POV Louis William Tomlinson
Ik word wakker wanneer ik Watson hoor blaffen. Ik open mijn ogen als hij van het bed af springt en met zijn poten mijn lichaam aan raakt. Ik wrijf in mijn ogen met de achterkant van mijn hand. Ik ga langzaam uit het bed van Zayn en Liam en ik loop naar de gang. Alsjeblieft vertel me dat ze thuis zijn. Laat ze alsjeblieft door de deur komen. Laat ze alsjeblieft naar huis komen.
Watson's geblaf wordt alleen maar erger als hij naar de voordeur rent. Ik hoor niemand. Ik kijk naar de bank. Niall en Cheyenne zijn allebei wakker en ze kijken me verward aan. Harry staat in de keuken met keukenwanten aan en bloem in zijn haar. Ik denk dat het hem ook is opgevallen dat we allemaal naar de deur kijken.
Watson's geblaf wordt meer gejank als hij met zijn poot tegen de deur aanslaat. Ik heb het gevoel dat hij een hopeloze hond is die het fout heeft, maar dan gaat de deur langzaam open. De deur is nog niet eens open als we er allemaal op af gaan.
Liam loopt als eerst naar binnen met een Zayn die amper kan staan. Ik kijk niet naar hoe ze eruit zien als ik naar Zayn ren om hem een knuffel te geven. Iedereen mompelt maar wat. Sommige leggen uit wat er is gebeurd en sommige woorden zijn een teken dat we blij zijn dat ze weer terug zijn.
'Het spijt me, Louis,' zegt Zayn als hij me stevig vasthoudt. 'Er gebeurde zo veel en mijn telefoon was kapot-'
Ik trek terug en ik kijk hem aan. 'Ik ben zo blij dat je weer thuis bent.'
We zitten allemaal op de grond bij de voordeur als Liam en Zayn hun hond weer hebben begroet. Watson rent rondjes om iedereen te begroeten. Zijn blijheid is zo makkelijk te zien door zijn staart die heen en weer gaat. Zayn zit naast me en ik leun tegen hem aan. Ik zie zijn zwarte ogen en de verwondingen op zijn hand alsof hij is gevallen. Een deel van me was bang dat onze groep nooit meer bij elkaar zou komen, maar we zijn allemaal hier. Harry veegt een traan weg als hij dicht tegen Liam aan zit. Cheyenne zit op Niall's schoot. Ze is nog steeds heel moe, maar er rollen stille tranen over haar wangen.
'Kunnen jullie uitleggen wat er gebeurd is?' vraagt Niall de grote vraag. Iedereen wilt weten wat er gebeurd is nu ze veilig zijn.
Zayn kijkt naar Liam. Er is een look in zijn ogen die angst laat zien door alles wat er is gebeurd.
'We waren net uit de club gegaan toen hij binnenkwam,' antwoordt Liam. Iedereen is stil, zelft Watson gaat naast Liam liggen. 'We stonden buiten toen er allemaal mensen de club uit kwamen gerend. Het was een chaos. Zayn's telefoon viel kapot. Ik ben die van mij ergens kwijt geraakt in de rotzooi. We zijn lang op gebleven om alle mensen te helpen. We hebben gepraat met verslaggevers en de politie. We hebben ervoor gezorgd dat er voor alle gewonden werd gezorgd. Er was zo veel bloed...'
Liam wil altijd mensen redden, omdat hij een brandweerman is. Ik zie nu het bloed op zijn witte shirt wat me eerder nog niet is opgevallen. Ik weet dat het niet zijn bloed is. Ik kan me inbeelden dat Liam een persoon vast heeft die gevuld is met angst en pijn.
'Heb je hem gezien?' vraagt Cheyenne slaperig. We weten allemaal over wie ze het heeft. Het nieuws zei dat de dader bij een Islamitische groep hoorde. Ik weet hoe Zayn zich voelt, want mensen denken altijd dat mensen uit het Midden-Oosten terroristen zijn.
Zayn schudt zijn hoofd. 'Nee, ik denk het niet. Ik bedoel we waren druk bezig en onze oren waren gevuld met muziek. Als ik hem heb gezien zou ik het niet weten of herinneren.'
Zayn's stem klinkt somber als hij tegen Liam aan leunt. Hij klinkt zo moe. Ik voel dat ik boos word. Er is geen twijfel dat dit een haat misdaad was. Hij ging naar een gaybar om mensen te vermoorden. Ik ben zo boos dat ik dat wil doen, maar dat kan ik niet. Er zijn 49 mensen dood gedaan alleen maar omdat ze gay zijn. 58 andere mensen zijn gewond geraakt.
Maar ik moet niet haten. Haat heeft ervoor gezorgd dat deze man iets heeft gedaan in deze vroege ochtend.
'Ik haat hem zo erg dat ik niet meer weet wat ik moet doen,' zegt Harry en dat is precies hoe ik me voel.
'We kunnen niet antwoorden met haat,' antwoord ik. Iedereen kijkt me aan. 'Hij deed dit omdat hij haat had. We kunnen niet hetzelfde doen als hem. We moeten antwoorden met liefde en hoop.'
'We moeten trots op wie we zijn,' vult Zayn aan.
'Inderdaad,' zeg ik. Ik voel een beetje hoop. 'We moeten antwoorden met trots.'
Een nieuw hoofdstuk! Helaas is dit boek bijna afgelopen, maar er komt een nieuw deel aan! De originele schrijfster update niet heel vaak, dus er worden minder vaak nieuwe hoofdstukken geplaatst. Maar ik ga zeker verder met het vertalen van haar boeken!
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
FanfictionLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...