POV Louis William Tomlinson
Harry loopt alle plastic stoelen die buiten op het grasveld staan. Hij houdt zijn camera bijna de hele tijd tegen zijn oog. Hij heeft dit al zo vaak gedaan waardoor hij precies weet hoe hij dingen moet fotograferen op basis van locatie, schaduw en de zon. Het is nog rustig hier aangezien de bruiloft pas over een uur begint.
Ik kan Harry inbeelden toen hij op de middelbare school terwijl hij rond loopt. Hij was waarschijnlijk zo'n kind die van kunst hield, een beanie op had en altijd een lach op zijn gezicht had. Toen ik door zijn foto's keek zag ik dat hij heel veel vrienden had. Hij liep waarschijnlijk altijd met een camera rond.
'Hoe besluit je waar je een foto van maakt?' vraag ik aan hem terwijl ik achter hem aan loop. Hij draag een zwart met wit pak vandaag dat is niet normaal, maar het is normaal voor Harry. De zwarte rozen lopen over het witte pak. Ik druk op een paar knopjes van de camera en ik probeer te herinneren wat Harry me vooraf verteld had.
'Ik maak foto's van dingen die ik mooi vind.' Harry draait zich om en hij maakt een foto van mij. 'Zoals jou. Ik kan honderd foto's van jou maken.'
Ik rol mijn ogen. 'Ik ben super knap, maar is dat niet je werk camera?'
'Dit is mijn werk camera. Ze krijgen elke foto die ik hier op maak. Jij hebt mijn persoonlijke camera.'
Mijn ogen staan wijd open. 'Je vertrouwt me te veel.'
Harry haalt zijn schouders op en dan gaat hij weer verder met foto's maken. 'Ik vertrouw je, Lou. En te veel is nooit genoeg.'
Harry haalt me over om foto's te maken zodra de gasten binnen lopen. Het is een mooie dag in Florida. Ik maak foto's van de wolken die bewegen. Ze maken de lucht een stuk kouder wanneer de gasten op hun stoelen gaan zitten. De familie en vrienden kletsen met elkaar terwijl ze wachten op het bruidspaar.
'Ik pak de linkerkant. Pak jij maar de rechterkant,' zegt Harry tegen mij wanneer we realiseren dat de bruid en de bruidegom bijna komen. 'Daarna ga ik door naar achteren waar ik foto's kan maken van het midden. Blijf jij maar aan de zijkant.'
Ik knik. 'Weet je dat je een best wel leuke baan hebt. Dit is leuk.'
'Ik vind de bruiloften soms leuker dan de fotoshoots. Alles ziet er veel echter uit. Iedereen ziet er veel blijer uit dan dat ze poseren,' zegt Harry. De muziek begint te spelen en we weten beide dat het gaat beginnen. Harry leunt iets naar beneden en dan geeft hij me een klein kusje op mijn voorhoofd. Ik ben verbaasd. Het voelt raar om dit te doen waar andere mensen bij zijn. Mijn hoofd vertelt me dat dit niet goed is. We zouden dit niet moeten doen. Laat staan met mensen om ons heen, maar wanneer ik in Harry's ogen kijk voel ik weer hoe goed het is om met hem te zijn.
'Ik zie je na de ceremonie,' zeg ik met een lach. Ik loop weg van hem, maar ik voel nog steeds zijn ogen op mijn lichaam. Ik ben blij dat Zayn een smoking had die hij niet meer paste. Het jasje past perfect alleen Harry lachte me uit toen mijn broekspijpen veel te lang waren. Ik heb een wit shirt aan die al mijn tattoo's verbergen. Ik zie er veel saaier uit dan Harry, maar dat boeit me niks. Ik kijk naar Harry als ik op mijn plek sta. Ik zie hem staan aan de andere kant.
Harry is in zijn eigen wereld wanneer hij naar de mensen kijkt. Zijn groene ogen ontmoeten die van mij en hij lacht naar me voordat hij de camera naar zijn oog brengt.
De bruid en bruidegom zijn mooi samen. Ze heeft zacht blond haar wat achter haar schouders valt en de bruidegom ziet er veel meer uit als punk rock. Hij heeft die tattoo's die boven zijn pak in zijn nek te zien zijn. Hij heeft zijn neuspiercing in gehouden en dat laat de bruiloft er gewaagder uitzien. Het is raar om te zien dat twee totaal verschillende personen hun leven samen gaan delen. Wanneer ik naar de familie kijk van de bruid zie ik een normale traditionele familie. Wanneer ik naar de familie kijk van de bruidegom zie ik een paar mensen die bedekt zijn met tattoo's en die hun haar geverfd hebben. Het is raar om te zien, maar ik vind het leuk. Het is anders, maar het past. Het is zoals een yin-yang. Je kunt er geen hebben zonder de ander.
Harry en ik lopen rustig rond en af en toe maken we wat foto's. Ik word er steeds beter in en mijn foto's zijn helemaal zo slecht nog niet. Ik probeer af en toe naar Harry te gaan, maar we zijn allebei druk bezig met foto's maken van de mensen. Iedereen lacht. Ik ben alleen in de menigte, maar ik voel me totaal niet alleen. Ik voel de blijdschap en de liefde die in de lucht vliegt en die we vervolgens allemaal inademen. Het is hetzelfde gevoel als dat ik had op de Pride Parade waar ik Harry voor de tweede keer ontmoette.
'Ik kan niet geloven dat je dit elke dag ziet,' zeg ik tegen Harry als hij tegen de muur aan leunt waar ik naast sta. Er hangen lichtbollen aan een slinger die samen met de kaarsen op de tafels de ruimte ligt geven. Er is een grote dansvloer in het midden van de zaal waar de mensen dansen op random liedjes.
'Er is zoveel blijdschap en liefde. Het is goed om dit elke dag te zien. Het laat me realiseren dat dit mij ook een keer kan gebeuren,' zegt Harry met een lach. Ik wil hem tegen de muur aan duwen en mijn lippen op de zijne planten, maar dat doe ik niet. Niet hier.
'Wil je trouwen?'
Harry geeft geen kans om te antwoorden. Een klein schattig meisje loopt naar Harry toe. Ze laat me aan Harry denken met haar lange bruine haren en haar groene ogen. Harry kijkt niet-begrijpend naar het kleine meisje voordat ze haar armen in de lucht gooit. Met een lach tilt Harry het meisje op. Hij houdt haar vast op zijn heup.
'Hallo daar. Wat is je naam?' vraagt Harry met een grote glimlach op zijn gezicht. Het is moeilijk om niet te lachen als je ziet hoe schattig ze is.
'Olivia. Ik was het bruidsmeisje vandaag,' zegt ze met een lieve stem waardoor je haar voor altijd vast wilt blijven houden. Ze is heel schattig.
'Je hebt het heel goed gedaan,' zeg ik. Ik heb ook een grote glimlach op mijn gezicht wat het meisje laat zien dat we geen rare vreemden zijn. Ik wil niet dat dit meisje bang voor ons wordt.
'Dankje.' Olivia draait haar hoofd naar Harry. 'Ik wil je vertellen dat je er heel mooi uitziet vandaag. Je pak is raar, maar ik vind het leuk.'
'Nou, super erg bedankt,' antwoordt Harry verrast. Het meisje is aardig random, maar ik kan aan Harry zien dat hij steeds meer verliefd wordt op het kleine kind.
'Wat zijn jullie namen?' vraagt ze aardig.
'Ik ben Harry en dit is mijn vriendje, Louis,' zegt Harry. Het woord glijdt uit zijn mond. Hij kijkt me aan met zijn ogen wijd open als hij realiseert wat hij net heeft gezegd.
'Jullie twee zijn erg schattig samen. Ik heb gezien hoe jullie naar elkaar keken. Het leek op de bruid en bruidegom vandaag.'
Ik moet blozen wanneer ik Harry hoor lachen. 'Nou, het lijkt op dat. Ik denk dat je naar je ouders moet gaan, Olivia.'
Olivia fronst. 'Ik heb geen ouders.'
Mijn hart breekt door haar stem. Het is moeilijk te bevatten dat dit aardige meisje geen ouders heeft. Ik ken het verhaal niet, maar ik denk dat het verdrietig is dat dit meisje geen ouders meer heeft. Ik ben zelf geen groot fan van mijn ouders, maar ik weet wel dat een kind ouders nodig heeft om op te groeien.
Ik zie tranen ontstaan in Harry's ogen. 'Met wie ben je hier gekomen?'
'De bruid werkt in het weeshuis. We zijn vrienden, dus ze liet mij haar bruidsmeisje zijn!' Al het verdriet is niet meer te zien op het gezicht van Olivia wanneer ze trots vertelt dat ze persoonlijk is uitgekozen voor deze positie. Ook al is het een verdrietig verhaal, het meisje is gelukkig vandaag.
'Ze heeft veel geluk dat ze jou kent,' zeg ik met een verdrietige lach. Ik zou willen dat ze een normale familie zou hebben. Ze is zo lief en ze verdient het.
'Kunnen jullie twee met me dansen?' vraagt ze met een lach op haar lippen. Het is onmogelijk om nee te zeggen.
'Ik voel me geëerd om met je te dansen, mijn meisje, en Louis wil ook.'
We volgen het kleine meisje naar de dansvloer als we onze camera's weg leggen. We hebben genoeg foto's gemaakt. Harry en ik dansen de hele avond met de kleine engel.
Nieuw hoofdstuk! Eindelijk! Vergeet niet te stemmen en ons account te volgen voor alle updates!
Loveyou
x Iworkinbakery
Instagram: Louisediana_ en LoveforLeighAnne
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
Fiksi PenggemarLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...