Pride // Larry Stylinson DUTCH

74. // Toestemming

POV Louis William Tomlinson

Ik wacht tot april totdat ik bel. De trip naar Disney is in mei en ik heb moeite om dit voor mezelf te houden. Ik heb besloten om dit allemaal in één dag te doen zodat ik niet te veel ga stressen. Ik ga als eerst naar Niall die makkelijk te vinden is in zijn restaurant. Ik stuur hem een berichtje dat hij de deur open moet doen en na een paar seconden zie ik de blonde jongen. 

'Hey, Lou.' Niall lacht. 'Cheyenne en ik zijn in de keuken om een paar nieuwe gerechten uit te testen. Wil je wat te eten?'

'Klinkt goed,' zeg ik met een glimlach. Ik probeer mijn zenuwachtigheid niet te laten zien en Niall ziet niet hoe erg mijn hand schudt.

'Waar is Harry?' vraagt Niall als we door het restaurant lopen. Niall is niet open in de middagen van het weekend wat betekent dat het grote restaurant nu leeg is. Mijn schilderijen hangen nog steeds aan de muren. Zayn en ik hebben het drukker, omdat veel mensen aan Niall vragen van wie de schilderijen zijn. Ik heb nu een andere grote bestelling voor een restaurant in de stad.

'Hij heeft een bruiloft vandaag,' zeg ik tegen Niall. Het woord bruiloft zorgt ervoor dat ik een droge mond krijg. Ik heb er pas goed overnagedacht. Misschien wordt het op het strand of in de kerk. Ik weet het niet, maar het idee zorgt voor vlinders in mijn buik.

We lopen de keuken binnen en ik kom erachter dat het de eerste keer is dat ik hier ben. De vloer is heel mooi wit. Ik ben opnieuw weer verward over hoe goed Niall dit allemaal heeft gedaan. 

'Hey, Louis!' zegt Cheyenne enthousiast als ze me ziet. Ze legt het grote mes neer om mij een knuffel te geven. Ze draagt haar koksoutfit wat er veel mooier uitziet dat Nialls oude shirt. 

We gaan zitten aan een tafel met z'n drieën. Cheyenne geeft me een nieuwe maaltijd terwijl ze een andere maaltijd aan Niall geeft. Ze gaat verder met wortels snijden die in de soep gaan terwijl Niall en ik de maaltijden uittesten. Mijn knie begint met trillen als we een normaal gesprek voeren.

'Ik denk dat we het vlees van het hoofdgerecht moeten vervangen,' zegt Cheyenne. Het lijkt erop alsof ze maar wat kruiden in de soep gooit, maar ik weet dat ze precies weet wat ze doet.

'De rozen zijn-'

'Valentijnsdag is al geweest, baby,' zegt Cheyenne met een giechel. De naam die ze Niall geeft valt me op en het geeft me een warm gevoel. Het laat me denken aan de eerste keer dat ik Harry Boo Bear noemde. 

'Oke...' zegt Niall. Hij draait zich naar mij toe. 'Je bent heel erg stil terwijl jij degene was die wilde afspreken vandaag omdat je wat wilde vertellen.'

Mijn been trilt nog steeds en Niall ziet het. Ik stop met het bewegen van mijn been en ik haal diep adem. Ik ben veel te nerveus dat ik had moeten zijn. Ik ben gewoon bezorgd. Wat nou als ik te snel ga?

'Ik houd van Harry,' zeg ik. Het is makkelijker om met iets te beginnen waar ik niet bang voor ben. 

'Dat weten we,' zegt Cheyenne aardig. Ze zet de temperatuur van de soep iets lager waardoor ze met alle aandacht naar mij kan luisteren. Cheyenne ziet altijd de kleinste dingen en ze weet waarschijnlijk ook waarom ik hier ben.

'Ik wil met Harry zijn,' ga ik verder. Ik voel dat mijn mond droog is en dat mijn hart sneller klopt. Ik adem nog een keer diep.

'Dat weten we,' zegt Niall, maar hij klinkt verward. Hij heeft geen idee waar dit naar toe gaat. 

'Nee, ik bedoel voor altijd. Ik wil voor altijd met Harry zijn.'

'Lou, ik snap niet waar dit heen gaat.' Hij wilt het begrijpen, maar dat lukt hem niet zonder dat ik het duidelijk zeg. Ik pak een klein doosje uit mijn jaszak. Ik zet het op de tafel en Cheyenne en Niall kijken me met open, wijde ogen aan.

'Oh my gosh...' mompelt Cheyenne.

'Lou,' zegt Niall en hij blijft naar me kijken. 'Ik zei het je. Ik ben met Cheyenne. Ik kan niet met je trouwen.'

'Niall!' zegt Cheyenne lachend.

Ik sla lachend tegen zijn arm. 'Ik ben serieus, man. Ik word gek.'

'Oke, oke,' zegt Niall. 'Dit is voor Harry. Je wilt voor altijd met Harry zijn. Wow... dit is groot, Lou.'

'Ik weet het. Wat als het te snel gaat? Denk je dat ik te snel ga?' vraag ik terwijl mijn ogen van Cheyenne naar Niall gaan.

'Lou, je moet rustig worden.' Cheyenne pakt mijn hand vast. Ze knijpt er zachtjes in. 'Hij houdt van je. Ik zie het elke keer wanneer jullie samen zijn. Ik denk dat voor altijd perfect is.'

Ik geeft Cheyenne een lach. Ik draai naar Niall. Hij is stil. 

'Niall?'

Hij denk nog steeds na.

'Ik wil voor altijd met hem zijn, Niall. Ik wil elke ochtend zijn gezicht zien als ik wakker word. Ik wil hem elke dag zien zelfs als we grijs worden. Ik wil een kind met hem opvoeden. Ik kan me al voorstellen om een klein meisje van school te halen. Ik zie haar al in een zomerjurk staan als ze poseert voor een foto die Harry maakt. Ik wil iets kunnen schilderijen wat niet alleen over Harry en ik gaat. Ik wil een familie schilderen. Ik wil een familie en die wil ik met Harry.'

Niall kijkt naar me en nu pas weet ik waarom hij van me weg bleef kijken. Hij heeft tranen in zijn ogen, maar die veegt hij gauw weg.

'Ik wil dat ook voor jou,' zegt Niall en het klinkt alsof hij bang is om weer te huilen.

'Niall, ik kwam hier om jouw toestemming te vragen. Ik weet dat je geen familie van hem bent, maar ik weet dat je een broer voor hem bent. Ik wil niet voor zijn hand vragen voordat je het goed keurt,' vertel ik hem eerlijk. Niall en Harry waren al hele goede vrienden voordat ik ze ontmoet had. 

'Natuurlijk vind ik het goed,' antwoordt Niall met een brede lach. Hij wrijft opnieuw in zijn ogen. 'Ga met hem trouwen, Lou.'

***

Het is 5 uur wanneer ik eindelijk besluit om te bellen. Harry heeft gebeld om te zeggen dat hij iets later thuis is, wat betekent dat ik het appartement iets langer voor mezelf heb. Toen ik terug was van Niall heb ik de hele tijd rond gelopen in het huis. Ik heb geprobeerd om stil te zitten en  TV te kijken. Daarna heb ik geprobeerd te lezen. Ik heb zelfs geprobeerd om te schetsen, maar het lukte niet. Mijn gedachtes bleven maar rondgaan in mijn hoofd. 

Ik pak mijn telefoon en ik druk op het contact voordat ik mijn gedachtes nog kan veranderen. Dit is de laatste persoon aan wie ik het wil vragen, maar dit is wel de belangrijkste antwoord naast die van Harry. 

'Louis! Hoe gaat het, sweetie!'

'Hi, Anne,' antwoord ik. Ik hoop niet dat ze hoort dat mijn stem trilt. 'Het gaat goed. Hoe gaat het met jou?'

'Oh, het gaat goed. Veel tuinieren. Het is prachtig buiten. De lente is hier zeker aanwezig,' zegt Anne. 'Maar ik denk niet dat je belde om te praten over het weer. Wat is er aan de hand, Louis?'

'Ik moet je iets vragen,' begin ik. Ik heb het gevoel dat ik ga overgeven. Ik haal het doosje uit mijn jas en ik leg het op de tafel. Ik maak het open waardoor ik een simpele ring zie. 

'Je kan me alles vragen, honey.'

'Ik wil je zoons hand vragen,' zeg ik gelijk. 'Ik weet dat het snel gaat, maar ik kan me geen leven voorstellen zonder hem. Ik zal voor hem zorgen. Ik zal je beloven dat ik hem vast blijf houden en dat ik van hem houd-'

'Ja.'

'Wat?'

'Louis, ik geef je de toestemming om aan Harry te vragen of hij met je wilt trouwen. Ik weet dat je goed voor mijn jongen zorgt. Hij is alles voor me en ik vertrouw je.'

'Heel erg bedankt,' antwoord ik. Ik wrijf de tranen weg voordat ze kunnen vallen. Ik kan niet geloven dat dit echt gebeurd. Ik hoor gesnuif van de andere kant. 'Anne, ben je aan het huilen?'

'Mijn baby gaat trouwen,' antwoordt Anne met een lach tussen haar tranen. 'Beloof je dat je goed op hem let als ik dat niet kan doen.'

'Dat beloof ik.'

Een nieuw hoofdstuk! Vergeet niet te stemmen en ons account te volgen!

Loveyou

x Iworkinabakery