KARANLIĞIN DEFNESİ

//BÖLÜM 45//

//Defne'den//

"Ya Ömer bir dur aşkım yeter."

Kafasını boynumdan kaldırdı ve yüzüme baktı. Şaşkın bir surat ifadesi vardı. Yerim Ya!

"Defnem nasıl yeter ya daha hiç başlamadım bile."

"Ömer yuh! Saat kaç oldu ve sen daha başlamadım mı diyorsun?"

"Yoruldun mu?"

"Birazcık."

Alnımdan öptü ve üzerimden indi. Beni de göğsüne çekti.

"Eğer devam etmek istiyorsan-"

"Bu gecelik yeter sevgilim yarın devam ederiz."

Kafamı göğsünden kaldırdım. Şaşkınca suratına baktım.

"Yarın?"

"Eee aşkım özledim Ya! Anlasana!"

Ellerimi yüzüne getirdim. Yanağını defalarca öptüm. İkimizde gülüyorduk.

"Yalnız sen böyle devam edersen ben duramam."

"Tamam yaa!"

Ömer beni yeniden göğsüne çekti. Ama ben Ömer'in üzerine çıkıp göğsüne sindim başımı da boynuna koydum. Ömer de ellerini belime sarmıştı.

Sabah uyandığımda Ömer hala bana sıkı sıkı sarılmıştı. Üzerinden kalkıp aşağı indim. Kahvaltıyı hazırladıktan sonra yeniden yukarı çıktım. Benim uykucu sevgilim hala uyuyordu. Yatağın yanına oturdum ve hayran hayran ona bakmaya başladım.

"Aşkım.... Sevgilim hadi uyan..."

Bir süre sonra gözlerini açtı. Bana baktı ve gülümsedi. Bende ona bakıyordum.

"Sonunda hiç uyanmasaydın biz birazdan yatacaktık nasıl olsa."

"Herkesi bilmemde sen yatmayacaksın."

"Efendim?"

"Öyle ben özledim seni."

"Bugün kontrol var biliyorsun değil mi?"

Ömer aşkla gözlerime baktı ve elini karnıma koydu.

"Hala inanmıyorum Ya."

"Neden?"

"Senden bir parçam daha olacak."

Gülümsedim ve ellerimi yüzüne getirdim.

"Biz çok mutlu olacağız sevgilim. Hemde çok."

"Seni çok seviyorum."

"Bende. Bende seni çok seviyorum."

Yataktan kalktığımızda Ömer beni kucağına aldı ve gülerek aşağı indik. Aşağıda kahvaltıyı görünce gülümsedi.

"Eh be sevgilim ben hazırlardım sen niye yordun kendini?"

"Ne olacak sevgilim. Hem sana kalsaydık vallaha açlıktan ölürdüm ben."

Ömer gözlerini göğüslerime dikti. Sırıttı ve bana yaklaştı.

"Yanımda sen varsan ben aç kalmam sevgilim."

"Cık cık cık ayıp ya karnımdaki çocuğumuzdan utan."

"Hadi kahvaltı edelimde çıkalım."

Beraber güzel bir kahvaltı ettik. Kahvaltıdan sonra yukarı çıktık. Ben önce Ömer için giyecek hazırladım sonra da kendime hazırladım. Üzerime siyah bir yüksek bel pantolon ve beyaz bir büstiyer giydim. Ömer de siyah bir pantolon beyaz bir tişört giymişti. Yine uyumu yakalamıştık.