Bir hırçın dalga gibi yakıp yıkmıştı zihnimi,
Yerine tüm benliğinin yıkıntılarını bırakmıştı.
Bir şehrin küle çevirdiği kalbin sahibiydi onlar. Bir şehir acımasızca kül edip geçtiği kalpleri, kanlı parmaklarının arasında can çekişti. Ruhları bir mez...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-YUVADAN DÜŞEN GÜL-
Şeytan ile şeytan olmayı öğrenemezsen onun gazabından kaçamazsın.
Hayatın bir numaralı kanunuydu bu. Karşındakini iyi tanıyacak ve ona göre hareket edecektin. Yanlış hamleler tüm dengeleri sarsabilirdi. Şeytanla şeytan olmasını iyi bilecektin bir sonraki adımın diğerinden daha güçlü olacaktı. Tek bir hata sizi geri dönüşü olmayan bir uçuruma sürüklerdi.
Şimdi yeni bir şeytanın oyunuyla çevirdik yüzümüzü karanlığa.
Bir insan sevdiği uğruna katil olacak kadar gözünü karartır mıydı? Ben karartmıştım. İlk başta ailem uğruna katil olurken, ardından vatanım uğruna serdim leşleri. Şimdi ise sevdamın uğruna ellerimi kana buladım. Bana acımasız, sevgisiz dediler. Sevmekten, sevilmekten anlamaz dediler. Fakat ben sevdiklerim uğruna onlara değen eli kıracak kadar cesur bir kadındım. Bilemediler.
Sevdiğime dokunacak her zarara kalkan olurdum. Onlara değen her bir kötülüğe şeytan olurdum.
En önemlisi de,
Onları öldürmek isteyen her zalime cellat olurdum.
Şimdi avuçlarım arasında aylar öncesine ait iki cinayetin görüntüleri yer alıyordu. Avuçlarım cayır cayır yanarken içimdeki hırsın bir kez daha körüklendiğini hissediyordum. Bir savaşın içine çekiliyordum ve bu savaşta karşımızdaki düşman bize ayrı yoldan saldırıyordu.
Toplantı odasında hırçın gözlerle elimde duran notu izledim. Doğan Altuner. Elinde bana ait olan kozu ile ilk hamlesini gerçekleştirdi. Önce Çağan'ın ipini çekeceğini ardından benim sıramın geleceğinden bahsediyordu. Ne aptalca. Bizi bitirmek istiyorsa bir diğerimizi sonraya bırakmak en büyük ahmaklıktı.
Ekibime bakışlarımı çevirdiğimde, "Kim bu Doğan Altuner?" dediğimde sorumun hedefindeki Arsal'dı. Hakan Müdür hala kaskatı kesilmiş bir şekilde dururken gözleri bir an olsun benden ve elimdeki nottan ayrılmıyordu. "Ersan'ın arkasını yasladığı en önemli destekçisi," dedi Arsal düz bir sesle. Benim işin içine girmemden hoşnut olmadığı belliydi. "Aralarına sızdığımda bu herifle çok anlaşmam oldu. Ersan da en önemli kozuydu yer altında. Herifin işlerini baltaladığımız için bizi hedefine aldı."
