My First Love

EPILOGUE💛

2 years later..

Sa loob ng dalawang taon ay naging mabuti ang takbo ng mga buhay ng karakter sa istoryang ito. Lalong-lalo na yung buhay ni andrea kasama ang anak nila vincent sa california. Katulad ng napag-usapan nila ni vincent, Andrea did her best to raised their child well. Yes, andrea succeed to that.

Naikasal na rin sa wakas si Aeron at Camille. Nakapunta si Andrea, pero patapos na yung kasal. Umupo pa rin siya sa pinakahuli.

" So you're leaving? " tanong ni gian kriss kay andrea.

" Yes, kuya. I'll stay for awhile in Manila and then go to Silay. Bibisita rin kami sa aking boyfriend. "  sagot ni andrea. Lumapit si blaire kay vincent na naglalaro sa sahig.

" Gab, blaire will be sad when you and your mom will leave. " parang batang sabi niya kay gab, who is vincent. Napatingin sakanya si gab at niyakap ito.

" Blaire, don't be sad. I'm sure mommy and I will come back here as soon as possible, so don't be sad. "  imagine yung boses ni gab is medyo bata kasi 4 years old pa lang siya eh. She hugged blaire. Blaire ang tawag niya kasi iyon ang gustong itawag sakanya ni blaire.

Pagdating nila ng Pilipinas ay sinalubong sila ng pamilya ni Andrea, kasama ang tatlo niyang kaibigan. Kaagad na nagpakarga si vincent sakanyang lolo, humalik sa pisngi ng kanyang lola.

" It's good to be back. " masayang sambit ni andrea.

Pagkarating ng bahay ay maraming nakahandang pagkain sa mesa. May nakatarpaulin pang 'WELCOME BACK ANDREA AND VINCENT! ' Tuwang-tuwa naman si andrea sakanyang nakita.

" Baby, look oh. " sambit niya sakanyang anak. Namangha naman ang bata at napasigaw ng..
" WOOWWW! " natatawa naman ang tatlong magkakaibigan sa naging reaksyon ng bata, so cute. Masaya silang kumain ng sama-sama at maraming pag-uusap ang naganap.

Pagkatapos ay pumuntang balcony ang apat na magkakaibigan. Binilin muna ni andrea sakanyang ina si vincent.

" So sinunuod mo talaga yung mga sinabi ni vincent. " halata sa tono ng boses ang pagiging proud niya kay andrea, it's camille.
" Oo, kahit hindi niya sabihin, alam kong iyon ang gusto niyang mangyari. " sagot ni andrea habang nakangiti.
" Napakabait niya, alam mo sa totoo lang, nakikita ko talaga si vincent sakanya. Kuhang-kuha niya yung mukha eh, pati yung mga galawan. " sambit ni trixy habang mahinang natatawa. Andrea just smiled, alam na niya ang lahat ng iyan.
" Sa una hindi rin ako makapaniwala. Ewan ko ba, malakas ang dugo ni vincent. " tanging tugon na lamang ni andrea.
" So, how's your life without vincent? " tanong naman ni irish.
" Ayun, mahirap sa una, pero nasasanay rin. Isa pa, pinuno naman ni kuya at blaire yung kulang. Kahit wala na si vincent, pinili ko pa ring magpatuloy. Ginawa ko siyang inspirasyon para makabangon ako't maitaguyod ng mabuti ang buhay na mayroon kami ni vincent. " pagkukwento ni andrea.
" I wanted to give vincent a life he deserve, a happy life, and a worthy life. Lucky and blessed because I succeeded, I raised him well and give the love and life he truly deserve. All of my tiredness turns successfull. I did everything I could, matupad lang ang mga sinabi ni vincent. " ngumiti si andrea ng bahagya. This time, ang ngiti na iyon ay totoo, at totoo lamang.