POV Louis William Tomlinson
'Weet je nog die tijd dat we gewoon aan het relaxen waren en onze tijd verspilden?' vraagt Zayn terwijl hij nog een slok van zijn bier neemt. Zayn en ik zitten op het dak van het appartement waar Harry en ik in wonen. Het is waarschijnlijk niet toegestaan om op het dak te zitten, maar Zayn heeft 'perongelijk' het slot gebroken. Het maakt niet uit. Een leuke avond met Zayn en een biertje is het waard.
'We gingen altijd naar de club,' zeg ik lachend. 'We zijn zo vaak dronken geweest. We waren echt een chaos.'
'Ik geef toe dat het een tijd geleden is dat ik moest overgeven door de drank en dat mis ik niet echt,' geeft Zayn toe met een giechel. Hij staat op met zijn biertje in zijn hand en hij loopt naar het eind van het dak. Het dak eindigt met een kleine stenen leuning die ervoor zorgt dat we niet van het dak afvallen.
Ik volg Zayn. We leunen beide tegen de leuning en we kijken naar het landschap van Orlando. De zonondergang zorgt voor een mooie oranje kleur.
'Denk je dat ik een goede vader zou zijn?' vraag ik uit het niets. De straten onder ons zijn stil aangezien iedereen al slaapt. Het enige geluid naast mijn stem is de airco op het dak.
Zayn kijkt me aan. 'Natuurlijk zou jij een goede vader zijn. Waarom vraag je dat?'
'Olivia,' antwoord ik. 'Herinner je dat? Ik ging naar een bruiloft waar hij moest fotograferen?'
'Oh, oh, ze was het kleine schattige meisje die in slaap viel in Harry's armen aan het eind van de nacht,' zegt Zayn. 'Ze was een weeskind, toch?'
'Yeah, yeah dat was ze,' antwoord ik als ik terug denk aan die nacht.
Olivia leunt haar hoofd op Harry's schouder en ik kijk naar haar ogen die eindelijk sluiten. Haar ademhaling gaat langzamer wanneer ze in slaap valt. Ik hoor het zachte geluid van de natuur. Als ik naar Harry kijk voel ik de rust nog meer.
'Wat is er met haar, Louis?' vraagt Zayn nieuwsgierig.
'Je vroeg me eerder vandaag of ik wilde trouwen,' zegt Harry terwijl hij naar Olivia kijkt. 'Ik wil dit. Ik wil wakker worden met iemand naar me waarvan ik houd. Ik wil diegene kussen. Ik wil dat onze kus wordt onderbroken door ons kind die op het bed springt. Ik wil de geur van pannenkoeken ruiken wanneer er een verjaardag is. Ik wil filmavonden met popcorn. Ik wil verhalen vertellen totdat ze haar ogen sluit. Ik wil dat allemaal. Wil jij dat ook?'
'Ik wil dat ook. Dat klinkt perfect,' zeg ik terwijl ik naar Harry en Olivia kijk. Harry drukt een kus op haar voorhoofd.
'Ik zou willen dat we dr konden hebben,' mompelt Harry. Ik kan het verdriet in zijn ogen zien.
'Je kan adopteren,' zeg ik. 'Ik bedoel je bent gay dus je gaat geen kind krijgen. Adoptie is Florida gaat best makkelijk. Je kan getrouwd zijn of vrijgezel. Je zou een geweldige vader zijn.'
'Denk je?'
'Ik weet het zeker,' zeg ik terwijl ik naar Harry kijk die het haar uit Olivia's gezicht haalt. Ik laat een zucht horen. Ik denk dat iedereen die nu langs loopt denkt dat we een gezin zijn. Een deel in mijn zou willen dat dat ook zo was.
'Harry heeft een notitieboekje. Hij schrijft er veel gedichten in. Soms laat hij ze aan me zien,' begin ik uit te leggen. 'Ik vond een keer een gedicht die niet meer uit mijn gedachte gaat.'
'Ging het over haar? Olivia?'
Ik knik.
'Weet je nog hoe het gedicht ging?'
'When you go and I'm alone, you live in my imagination. The summertime and butterflies all belong to you creation. I love you. That's all I do. I love you,' zeg ik. Ik herinner de woorden makkelijk. 'I live for you. I long for you, Olivia. I've been idolizing the light in your eyes, Olivia. Dat wordt steeds herhaalt en dan komt het stuk met: don't let me go. En dat is het.'
Ik weet nog de flow tussen de woorden. Ik ben benieuwd of hij dit dezelfde nacht nog had geschrijven of dat Olivia langer in zijn gedachte bleef hangen. Ik geef toe dat ik ook soms aan haar denk.
'Woah... wat maak je van dat?' vraagt Zayn in shook.
'We hielden van haar die avond, Zayn. Ze was zo schattig en aardig en dat vonden we leuk. We vonden het leuk om iets samen te beschermen en er samen van te houden en ze was een weeskind,' mompel ik voordat ik nog een slok neem.
'Oh my gosh. Hij wilt Olivia adopteren,' zegt Zayn. Zijn ogen staan wijd uit elkaar als hij me aankijkt. Als hij naar me kijkt weet hij wat ik wil zeggen. 'Jij wilt Olivia ook adopteren.'
Het wordt stil tussen ons, maar ik kan het me voorstellen. Ik kan me voorstellen dat Harry nog een bord met eten maakt. Ik zie haar al op mijn schouders zodat ze de leeuwen in de dierentuin kan zien. Ik wil haar meenemen naar Disney en haar mijn familie laten zien. Ik wil een kind opvoeden, samen met Harry.
'Is dat raar?' vraag ik zachtjes. Ik wil niet dat Zayn mijn droom verpest.
'Lou, je zou een geweldige vader zijn. Jij en Harry zullen fantastische ouders zijn,' stelt Zayn me gerust. Hij legt zijn hand op mijn schouder. 'Het is niet raar.'
'Is het raar als je me volgende week helpt met het uitzoeken van een ring?' vraag ik. 'Harry en ik willen in Mei naar Disney. Je weet hoe veel hij van die films houdt. Ik dacht dat dat de perfecte plek was.'
'Alle favoriete gesprekken van ons zijn op rare momenten tussen nacht en dag,' zegt Zayn als hij naar de stad kijkt. 'We groeien op, Lou.'
'We mogen dan we opgroeien, maar we groeien niet uit elkaar. Je zal altijd mijn beste vriend zijn, Zayn. Hij neemt jou plek niet in,' stel ik hem gerust. 'Ik droom niet hardop. Ik wil dit, Zayn. Ik wil deze volgende stap met hem.'
Zayn kijkt me aan. Hij houdt het even stil voordat hij antwoordt. Deze look van hem laat me nadenken over alle dingen die we samen hebben gedaan. We hebben samengewoond tijdens school, we zijn geslaagd, we hebben samen een bedrijf geopend en we hebben beide onze partners gevonden. We doen alles samen en ik wil in de volgende fase van mijn leven komen met hem.
'Ik ben volgende week vrij op woensdag nadat de winkel dicht is,' zegt Zayn met een lach. 'Let's get your boy a ring.'
Bij de 26 stemmen staat er morgen weer een nieuw hoofdstuk online!
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanfictionLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...