//Yazar'dan//
Ömer Defnenin arkasında durduğunda aynadan görünen yansımasına dikti gözlerini. Defne de Ömer'e bakıyordu aynadan. Bakışlar buluştuğunda ikisinin de yüzünde aynı ifade oluştu: Arzu.
Defne geceliğini üstüne doğru çekecekken Ömer onu durdurdu. Ellerini geceliğin eteklerine doğru getirdi ve geceliği tamamen çıkardı üstünden.
Açlıkla bedenine bakarken bir yandan da bu gece neler yapacağını düşünüyor, bir plan yapıyordu. Kol kaslarında hissettiği eller tüm düşüncelerini dağıtmıştı. Omuzlarına doğru okşayarak ilerlediğinde Defne, Ömer'in beyni tamamen devre dışı kalmıştı.
Gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. "Aklımı zorluyorsun kadın! Yeminle beni sınıyorsun." Defneyi belinden tutup iyice kendine doğru çektiğinde alt dudağını ısırmıştı.
Gözlerini yeniden açtığında Defne çoktan Ömer'in üzerindeki tişörtü çıkarmıştı. Göğsüne bir öpücük bırakırken ellerini sırtından omuzlarına çıkarmıştı. "Bugün beni tanıyan kadınlar arasında kıskançlıkla bakanlar olduğunu fark ettim." Başını kaldırıp Ömer'in yüzüne baktı defne. Tırnaklarını hırsla sırtına geçirirken öfkeyle konuşmaya devam etti. "Beni senin yanına yakıştırmayıp bu konumda kendilerini görmek isteyen sürtükler var çevremizde." Bunlar arasında Melisa da vardı elbette.
"Anlaşılan bütün bu sinirini benden çıkaracaksın." dedi Ömer Defneye yaklaşarak.
"Aksine." dedi defne Ömer'e yaklaşarak. Tam dudağına doğru geldiğinde kulağına eğildi. "Bütün bunların suçlusu sensin."
"Anlamadım?"
"Şöyle anlatayım, aramızda olan aşkın kısa süre önce başladığına inanıyorlar. Senin benden vazgeçebileceğine inanıyorlar, onlara yüz vereceğini düşünüyorlar."
"Bunda benim suçum ne?" diye sordu Ömer.
"Elbette bu kadar yakışıklı olman. Ne olurdu biraz çirkin olsaydın? Kasların desen ayrı bir dünya. Bu böyle olmaz Ömer İplikçi." Ömer gülümseyerek Defneye dikti bakışlarını.
"Nasıl olur anlatın o zaman Defne İplikçi." Soyadına yapılan baskı defneyi gülümsetmişti. Ellerini kocasının çıplak göğsüne getirdi.
"Bunu zamanı geldiğinde öğreneceksin aşkım." dedi defne samimiyetten uzak bir tebessümle.
"Bazen senden korkuyorum." dediğinde defne çoktan gülmeye başlamıştı.
"Korkmalısın zaten sevgilim. Özellikle doğum yaptıktan sonra herkes sahibinin ben olduğumu o olmayan beyinlerine kazıyacaklar. İşte o zamana kadar saçma düşüncelere inanmaya devam etsinler."
Ömer olumsuz anlamda kafa salladı ve defneyi baştan aşağı süzdü. Defne fazla vakit kaybetmeden Ömer'i öpmeye başladı. Elleri altında kalan pantolonu da çıkardığında artık kendisi gibi iç çamaşırlarıyla kalmıştı Ömer'de.
Yeniden aynaya doğru dönüp bugünden kalan morarıklara krem sürmeye devam etti. Göğsünde, karnında, bacaklarında ve elbetteki kasıklarında.
"Şuna bak! Sanki aylardır dokunmamışsın bana. Biraz yavaş olsan bir şey kaybetmezsin Ömer." diye söylenmeye başladığında Ömer çoktan Defneye sarılmıştı arkasından.
"Senin tenin süt gibi bebeğim. Bir öpsem morarıyor biraz daha esmer olsan belli olmazdı." Defne aynada kendi bedenini bir kez süzdü.
"Tenimin rengini seviyorum. Anlayacağım bronzlaşmaya niyetim yok!" Ömer göğsünü avuçladığında defne de inlemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN DEFNESİ
Fanfiction"Tebrikler Defne Hanım,hamilesiniz." Dünyamı başıma yıkan bu cümle... Karnımda o herifin bir parçasını taşıyordum... Peki şimdi ne yapacaktım?
