst. Louis kan niet ontkennen hoe schattig het eruit ziet.
Ik knik mijn hoofd. 'Ja, ik ben Louis. Jij moet Harry zijn dan.'
Harry geeft zijn hand met een glimlach op zijn gezicht. 'Harry, Harry Styles.'
'Nou, laten we maar beginnen dan.'
Normaal vertelt Zayn me wanneer een van mijn afspreken er zijn. Ik moest Harry niet binnen zien lopen. Hij volgt me wanneer ik hem lijd naar de hal. We nemen de deur aan de linkerkant. Als we de ruimte binnen komen kijkt Harry om zich heen.
Er is een grote bank dat gebruikt wordt als een achtergrond. Er zijn veel lichten die ervoor zorgen dat de achtergrond goed licht heeft. Er staat al een schildersezel met daarop een schilderij.
'Dus waar denk je aan voor het portret?'
Harry bloost. 'Uhm het is een portret voor mijn zus. Haar verjaardag is binnenkort en we geven elkaar grappige en idiote kadootjes. Ik dacht dat het grappig zou zijn als ik haar een portret zou geven van mij.'
Ik kan het niet laten om een lach te laten horen. 'Dat is een goed idee. Heb je enige ideeën voor de poses of kleding? We hebben een rek hier als je wat wilt pakken.'
Harry kijkt omhoog bij die melding. Hij ziet eruit alsof hij er naar uit kijkt om het lange mouwen shirt uit te doen. Ook al zijn we in Florida, het is koud vandaag met een koude wind in de stad.
'Vind je het erg? Normaal zie ik er beter uit dan dit, maar ik moest rennen uit mijn werk.'
'Waar werk je?' vraag ik aan Harry terwijl ik naar de andere kant van de kamer loop. Daar staat namelijk een lang rek met verschillende soorten truien, jurken en andere dingen.
'Ik ben een bruiloft-fotograaf. Ik had een last minute telefonisch gesprek over een bruiloft van morgen. Ik had helaas geen tijd meer voor een koffie' legt Harry uit in zijn langzame stem. Veel mensen zouden zich ergeren aan zijn langzame stem, maar ik houd ervan. Het lijkt net alsof hij een stuk kunst aan het maken is als hij praat. Hij neemt zijn tijd en als het eruit komt klinkt het geweldig.
'Nice. Er is een mannen gedeelte als je het leuk vind om daar iets van te pakken,' zeg ik terwijl ik naar het gedeelte wijs wat hij wel zou passen. De meeste kleding is van goedkope winkels, maar het ziet er goed uit.
Harry knikt zijn hoofd voordat hij begint te zoeken tussen de kledingstukken. Ik loop naar de tafel waar al mijn kleuren liggen. Ik doe wat zwart en wit op mijn palet, omdat ik zeker weet dat ik die ga gebruiken. Ik naar achteren om te kijken of het lukt bij Harry. Zodra ik dat doe kom ik erachter kom dat het moeilijk is om te ademen.
Harry heeft geen schaamte. Hij trekt zijn lange mouwen trui uit waardoor zijn lichaam met tattoo's zichtbaar wordt. Ik zie mussen op zijn borst daaronder zie ik op zijn buik een vlinder. Ook zijn armen zitten onder de tattoo's en het ziet er prachtig uit. De spieren die je ziet tussen de tattoo's door laat me voelen alsof ik naar kunst kijk.
Harry trekt een shirt aan dat makkelijk matches met zijn zwarte skinny jeans. Hij maakt zijn shirt niet dicht met de knopjes, maar loopt naar de accessories waar hij rode bretels pakt. Hij doet de bretels om.
Harry loopt naar mij toe. 'Is dit goed?'
Ik heb moeite met praten. 'Perfect.'
'Enige ideeën voor poses? Ik wil er niet uitzien als een slechte model. Ik wil er meer uit zien als.. mij.'
'Sta in het midden,' vertel ik hem en hij luistert. Ik volg hem en ga voor hem staan. 'Kruis je armen.'
'Ik wil er niet raar uitzien,' zegt Harry.
'Oh hou op, Harry. Je gaat er niet raar uitzien. Sta nu normaal. Niet zo stijf.'
Harry doet wat ik zeg. Ik houd ervan hoe hij nu staat. Je kan zijn tattoo's zien, omdat zijn shirt niet dicht geknoopt is. De anker op zijn pols zie je ook, omdat hij zijn armen gekruisd heeft. Maar iets mist.
'Harry?'
'Ja, Louis?'
'Lach zoals die grote lach die je eerder liet zien.'
'Denk jij dat mijn lach groot is?' vraagt Harry terwijl hij zijn hoofd een beetje schuin houdt.
'Niet groot als in dat je hazentanden hebt, maar in groot als in... Je lach is groot genoeg om de kamer te verlichten. Het zorgt ervoor dat het donker weggaat.' zeg ik met moeite om het tegen hem uit te leggen.
Harry kijkt verrast om mijn woorden. 'Ik ben vaak geraakt bij jongens, maar nooit zo mooi.'
Nu is het de tijd voor Louis om te blozen. 'Ik ben niet gay. Sorry. Ook ben ik niet gek op je.'
'Je bent zo gek op me.'
'Houd op, Harry.' zeg ik, maar ik kan het niet helpen om te lachen. 'Nu kan ik een foto van je nemen en kan je vertrekken of je kan blijven en pauzes nemen als het nodig is.'
'Ik blijf liever hier staan, pretty boy,' antwoord Harry met een grote glimlach op zijn gezicht.
'Nu ben jij gek op mij.'
'Oh, ik weet het. Het enige verschil tussen ons is dat ik niet bang ben om het te laten zien.'
Dit was het eerste hoofdstuk. Zoals ik al eerder heb gezegt. Dit boek is niet van mij, maar van raindropkiss1. Ik vertaal het alleen naar het Nederlands. Het kan zijn dat ik de zinnen soms wel iets anders maak, omdat het dan in het Nederlands wat beter klinkt. Voor de rest verander ik het verhaallijn niet.
Als je een ander Larry boek wilt lezen, kan je mijn eigen boek lezen. Het heet New Schoolmate // Larry Stylinson.
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanficLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...