POV Louis William Tomlinson
Ik word wakker door geschreeuw. Het klinkt vrouwelijk en het enige meisje wat ik ken is Eleanor. Harry's armen zijn om me heen geslagen zodra ik mijn ogen open. Hij is waarschijnlijk al wakker geworden. Ik kijk op en ik zie Eleanor in de deuropening. Ze is gekleedt alsof ze uit gaat. En nu herinner ik me het. Vandaag was de dag dat Eleanor met mij wilde praten of Harry. Ze zou naar mij komen om te praten en nu ziet ze dit.
'VIEZE NICHT! HOE DURF JE OM MET MIJN VRIENDJE TE SLAPEN!' schreeuwt ze. Haar stem doet pijn aan mijn oren op deze vroege morgen. Ik voel de woede in haar woorden. Ik ben ook zo genoemd. En ik heb Harry ook zo genoemd toen ik heel erg boos was, maar dat doe ik niet meer. Dat doe ik niet meer.
'Noem hem geen nicht!' roep ik terug naar Eleanor en daarna draai ik me om naar Harry en zeg ik zachtjes. 'Pak je kleding. We zijn elkaar bij jouw huis tijdens lunchtijd. Ik moet niet even regelen.'
Harry trekt zijn broek en shirt aan terwijl Eleanor blijft kijken. Ik pak een broek en een shirt van de grond zodat ik niet met Eleanor hoef te praten in alleen mijn boxer. Voordat Harry weg gaat fluistert hij nog wat in mijn oor.
'Wat ga je doen, Boo Bear?' fluister Harry als we dicht tegen elkaar staan. We staan te dicht bij om alleen maar vrienden te zijn.
'Ik ga ons vrij maken,' antwoord ik met een glimlach. Ik weet dat dit het beste is om te doen. Ik ga mijn verleden vergeten.
'Je bent geweldig,' zegt Harry met een brede lach. Hij leunt naar voren en hij geeft me een snel kusje op mijn voorhoofd. Hij pakt zijn cowboy hoed en schoenen en dan gaat hij weg. Hij knikt nog net naar Eleanor met een lach. Hij weet dat hij heeft gewonnen.
'J-je hebt met hem geslapen? Je hebt geslapen met een andere man?' vraagt Eleanor verrast wanneer Harry weg is.
'We hebben alleen gekust,' antwoord ik. 'Nou, gezoend. Zijn tong was in mijn mond en zijn handen waren-'
'Je bent verschrikkelijk, Tomlinson!' roept ze en ze geeft me een duw. Ik ga een beetje naar achteren, omdat ik niet sterk genoeg ben.
'Het is wie ik ben, El! Voor als je dit nog niet wist. Ik maakt het uit! We zijn klaar! Ik heb Harry!'
'Je bent gebroken en ik kan je maken!'
'Ik ben niet gebroken! Jij bent gewoon raar! Ik heb homo en Harry leert me om dat te accepteren.'
'Hij heeft je aangestoken!' roept Eleanor boos. 'Hebben jullie gezoend op dit bed?'
'Ja,'antwoord ik. 'Een keer voordat wij iets hadden en meer dan één keer vanacht.'
'Je bent ziek. Ik wilde alleen jou, Lou. Maar jij wilde hem.' Eleanor maakt mijn nachtkasje open. Ik kijk verbaasd wanneer ze er een pakje lucifers uit haalt. Ik gebruik die wanneer ik geen aansteker heb.
'Wat ben je aan het doen?'
'Deze kamer is aangestoken met de ziekte die je hebt,' antwoordt ze. 'We gaan opnieuw beginnen.'
'Je bent gek ik je hoofd,' zeg ik en ik weet dat het waar is. Ik denk weer terug aan de herinneringen van vroeger. Over hoe ze mij moest leren niet gay te zijn.
Ik denk na over hoe gek ze was, maar dat ik haar wel geloofde. Ik denk ook over alles na en dan kom je er pas achter wat ze aan het doen is. Maar het is al te laat.
Ze zet mijn bed in brand.
Ik ren uit de kamer voor een brandblusser. De rookalarmen zijn al af gegaan. Ik zie er één achter mijn bureau. Ik pak het en ik ga terug naar de kamer. Eleanor steekt nog meer lucifers aan en ze gooit ze door de kamer. De hele kamer is gevuld met rook. Er is te veel vuur voor een brandblusser. Eleanor rent weg. Ze schreeuwt nog wat dingen over dat ze me beter kan maken maar ik hoor het niet.
Ik weet dat ik weg moet rennen, maar ik heb dingen in de kamer die ik nodig heb. Het bed staat helemaal in vuur. De hitte doet pijn aan mijn ogen. Ik kan nog net mijn telefoon en portemonnee pakken. Ze zijn al aangetast door het vuur en het doet pijn in mijn handen. Maar ik laat ze niet vallen. Ik denk niet dat de telefoon nog werkt, maar ik kan het proberen. Ik heb niet genoeg geld om een nieuwe te kopen. Mijn ademhaling versnelt. Ik voel dat ik geen zuurstof meer krijg. Ik draai me om en ik begin naar de deur te lopen.
De rook komt in mijn longen. Ik kuch en ik krijg tranende ogen. Ik kan bijna niks zien. Ik voel dat mijn lichaam het niet aan kan. Gelukkig is de ruimte klein. Ik stap op iets voordat ik de ruimte verlaat. Ik kijk naar beneden en ik zie de cowboy hoed. Het is het laatste wat ik pak voordat ik naar de hal ga. Ik begin te rennen naar de deur. Mijn hoofd doet pijn van de rook. Ik kan buiten zien door de ramen, maar longen, ogen, en hoofd doen heel veel pijn. De rook komt nu ook in deze ruimte.
Ik voel mijn lichaam op de grond vallen precies wanneer er iemand naar me toe rent.
Ik ben uit.
Een best wel heftig hoofdstuk. Laat weten wat jullie ervan vinden en vergeet niet te stemmen!
Loveyou
x Iworkinabakery
JE LEEST
Pride // Larry Stylinson DUTCH
أدب الهواةLouis Tomlinson heeft zo hard geprobeerd om niet te zijn wie hij is. Hij heeft jarenlang geprobeerd niet de persoon te zijn die mensen niet accepteren. De muren die hij heeft gebouwd worden langzaam afgebroken door een lange jongen met groene ogen...