Pride // Larry Stylinson DUTCH

40. // Little things

POV Louis William Tomlinson

Ik lig in mijn bed te luisteren naar de geluiden van het gebouw. Je hoort water lopen door de pijpen. Ik hoor auto's rijden langs ons gebouw. Ik ben moe van deze zware dag, maar ik kan niet slapen.

Harry noemde mij zijn vriendje. Was dit officieel en heb ik dat gemist? Maar je kan het toch niet missen dat je officieel met iemand bent? We krijgen waarschijnlijk wel een relatie. Ik vind hem leuk. Hij vindt mij leuk. Mijn gevoelens voor hem zijn goed en positief. Ik ben nog nooit zo zeker geweest over iets. Het enige wat ik niet zo fijn is is de wereld buiten ons. Mij werd geleerd dat ik nooit naar andere mannen mocht kijken en nu moet ik hand in hand lopen met Harry. Het heeft wat tijd nodig voordat ik dat kan.

Na een gevecht in mijn hoofd sla ik mijn armen om mijn kleine lichaam als ik de koude lucht mijn lichaam tegemoet komt. Ik loop stil door de gang. Ik zie licht onder de deur van Harry's kamer vandaan komen. Ik haal diep adem voordat ik de deur open doe. Hij slaapt ook niet. Zijn hoofd kijkt naar een boek. Hij kijkt op wanneer ik binnen kom lopen. Hij lacht en hij sluit het boek. Hij legt zijn boek aan de kant en daarna nodigt hij me uit naast hem in het bed.

'Wat is er, Lou?' vraagt Harry als ik ga liggen onder de dekens. 'Je zou moeten slapen.'

Ik dichter naar hem toe. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en ik sla mijn armen om hem heen. 'Jij zou ook moeten slapen.'

'Jij ook.'

'Harold.'

'Lewis.'

Met een lach slaat Harry zijn armen ook om mij heen. De warmte van zijn lichaam warmt ook mij op en ik ga dichter tegen hem aan liggen.

'Wat is er is, Lou?' vraagt Harry zachtjes. Het is raar om hardop te praten ook al zijn we alleen thuis. Dit appartement is zo leeg en donker, maar Harry's kamer is zo licht en blij.

'Je noemde mij je vriendje vandaag toen je aan het praten was met Olivia,' zeg ik snel. 'Was het de bedoeling dat je het zei? Zijn we officieel bij elkaar?'

Harry zucht. Zijn hand maakt een weg naar mijn haar. Hij speelt zachtjes met mijn zachte haar als hij praat. 'Het was niet de bedoeling om het te zeggen. Natuurlijk wil ik het, maar ik versprak me. Ik zou je heel graag mijn vriendje willen noemen als jij dat zou willen...'

Ik kijk Harry aan. Zijn zachte woorden geven me een warm gevoel. Ik duw mezelf omhoog en dan druk ik mijn lippen op de zijne. 'Ik wil heel graag de jouwe zijn.'

'Dan is het officieel. We hebben een relatie,' zegt Harry met een zucht en een kleine lach. 'De eerste keer dat ik je zag kon ik ons alleen hier inbeelden.'

Ik leg mijn hoofd terug op zijn borst en ik kijk naar hem. 'Je wilde mij vanaf het begin?'

Harry knikt. 'Natuurlijk wilde ik dat. Jij was... Je bent... Gewoon prachtig. Er zijn waarschijnlijk betere woorden voor dat...'

Harry leunt naar zijn nachtkastje. Ik beweeg mijn hoofd zodat hij kan pakken wat hij nodig heeft. Ik hoor een laatje open en dicht gaan voordat hij weer terug leunt met zijn lichaam. Ik leg mijn hoofd opnieuw op zijn borst en ik kijk naar het boekje wat hij in zijn hand heeft. Het is hetzelfde bruine boekje die ik eerder heb gezien. Er zijn een paar sterren getekend in de hoek van het boekje. Er is ook geschreven 'let us love'. Maar er staan ook nieuw woorden op het boekje.

'She doens't deserve his heart,' lees ik. 'Waar gaat dat over?'

Ik heb dat opgeschreven toen jij vertelde dat je verkering had met Eleanor,' zegt Harry. Ik hoor het verdriet en de pijn in zijn stem. 'Ik wilde je zo graag, Lou. Maar jij had haar.'

'Maar nu heb ik jou. Ik ben helemaal van jou,' stel ik hem gerust. Ik druk mijn lippen op de zijne. Ik herken het gevoel, maar toch is het elke keer zo fris. Het laat mijn hart sneller kloppen. Hij zorgt voor de vlinders in mijn buik. Hij zal nooit stoppen met mijn lichaam een raar gevoel geven.

'Yeah, dat ben je,' zegt Harry als onze lippen die van elkaar verlaten. 'De reden waarom ik dit heb gepakt is omdat ik je een paar dingen wil laten zien die ik op heb geschreven. Het zijn niet echt gedichten, maar het helpt me om mijn gevoelens te uiten.'

Harry begint te bladeren door de pagina's. Je ziet aan de hoekjes van de bladzijdes dat ze vaak om geslagen zijn. De pagina's zijn bekleed met inkt. Op sommige blaadjes lijkt het alsof er tranen op zijn gevallen. De gedachte van zijn tranen doet mij pijn. Ik krijg een steek in mijn hart van de gedachte van Harry die alleen aan het huilen is en er niemand is om hem te troosten. Maar ik wacht op de pagina die Harry aan het zoeken is.

'Hier is het. Ik heb dit geschreven nadat we samen in het reuzenrad hebben gezeten.'

Harry geeft het boekje aan mij zodat ik het kan lezen. Het valt me als eerst op dat de pagina's zo oud voelen als dat ik dacht. Het witte is verdwenen en het lijkt erop dat hij dit boekje elke dag gebruikt. Ik kijk naar zijn nette handschrift die ik ondertussen al heel goed ken. Het streepje door zijn t's zijn langer dan een ander persoon die een t zou schrijven.

Your hand fits in mine like it's made just for me
But bear this in mind, it was meant to be
And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks
And it all makes sense to me.

I know you've never loved the crinkles by your eyes when you smile
You've never loved your stomach or your thighs, the dimples in your back at the bottom of your spine
But I'll love them endlessly

You can't go to bed without a cup of tea
And maybe that's the reason that you talk in your sleep
And all those conversations are the secrets that I keep
Though it makes no sense to me

'Ik praat niet in mijn slaap,' zeg ik en Harry moet lachen.

'Jawel, dat doe je wel. Lees nou maar verder.'

I know you've never loved the sound of your voice on tape
You never want to know how much you weigh, you still have to squeeze into your jeans
But you're perfect to me

Slip out of my mouth
But if it's true
It's you
It's you
They add up to
I'm in love with you
And all these little things

Ik heb moeite met het niet laten ontsnappen van mijn tranen. Ik begrijp elk woord die hij opgeschreven heeft. Ik voel al de liefde die hij laat zien met deze woorden. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik leg het boekje opzij en ik naar Harry.

'Harry... Ik...'

Harry schudt zijn hand en hij neemt mij in zijn armen. 'Het is oké, Lou.'

'Hoe kunnen we nu al zo gehecht zijn aan elkaar?' vraag ik als ik hem aan kijk.

'Ik weet het niet, maar ik denk niet dat ik het anders wil.'

Harry's lippen ontmoeten die van mij. Onze lichamen zijn levend met de liefde die van zijn hart naar die van mij gaat. Onze monden en handen laten zien hoeveel we van elkaar houden. Ik voel zijn lichaam tegen de mijne. Ik weet precies hoe Harry's lichaam eruit ziet, maar alsnog bewegen mijn handen zich over het stuk kunst. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die zo mooi is als de enige Harry Edward Styles.

Nog een gelukkig nieuwjaar allemaal. Maak er een goed en leuk jaar van. Be strong and take care of yourself.

Loveyou

x Iworkinabakery