TOTALLY OPPOSITE (BossSeries#1)

EIGHTY-TWO

Zyra's POV

One week passed fastly and we went back to the Philippines. Nasa bahay kami ngayon, kasama ang parents niya, parents ko at ang apat naming kaibigan.

"Kumusta ba ang buhay may asawa Casper?" tanong ng Dad ko. Bigla namang napasimangot ang tinanong.

"Nagbahay-bayahan lang yata sila Tito," sabat ni Takuya. "Parang mga batang laging nag-aaway."

"Ano ba naman kasing nakain ni Enrico at pinilit kang ikasal sa kalaban niyong kompanya? Sa pagkakaalam ko ay mas lamang naman kayo at hindi rin naman agresibo ang kabila," nagugulohang saad naman ng ama ni Zac.

Habang nag-uusap sila ay hindi naman ako mapakali sa kinuupoan ko. Katabi ko kasi ang magaling kong boyfriend na nakahawak na nga sa kamay ko, nakayakap pa sa beywang ko. Para bang ayaw niya akong madikit sa katabi kong si Shin.

"Si Takuya naman po ang tanungin niyo Tito. Magdadalawang taon na 'yang nanliligaw kay Mica pero wala pa ring progress!" pang-iinis naman ni Casper.

"Aba'y kung hindi madaan sa magandang usapan, idaan nalang sa santong paspasan!" Napatawa kami sa sinabi ni Tita Keely. Pulang-pula namang napayuko si Takuya.

"Ikaw naman Shin, iho? Bawas-bawasan mo naman 'yang pagkasuplado mo. Ikaw lang yataang alam kong wala pang nagugustohan ah," sabi naman ni Mommy.

"Don't worry, Tita. He's just secretive. Nakita ko siyang may kasamang babae noong isang araw," sagot ni Yong.

"Really?!" excited na sabat ko. Naramdaman ko naman ang paghigpit ng hawak ni Zac. Tsk. Ang seloso ng isang ito. Ang lakas kaya ng lagapak ng pagkahulog ko sa kanya, hinding-hindi na ako makakabangon pa.

"Shut up, Yong. Why can't you just mind your sweetie Yang Ivy?" fired back ni Shin.  Si Yong naman ngayon ang hindi nakasagot at naging target ng tukso.

"How about sa isa diyan na kanina pa tahimik at parang tuko kung makadikit kay Zyra?"

Biglang nabaling sa amin ang tingin ng lahat dahil sa sinabi ni Tito Xander. May nanunudyong ngiti sa mga labi nila, except kay Shin na as usual ay naka-poker face lang.

"Mag-usap nalang kayo diyan. Huwag niyo nalang kaming pansinin," naiinis na sita ng katabi ko. Hinapit niya ako palapit sa kanya. E ang lapit-lapit na namin. Wala na nga yatang makakalusot kahit hangin.

"Nang-iinggit!" saway ni Casper.

"Mainggit lang kayo. Walang basagan ng trip," Zac chuckled at niyakap ako.

Nagtawanan nalang sila habang namumula naman ako sa hiya.

...

Nasa rooftop kami ngayon ng company ni Zac. Dating gawi, nag-star gazing na naman kami.

"Namiss ko 'to," masayang sambit ko. Nakahiga ulit kami sa isang water bed na talagang binili pa ni Zac para sa amin. Magkatabi kami, nakaunan ako sa braso niya habang yakap niya naman ako sa beywang.

"How about me? 'Di mo ba na miss?"

"Kailangan ko pa bang sagutin 'yan? Obvious naman siguro." Piningot ko ang ilong niya.

"Alam mo... Natakot ako at sobrang nalungkot."

Natigilan ako at napatingin sa kanya. Nakatingin na siya langit, sa mga nagkikislapang mga bituin.

"B-Bakit naman?"

He took a deep breath before he looked at me. Our eyes met and I saw whirlpool in his eyes.

"Akala ko kasi nawala ka na talaga sa akin. Alam mo bang kahit ni isang beses ay hindi ako tumingin sa bangkay na akala namin ay ikaw? Kahit iyong abo, hindi ko nalapitan. Kasi sa puso ko, hindi ko matanggap na kahit kailan ay hindi na kita makikita pang muli. At tama nga iyong pakiramdam ko na buhay ka pa, na hindi mo ako hahayaang maiwang mag-isa, na hindi mo na ako makakasama. Sa dalawang taon na lumipas, walang araw na hindi kita naiisip, na hindi ako umiiyak."

Napaiyak ako sa sinabi niya. Parang masuyong hinahaplos ang puso ko sa bawat katagang lumalabas sa bibig niya. Nasabi na ito sa akin ni Ate Xyla, base sa napansin niya. But confirming it from his mouth feels different. Magkahalo ang sakit at saya. Kaya niyakap ko siya. Isinubsob ko ang mukha ko sa may didbib niya.

"When I saw you again... I can't explain my feelings. Natuwa ako. Sobrang saya. But then I knew, you didn't remember me. And I was like being stabbed with millions knives. Kaya natakot ako. Sobrang natakot ako na baka kahit kailan ay hindi mo na ako maaalala."

I felt a drop of water on my head. He's crying! Zac is crying because of me again. He's even trembling. Ramdam ko iyon sa hawak niya sa ulo at likod ko.

"Nakiusap ako sa kanilang lahat na huwag sabihin sa'yo ang totoo. Because I want to prove myself that even if your mind forgets me, your heart will remember me. Naduwag rin akong harapin ang reaksyon mo kung sakaling sabihin ko sa'yo ang totoo. Naiisip ko palang, parang ang sakit-sakit na kapag harap-harapan mo akong hindi kilalanin. I was so scared thinking that you won't accept me. Parang pinapatay ako habang buhay."

Umiiyak na kinurot ko ang tagiliran niya. Napaigik siya. I used the chance at tumayo ako.

"Nakakainis ka! Alam mo ba 'yon?" I faced him. "Bobo ka! Duwag pa! Dapat nagtiwala ka sa pagmamahal ko sa'yo. Kahit hindi man ako sobrang showy sa feelings ko sa'yo, siguro naman naramdaman mo iyon. Ikaw lang ang lalaking nagparamdam sa akin ng ganito. Sa'yo ko lang ibibigay lahat ng meron ako! I trust you and I depend on you. MAHAL NA MAHAL KITA, ZAC KEN RAIN!" I sobbed and hugged him tightly again. I heard his heart beating so fast, like how my heart thumps louder for him too.

"God knows how much I love you too, Zyra Zee Zain. I love you so much." His breath tickled my ears and neck when he whispered those words to me. It sounds like a beautiful music on my ear. Gusto kong marinig iyon ng paulit-ulit.

"Marry me, Zac. I want you to marry me."

I felt him stiffened after hearing what I said. Dahan-dahan niyang inilayo ang sarili sa akin at tinitigan ako sa mata.

"No."

I felt my heart exaggeratedly... stops beating. Tumigil bigla ang pag-ikot ng mundo ko.

"A-Ayaw mo?"

He stared deep into my eyes. And I melt. I suddenly can't read him. Kinabahan ako ng sobra habang hinihintay ang sagot niya.

"I don't want you to do it. I want me, myself, to ask you to marry me."

I gasped when he kneeled in front of me, holding a ring. Saan niya kinuha ito? Plano niya ba talagang mag-propose ngayon? Hindi nga? Totoo ba 'to?

"Oh sorry, huwag ka ng sumagot. Parang gusto mo yata akong batukan e. Alam ko na ang sagot mo."

We chuckled in chorus while he put the ring on my finger. It fit perfectly, just like us.

"Huwag kang sumigaw, huwag mo akong buhatin, tatadyakan talaga kita," banta ko sa kanya. Napakamot siya sa ulo at napatawa.

Sorry not sorry. Ako ang nagustohan niya. And I'm not really the same with other girls. I always break the normal.

"'Di ba dapat, may kiss sa part na 'to?" saad niya. Without thinking, sinuntok ko siya sa tiyan. "Damn! Ganito ka ba talaga magpakita ng pagmamahal, Zy-ko?"

Nginisihan ko siya at humiga ulit sa waterbed. "Hindi ka pa pwedeng humalik. Maghintay ka ng kasal." Inirapan ko siya but he smirked.

"I don't think so. We can have our advance honeymoon here."

I was so shocked when he started kissing me. He was on top of me. His kissed and touched were intense. Napasinghap ako.

Shit! I can't say no. Nagugustohan ko ang ginagawa niya.