POV Louis William Tomlinson
Een schattig meisje volgt Niall uit de keuken. Haar lange bruine haar zit opgestoken in een knot. Haar kokshoed heeft ze vast in haar hand en er staat een frons op haar gezicht als ze naar het achterhoofd van Niall aankijkt.
'Wat bedoel je met het is droog!?' roept Cheyenne achter Niall aan. Het ziet eruit alsof Niall plezier heeft als hij zijn gezicht terug draait naar zijn kok.
'Het is gewoon een beetje droog,' zegt Niall. 'Dat is alles wat ik zeg.'
Cheyenne laat een zucht horen voordat ze over Nialls schouder kijkt om ik en Harry te zien. Ze loopt langs Niall. Ze loopt naar onze tafel en ze schudt onze handen.
'Cheyenne. Ik ben de hoofdkok hier,' stelt ze zichzelf aardig voor. Ze heeft een grote lach op haar gezicht. Niall's reactie heeft haar niet echt verdrietig gemaakt.
'Ik ben Harry en dit is Louis. Wij zijn vrienden van Niall,' zegt Harry met een lach als hij haar hand schudt. Ook hier schud ik haar hand. Het is zachte, kleine hand die even klein voelt als die van mij. Haar kleine lichaam houdt haar grote persoonlijk goed in evenwicht.
'Het is vast moeilijk om vrienden met hem te zijn,' zegt Cheyenne met een lach als ze naar Niall kijkt die naast haar staat. Hij rolt zijn ogen.
'Oh, hij is verschrikkelijk,' antwoord ik met een grijns. 'Weet je dat hij een keer zijn kat mee heeft genomen naar de les? Hij vond hem op de staart en hij besloot hem mee te nemen.'
'Dat is super schattig,' antwoordt Cheyenne. Ze kijkt naar Niall en ik herken die blik. Het is de blik die ik Harry geef wanneer ik vind dat hij een goed persoon is. Misschien zit het tussen Cheyenne en Niall anders dan dat ik dacht.
'Hij was alleen! Hij had een thuis nodig en wat eten,' verdedigt Niall zichzelf, maar ik zie dat hij naar haar kijkt in zijn ooghoek.
'Maar het maakt niet uit wat er gebeurde, want je vrienden hebben trek. Willen jullie wat maaltijden proeven? Ik heb eindelijk het menu afgemaakt,' zegt Cheyenne met een lach.
'Dat klinkt geweldig,' antwoordt Harry blij. Cheyenne knikt en daarna vertrekt ze. Niall gaat zitten en Harry en ik kijken hem beide aan.
'Wat?' vraagt Niall niet-begrijpend.
'Je vindt haar leuk,' zegt Harry met een giechel.
Ik rol mijn ogen. 'Wat mijn vriendje probeert te zeggen dat hij jullie twee schattig vindt samen.'
Ik zie Niall zijn ogen wijder open gaan. Ik frons mijn wenkbrauwen. Ik kijk naar Harry en hij haalt zijn schouders op. We weten beide niet wat ik fout deed.
'J-je noemde Harry je vriendje,' zegt Niall. Hij ziet eruit als een puppy die heel veel cafeïne op heeft.
Mijn ogen staan wijd open. 'I-ik noemde hem zo omdat hij een jongen is en mijn vriend. Daarom is hij mijn vriendje.'
Niall knikt zijn hoofd. Harry houdt mijn hand vast onder de tafel. Ik kijk hem spijtig aan. Ik zou willen dat ik ze het kon vertellen, maar ik heb meer tijd nodig.
'Hier hebben we-' zegt Cheyenne als ze naar ons toekomt gelopen. Ze stopt als ze ziet dat Niall verdrietig is. 'Wacht, wat is er met hem?'
'Zijn ship is net gezonken,' antwoordt Harry met een kleine lach. 'Het is niks. Dus wat hebben we vandaag?'
Cheyenne is een geweldige kok. Ze geeft ons maaltijden die allemaal heerlijk zijn. Als ik zou kunnen zou ik haar eten voor de rest van mijn leven eten (vertel het niet aan Harry). Harry speelt een beetje met zijn eten en wanneer hij dat doet moet ik denken aan gisteravond toen hij zijn eigen lichaam aan het bekijken was in de spiegel. Nadat ik het vliegtuigje doe die moeders altijd doet met hun kinderen, gaat hij eindelijk eten. Na een paar minuten geniet hij van het eten.
Niall bloost elke keer wanneer we over Cheyenne beginnen. Hij wordt steeds nerveus wanneer ze naar ons toekomt om te vragen wat we van het eten vinden. Wanneer ze er niet is plagen Harry en ik Niall om zijn stiekeme crush. Hij heeft zo hard gewerkt om dit restaurant voor elkaar te krijgen, dat hij nu wel een beetje plezier mag hebben.
'Ik zou wat minder tijm gebruiken en meer rosemarijn. Het was fantastisch. Het was niet te droog. Ik vond het geweldig,' zegt Harry tegen Cheyenne over de kip. Ze neemt elke woord die Harry verteld heeft in haar op. Dan kijkt ze naar mij.
'Ja, good. Houd van Kip,' zeg ik. Iedereen moet lachen. Mijn feedback is niet zo goed als die van Harry, maar ik ben niet echt kieskeurig als het gaat om eten.
'Dat is fijn om te horen. Ik zal deze op het menu zetten dan en ik zal nog een beetje gaan spelen met de kruiden,' zegt Cheyenne.
'Ik weet zeker dat ik dit op Thankgiving ga bestellen,' zegt Harry als hij een slokje van zijn water neemt.
'Komen jullie twee op Thanksgiving?' vraagt Cheyenne. 'Ik ben nog nooit een hoofdkok geweest en het restaurant gaat openen en ik ben zo bang en-'
'Je gaat het fantastisch doen,' zegt Niall. 'Je bent geweldig en er is niemand beter dan jij. Ik zou je niet voor me laten werken als ik wist dat je het niet kon doen.'
'Dankje, baas,' antwoordt Cheyenne blozend. Het compliment van Niall doet veel met haar.
'Noem me alsjeblieft geen baas,' zegt Niall met een lach. 'Dat laat me zo oud voelen.'
'Ik kan jou niet oud inbeelden. Je zou je dan waarschijnlijk niet gedragen naar je leeftijd,' zegt Cheyenne voordat ze naar de keuken loopt om onze desserts te pakken.
'Ik vind haar leuk,' vertel ik tegen Niall als ze weg is. 'Je zou haar een keer kunnen uitnodigen voor een diner. Dan kan ze zien hoe goed Harry kan koken.'
'Wacht, je vindt haar leuk?' vraagt Niall.
Nee, idioot. Ze is voor jou. Jij vindt haar leuk. Zij vindt jou leuk. Waar wacht je op?'
'Ja, waar wacht je op?' herhaalt Harry na mij, maar hij kijkt niet naar Niall. Hij kijkt naar mij.
Ik denk dat de updates van deze week en volgende week iets minder worden, omdat ik veel toetsen heb. Maar daarna heb ik weer alle tijd om te uploaden en ik zal proberen zo veel mogelijk vooruit te schrijven.
Vergeet niet te stemmen en ons account te volgen!
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanfikceLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...