YAPAY ZEKÂ

FİNAL🤖

{Japonya 3 sene sonra}

Türkiye'de zaman geçerken elbette Japonya'da da geçmişti. Daha öncesine bu şekilde bir durum beklemeyen profesörler sil baştan başlayıp yeni bir tasarım yapmışlardı. Haruki gibi özel bir robotu yeniden tasarlamak tamı tamına üç senelerine mal olmuştu. Üstün zekalı robotun fiziki özelliklerinden hiçbirine dokunulmazken fazladan uzun ömür için iyileştirmeler yapılmıştı. Pil ömrü artırılmış, ana kart ve hafızası güçlendirilmişti. Bu yeni tasarım ilk Haruki'ye çok daha güvenli ve daha becerikliydi. Fazladan birkaç dil de eklenmiş insanlara benzeyen sinidirim sisteminde de iyileştirmeler yapılmıştı.

Profesörler mühendislerle birleşip yeniden tasarladıkları bu robot için verdikleri emeğin karşılığını alacaklarından eminlerdi. Büyük bir bütçe harcamışlardı. Üstünde çok çalışmışlardı.

Hepsi gururla eserlerine bakarken ışıklar açıldı. Aydınlatmalar tam da Haruki'nin olduğu yatağın üstüne tutulduğunda uyandırma işlemi başlayacaktı. Artık yeni bir dönem açılmıştı ve yeni Haruki sistemi devreye girecekti.

Bilim insanları cam taraftan, metal bir yatakta hareketsizce yatan bedeni izlemeye devam ettiler. Anadan üryan olsa da belli bölümleri örtülmüştü. Tamamen insan gibi olan bu özel üretim deforme olan yerleri tamir edildikten sonra bütünüyle iyileştirilmişti.

Hepsi yeniden çıktıkları bu yolda kendilerine güveniyorlardı. Yeni bir aksaklık istemiyorlardı. Büyük hata yapılmıştı ki, robotun üstün zekâsı onu tasarlayan bilim adamlarını bile geçmişti. Kapattığı sistemde neredeyse hiçbir bilgiye ulaşamıyorlardı. Arşiv boş görünüyordu ve bu da kendini ayarladığı kişi hakkında tek bir kelime bile bilmemelerine neden oluyordu.

Japonya için çıkılan yolda yeniden bir umut yeşermesini istiyordu bilim adamları. Zira en son olaydan sonra başkan başta olmak üzere tüm ülke yasa bürünmüştü ve sancıları hâlâ daha devam ediyordu.

İçlerinden henüz genç olan bir bilim insanı beyaz önlüğünün cebinden bir tablet çıkardı ve uzun paragrafı okumaya başladı.

"Amerikalı iş adamı Henric Queen için yeniden tasarlanan Haruki, Hiroşima yapay zekâ ve robotik tesislerinde yeniden uyandırılmak üzere. Tüm ayarlamalar yapıldı. Bedenin hasarlanan bölümleri yeniden düzenlendi. Kafa tasına aldığı darbe giderildi. Ömrü ayarladığı kişi ölene kadar uzatıldı. Herhangi bir hasar anında kendini yenileyebilecek hücre takviyesi ve yenilenen bilgisayar sistemi eklendi. Tüm tetkikler hazır, o halde geri sayım başlasın."

"10..."

Robotun kalbi atmaya başladı.

"9..."

Yüzünde kıpırdamalar oluştu.

"8..."

Parmakları hareket etti.

"7..."

Derin bir nefes aldı.

"6..."

Ve bedeninden sessiz bir fısıltı yükseldi Çocuk robotun, profesörlerin işitmeyeceği şekilde.

"Depolanan eski güncellenmeler yenileniyor. Arşivde gizlenen bilgiler ana karta aktarılıyor. Tüm kimlikler yeniden belleğe yükleniyor."

"5..."

"Türkiye...Konya..."

"4..."

"Etli ekmek, ayran, muz..."

"3..."

"Liva, Pınar, Akın..."

"2..."

"Hazan Kâtipoğlu..."

"1..."

Gözleri açıldı Çocuk robotun yavaşça ve uzun süredir kullanmadığı dudaklarından fısıltı ile bir cümle döküldü.
"Kalp, asla elle tutulan bir şey olmadı."
                            

                                SON