Chapter 5💛

22 0 0
                                    

' MASAYAHING ANDREA '

Trixy's POV

Hello. You already know me naman so let's start the discussion. Ay, charot.
Bumangon ako kasi magluluto ako for dinner. Wag kayong mag-alala, napilitan lang ako.

" Uhm, Ma'am. Excuse me. Kayo po ba magluluto? " tanong ni yaya.
" Yes, yaya. Magpahinga ka na, okay? " sabi ko.
Nag-alinlangan siya pero sa huli ay tumango naman siya at umalis na. Luluto ako ng chicken fried. Yun lang kasi ang alam ko eh. Ako lang mag-isa. Ang ganda ganda ko talaga.

Kilala nyo ba si Andrea De Los Reyes? Bestfriend ko yon. Gusto niyo bang malaman kung paano ko nakilala yon?
Nagkakilala kami ng mga panahong umakyat ako sa bahay nila para bumili ng yelo.
And then, siya yung binilhan ko. Unang kita ko sa mukha niya, nagagandahan ako sakanya. Hanggang ngayon.

Pagkatapos nun, nginitian niya ako. She's so gorgeous.
I want her to be my bestfriend. Nothing is impossible, right?
I didn't expect. Kusang dumating ang mga bagay-bagay. Yun ang nagpasaya sa akin.
Dumating yung araw na nakilala ko silang tatlo. Naglalaro sa kalsada. Nakipagkaibigan ako sakanila at my own risk. Tinanggap nila ako at naging mag bestfriends kami. Natupad rin yung hiling ko na maging bestfriend si Andrea.

Si Andrea yung tipo ng babae na masayahin. Yun bang isang pagpapatawa ko lang, tumatawa na siya agad.
Akala ko nga nung una wala siyang problema. Makikita mo kasi sa itsura niya yung parang, walang inaasikaso, walang iniisip, at walang pinoproblema.

Nung bata daw siya, palagi silang naglalaro ng papa niya. Ang saya saya daw nila non. Pero nung nag elementary na si drey, minsan na lang sila naglalaro ng papa niya. Naiintindihan naman daw niya kasi maraming nagbabago.
Hindi ko akalain na ikukwento niya samin yun eh.

Nung lumaki si drey, palagi na silang namamasyal ng daddy niya sa kung saan. Like mall, or plaza. Buti pa siya, na experience niyang pumunta ng mall kasama ang family niya. Lahat ng bagay bumabalik. Daddy's girl.

" I want to study harder. I want to graduate college. I want to pursue my dreams. Yun ang gusto ng parents ko at gusto ko din. I want my father to be proud of me, actually ngayon pa lang proud na proud siya sakin. Kung kaya nila, kaya ko din. " she said and she's crying. Yan ang bagay na gustong-gusto ko sakanya. 

Masayahin siya, oo. Pero may karapatan siya para umiyak. Tao siya. Lahat ng tao napapagod.
Sabihin na natin na nagmamahal siya. She's just loving people that cannot love her back. Just like her crush. Ganon yun sa kaso ni drey. Saklap diba?

Nangako kami sakanya na kung ano man ang mangyari, nandito lang kami lagi sakanya.

Alam nyo ba na NBSB si drey? Kaya kung mag-aaply kayo, sinasabi ko. Hindi yan agad-agad. Hard to get yang si drey. Pwera na lang kung may mag lalakas ng loob na manligaw. Nakaka-inggit nga eh. Hindi kami pareho. Hindi ko siya maabot. (Author: You're insecure right?) Ha? Okay. Sabihin na natin na insecure ako, na gusto ko siyang abutin, pero di ko kaya.
Naiingit ako kasi kahit kailan hinding-hindi ko siya maabot. Lahat ng gusto niya nakukuha niya. Hindi pinaghihirapan. Kusang binibigay. Tapos mahal na mahal siya ng mga magulang niya. Samantalang ako, kailangan paghirapan ko pa talaga bago ko makuha lahat. Kailangan magpakahirap ako para ma appreciate ako ng magaling kong ama.

Alam niyo, minsan iniisip ko, paano kaya kung ganyan din karangya ang buhay ko katulad ng kay andrea? Magagawa ko na bang ngumiti ng bahagya? Magagawa ko bang maging kuntento sa mga bagay na naaabot ko? Kasi sa nakikita ko ngayon sakanya, she is happy, she is purely contented of what she have. Sana meron din ako niyan.

Tinignan ko si drey. Ang amo ng mukha niya kapag natutulog. Ang ganda niya. Gandang-ganda talaga ako sakanya. (Author: Yet you are.) Alam ko. Hihi.
Mahal ko naman ang babaeng yan kahit papaano eh.

Paano kaya kung ayain ko sila papuntang church sa sunday? Is it greatful? Omg. What tym na ba? 7:00pm. Woah. Dinner time na.
Naglakad ako papunta sa sofa para gisingin ang tatlo.

" Yoohhoooo!! Drey, Cams at Irish!! " pa sweet kong sabi.
Paano kaya kung... hmmm, alam ko na.
I get a frying pan and ladle para ipokpok at e focus sa tenga nila.

*ting ting ting ting ting* Ilan yon lima? Hindi pa din gising. Ang lakas na nga ng tunog nun.

(End of Chapter 5)

My First LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon