Pride // Larry Stylinson DUTCH

75. // Zorgen

POV Louis William Tomlinson

Harry is laat. Hij is nooit laat en als hij dat wel is laat hij dat weten door te bellen of door me een berichtje te sturen. Maar dat doet hij vandaag niet. Harry was degene die een échte date wilde vanavond. Ik dacht dat het een goed idee was, maar dat weet ik nu niet meer. Hij had me beloofd dat hij hier een halfuur geleden zou zijn.

'Hey, waar is Harry?'

Ik kijk naar Niall. Hij probeert elke avond in zijn restaurant te zijn. Vanavond is het ook niet anders als hij mij naar de tafel leidt waar Harry en ik gaan eten.

'Ik heb geen idee,' zeg ik bezorgd. 'We hadden een halfuur geleden gereserveerd.'

'Ik weet zeker dat hij nog komt,' probeert Niall om me rustig te houden. 'Maar dat is raar. Hij is nooit laat. Neemt hij zijn telefoon op?'

Ik schud mijn hoofd. 'Hij let altijd op zijn telefoon. Ik weet niet of ik meer pissig ben of bezorgd.'

'Ik ga even naar mijn kantoor om te kijken hoe het met het verkeer zit. Misschien is er iets wat hem tegen houdt,' zegt Niall. Hij lacht naar me voordat hij wegloopt.

Ik kijk opnieuw op mijn telefoon. Geen gemiste oproep van hem. Hij is nu veertig minuten te laat. Ik krijg buikpijn van de stress. Een deel van mij wilt boos worden op Harry, omdat hij er nog niet is. Maar niks van dit voelt goed. Harry zou dit niet doen. Hij zorgt goed voor me sinds wat er gebeurd was in het motel. We houden altijd contact. Hij stuurt me zelfs een berichtje als hij één seconde later is.

Dus waar is hij?

Mijn telefoon trilt en ik hoop dat het Harry is. Ik kijk op het scherm en ik zie dat het Gemma is.

To: Louis

From: Gemma

Sorry dat ik geen tijd kon maken om je te bezoeken. Ik heb je voicemail gehoord. Ja ja ja, Lou! Je hebt mijn toestemming om de hand van mijn broer te vragen. Je hoefde het niet aan me te vragen, maar ik ben blij dat je dat wel hebt gedaan. Geef me updates over hoe je het wilt gaan aanpakken. Beter is het groot en schattig, maar het kan niet anders zijn met jullie twee. Ik ga beginnen met een jurk uitkiezen. Ik hoop dat ik snel wat van je hoor!

Ik lach door haar berichtje. Ik heb afgelopen week haar toestemming gevraagd, omdat ze heel beschermend is over Harry. Ze is er altijd voor hem. Haar berichtje maakt me iets rustiger, maar dan zie ik Niall naar me toe lopen. Zijn gezichtsuitdrukking maakt me niet erg blij.

Niall hurkt naast mijn tafel. 'Misschien reageer ik nu te heftig of misschien trek ik te snel conclusies. Maar ik was aan het lezen over het verkeer. Ik weet het niet zeker-'

'Niall, zeg het gewoon,' smeek ik. Ik heb het gevoel dat ik ga overgeven.

'Er was een ongeluk op de FL-408,' zegt Niall. 'Ik weet niet zeker of dat de snelweg was die Harry nam, maar de auto in het verslag...'

'Wat is er met de auto?'

Mijn stem klinkt anders. De ring zit in mijn jas ook al was ik niet van plan om vanavond om zijn hand te vragen. Ik draag het bij me, omdat het me goed geluk geeft. Maar ik heb het gevoel dat het geluk op is.

'De beschrijving van de auto is hetzelfde als de auto waar Harry in rijdt.'

Ik ren uit de deur voordat Niall me kan stoppen.

***

Zayn, Liam en ik gaan naar het derde ziekenhuis. Zayn kwam toen ik hem huilend belde. Hij vroeg me niet te veel vragen. Liam bleef stil achter het stuur terwijl hij Zayn naar de dichtsbijzijnde ziekenhuis reed. We begonnen met het ziekenhuis die het dichts bij het ongeluk was, maar daar kende ze zijn naam niet. Het tweede ziekenhuis zei hetzelfde en ik voel me een idioot, omdat ik niet meer weet naar welk ziekenhuis Harry ging voor zijn bloedtest.

Ik ren langs Zayn en Liam naar de ingang van het ziekenhuis. Ik hoor ze achter me schreeuwen, maar dat boeit me niet. Ik moet Harry vinden.

Ik kom ademloos aan bij de receptie.

'Harry Styles,' zeg ik snel. 'Er was een auto ongeluk. Ik kan hem niet vinden-'

'Ben je Louis?' vraagt de arst.

Haar antwoord komt als een schok voor mij. 'Ja, waarom?'

'Hij heeft naar je gevraagd. We wilden net proberen je te bellen,' zegt de arts. Ze staat op van haar bureau en ze begint te lopen langs de kamers van de noodgevallen. Ik volg. Liam en Zayn beginnen me ook te volgen.

'Is hij oké?' vraag ik. Ik weet wel dat hij zich goed genoeg voelt om naar me te vragen.

'Laat me je naar hem brengen.'

Ze antwoordt mijn vraag niet. Zijn hoofd kon geraakt worden en me vervolgens niet meer herinneren. Hij kan ook net uit een operatie komen. Hij kan zijn arm of been verloren hebben of zijn beide benen en armen. Ik voel me totaal niet rustig.

De arts beweegt het gordijn die om het bed zit van de patient. Ik voel me rustig als ik eindelijk zijn stem weer hoor.

'Jij bent het, Lou.'

Nieuw hoofdstuk! Vergeet niet te stemmen en ons account te volgen voor alle updates!

Loveyou

x Iworkinabakery