My First Love

Chapter 23💛

" Fighting "

Andrea's POV

Sa pagdating ko ng kwarto, agad muna akong nagbihis pantulog, tsaka umupo sa gilid ng aking ama at excited ng mabasa ang sulat na ibinigay ni zion. Sa pagbukas ko ng papel, nakasulat ang ' For my andrea ' seeing these words makes my heart flattered and at the same time, happy. 

             I may not be the best boybestfriend you could ever have, but I am the most genuine, and loving boybestfriend you could ever have in your life, or should I say for the rest of your life. I hope our friendship would last, and I do hope you can stay with me until the end. We have a promise, right? Kahit pa minsan lang tayong mag-away, hindi pa din iyon naging hadlang para ipagpatuloy natin ang ating pagkakaibigan. Konti lang ang naisulat ko sa pangalawang sulat na ibibigay ko sayo, pero nakakasiguro naman ako na hindi mo ito malilimutan. Hindi na ako magpapa-ligoy-ligoy pa, maaari ba kitang makasalo bukas ng gabi sa rooftop para sana pag-usapan ang ating pagkakaibigan at gusto ko ding linawin ang lahat. Kahit anong isuot mo bukas, kahit nga hindi mo paghandaan, magiging maganda ka pa din. Sana ay makapunta ka. 

                                                               Nagmamahal, Vincent Zion. 

Napangiti ako ng napakalawak at napaluha pa ng kakaunti. I cannot explain the happiness I felt right now. Parang nagsitalunan ang loob ko at nabuhayan. Buhay na buhay ngayon ang puso dahil ang lakas ng tibok nito. Sheeeettt. Ito ba yung pakiramdam kapag mahal mo na ang isang tao? Gooosshhhh! Opo, mahal ko na po siya! 

Bigla namang bumukas ang pintuan dahil siguro nagulat sila sa pagsigaw ko. Oo, sumigaw ako. Nanlalaki ang mga mata nilang nakatingin sa akin at nagpapanic pa. Masaya kong naitapon ang papel na may sulat, napatayo ako nagtatalon-talon sa kama. Agad naman nilang pinulot ang papel at binasa ng matahimik. Samantalang ako, tuloy lang sa pagtatalon habang nakangiti ng napakalawak. 

Matapos nilang mabasa ang sulat ay napatingin sila sa akin ng nakangiti. Ofcourse, ako nga napangiti sa sulat na iyon eh. Sila pa kaya? Apat na kami ngayon na nagtatalon sa kama ko. Ramdam kong masaya sila para sa akin. It's nice to have this kind of bestfriends.

" We are here to help you prepare! " camille says excitingly. The two agreed. Masaya naman ako dahil nandito sila para tulungan ako.

" Pero anong sasabihin mo sakanya bukas kapag nagkita kayo? I mean, anong masasabi mo sa sulat na ibinigay niya? " tanong ni irish. Ngayon ay nakaupo na kami sa kama ko. 

Hindi ko pa napag-iisipan ang sasabihin ko sakanya bukas, sa sobrang saya kasi eh. Ano nga ba ang dapat kong sabihin? Pwede naman akong sumagot nalang ng 'oo' diba? Oo, pumapayag ako na mag dinner tayo mamayang gabi dito sa rooftop. Pwede naman yun diba?

" Kailangan yon? Pwede siyang um-oo na lang. " trixy says. Napatango naman si camille sa sinabi ni trixy.

" Baka hingin niya ang sasabihin ni andrea tungkol sa sulat, kung maganda ba o pangit. Duh. " depensa ni irish. Hahahah oo  nga noh? 

Napairap ang dalawa kay irish, at napakibit ng balikat. Itong tatlong to, nagsu-suggest na nga lang, parang mag-aaway pa. 

" The decision will still be in my hand, guys! " sabi ko na lamang. 

" I didn't know na nakakapagdecide pala ang kamay! Woah! Bago yun? " pabirong saad ni trixy. Hahahahah! bwisit!

Nagtawanan kami sa aking kwarto dahil alam niyo naman na kapag kaming apat ang magkasama, siguradong sasakit tyan mo kakatawa. Maya-maya pa ay naging seryoso na ang usapan at napunta sa lalaki nilang kaibigan who is Ryan, Andrian and Aeron.