My First Love

Chapter 1💛

' FIRST DAY OF SCHOOL '

Andrea's POV
Somebody told me you we're leavin, I didn't know. Somebody told me you're unhappy, but it doesn't show. Somebody told me that you don't want me no more so you're walking out the door.

Ganyan yung alarm clock ko, ang lungkot noh? 
Tutulog na sana ulit ako kaso may sumigaw sa pangalan ko.

" Andrea De Los Reyes!!! " guess who? kaibigan ko yan.
Five minutes please. Wala pang five minutes ginising nanaman ako ng magaling kong kaibigan. Ang walang hiya niyugyog pa ako.

" Ano ba!! " sigaw ko sakanya nung makabangon ako.
" Anong ano ba? First day of school ngayon kaya bangon na. Ligo na. " sabi niya tas tinulak tulak pa ako papuntang banyo.
Oo nga pala, first day of school ngayon. hayst.
" Anong oras na ba? " tanong ko.
" six o'clock " whaaaatttt?!!
" It's too early trixy! " reklamo ko pero ang gaga inirapan lang ako.
" May problema ba tayo doon? Wag ka nang madaming reklamo. Pumasok ka na sa banyo. " sabi pa niya at umirap ulit. Ang hilig nito sa irap.
Tuluyan na talaga akong pumasok sa banyo.

Narinig nyo naman yung sinigaw nya yung pangalan ko diba?

I'm Andrea De Los Reyes. I'm 18 years old. Turning 18 this coming June 10. I'm a famous model in Manila. My mom and dad live in Manila. Nandoon sa opisina nila. Nagpapakahirap para makapagtapos ako. San ako nakatira? Sa probinsya. In Silay City Negros Occidental. Dito kami pinag-aral ng mga magulang namin. Apat kaming nakatira sa bahay na to. At ang apat na yun ay ang mga kaibigan ko.

Yung kausap ko kanina. Her name is Trixy De Los Santos. She is 19 years old. Siya ang pinaka-matanda sa amin haha. Birthday niya is Feb. 25. Parehas po sila ng trabaho nang nanay at tatay ko. Pati yung dalawa kong kaibigan. Sino sino sila? Mamaya pag naka-usap ko.

Pagkatapos kong mag-ayos, bumaba na ako. Breakfast time.

" Ikaw na lang hinihintay namin. " trixy said.
Habang kumakain sila, tinitignan ko sila.
" Oh? Ano pang tinitingin tingin mo dyan? Let's eat. " aya ni camille.

She is Camille Torres. 18 years old. Oct. 1 is her birthday. Pinaka mayaman sa aming apat pero hindi sya naiiba. Nasa opisina din ang kanyang mga magulang.

" Iniwan mo nanaman ako. " sabi ko habang nakatingin kay trixy.
" Aba! Kelangan ba hintayin pa kita? " sabi niya.

Ganyan si trixy. Marunong mang-iwan,
maganda siya, cute, matalino, mapagmahal, kalog, maldita, hindi yan mabait, maingay at palasigaw.

" Oo naman. Kahit kailan talaga mang-iiwan ka. " maarteng sabi ko.
" Heh! Ang sabihin mo takot ka lang! " nanlilisik mata niyang sabi.
" San naman ako matatakot? Wala ako--- " hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko dahil nagsalita si camille.

" Will you please shut up? Yung eardrums ko, mygosh! Ang ingay nyong dalawa! " striktang sabi niya.

Siya ang pinaka strikta sa aming apat, maganda siya, palangiti kahit papaano, maaalalahanin, maawain, malambot ang puso, at mabait.

" Ikaw kasi! " dinuro-duro pa ako. Langya talaga.
" Ikaw kaya! " sambit ko pa.
Nagulat nanaman kami nung may magsalita.

" Hindi ba kayo makikinig? Sinasagad nyo ba ang pasensya ko? " reklamo niya.
And the last but not the least.
She is Irish Rosales. 18 years old. Turning 18 this coming June 16. Siya yung bestfriend naming Fil-Am: Half-Feelingera, Half-Ambisyosa.
Katulad namin ay nasa opisina din ang mga magulang niya.
Siya ay reklamador, maldita(minsan), pasaway, mapagmahal, sobrang arte, baliw, loyal, at maganda.

Tawagin nyo po ako sa pangalang 'drey ' nickname ko yon. Tawagin nyo rin si camille ng 'cams'
I look at trixy. Nginitian nya ako. Minsan lang namin gawin ang mga bagay na to. Pabirong asaran. hihi

*school*
I park my car in the parking lot of this school.
Bumaba ako sa sarili kong kotse. Kaming apat ay merong sariling kotse.
Habang bumababa ako, partida naka shades pa yan ha?
Dahil maganda kami, syempre madaming nakatingin sa amin. Taas-noo kaming naglalakad papuntang eskwelahan.
Nakatingin kami sa school na papasukan namin.
Isang pribadong paaralan kung saan maraming sosyal, mayayaman, maarte, at kung ano-ano pa. Nababagay kami sa paaralan na ito.

"Chin-Up girls." pagche-cheer ni cams.

Pagdating namin sa classroom, yung prof. magsisimula nang mag lecture.
I look at my classmates from head-to-toe. Uhm, ordinary.

" It's better to be late than never. Introduce yourself here infront. " sabi ng teacher.
Nagpakilala naman kami agad sa gitna. The way kasi na magsalita sya, parang kakainin nya kami ng buhay. Ews.
Pagkatapos naming magpakilala,naupo kami sa pinaka dulo. Since apat ang bakante doon.

" Good Morning. " bati nya.
English ang first subject namin. Second is Math. Third is Filipino. Fourth is Science. Fifth is Edukasyong Pagpapakatao and Sixth is our major subject.

Sa tagal nang diskusyon niya, halos lahat naiintindihan ko. Great achievement, drey!
Lahat ng subject ngayon, paborito ko. Kaya makikinig talaga ako.

*bell rings*
" Class dismissed. " sabi ng prof.
Babalik pa kami para sa major subject namin.
Ngayon, pupunta kaming canteen. Yung tatlo bumili, ako hindi. Naiwan ako. I'm on a diet kasi. So, no worries.
Mga matatakaw kasi yang mga yan. Hayaan nyo sila.

Habang kumakain sila, tumitingin lang ako.
Sarap na sarap pa nga sila eh.

" So, kamusta naman yung kumakain kami dito, tapos ikaw nakatingin lang? Isn't it amazing? " pang-iinsulto ni irish.
" I'm on a diet. " walang ganang sagot ko.
Tinignan ako agad ni trixy. Tingin na nagulat.
" Diet?!! Ang payat mo nga eh. " napalakas ang pagkasabi niya kaya naman napatingin ang mga tao sa amin.
I look at her. Pinandilatan ko sya ng mata. She really needs attention.
" Kumain ka na lang ng kumain. Nang sa ganon, tumaba ka. " sya naman ang tumingin sa akin at pinandilatan ako ng mata. Hahahaha.

Nung nag bell na, ibig sabihin balik sa classroom.
Kaming apat ay classmates sa major subject namin. Ayaw kasi paawat eh.
This is the last subject that we will take. Tapos uwian na.

Pagkatapos ng lahat, syempre umuwi na kami. Nakakapagod ang first day. Kinda need some rest.

(end of chapter 1)

****
Hello! Sana nagustuhan nyo ang first chapter (kung may bumabasa man) At sana patuloy nyong basahin. hihi. Lakas maka promote eh noh.
Pasensya na bago ako sa wattpad kaya pagpasensyahan nyo na. haha.
Pagbubutihan ko pa ang next chapter para mas maging maganda.

Here in Silay and Bacolod, wala akong makitang paaralan na may rooftop, so kung sino man sa inyo ang may alam na may rooftop ang school here in silay nad bacolod, dm me, or kaya comment. Thanks!

Kung panget para sayo, okay lang. Hindi kita pinipilit basahin to. Wala naman akong hinihinging kapalit. Gusto ko lang gumawa ng storyy dahil pangarap ko ang maging isang author.
Thankyou sa bumasa. Love you! .