Bir hırçın dalga gibi yakıp yıkmıştı zihnimi,
Yerine tüm benliğinin yıkıntılarını bırakmıştı.
Bir şehrin küle çevirdiği kalbin sahibiydi onlar. Bir şehir acımasızca kül edip geçtiği kalpleri, kanlı parmaklarının arasında can çekişti. Ruhları bir mez...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KANA BULANAN GÜL BAHÇESİ
ÇAĞAN ARSAL.
Neva.
Hırçın bir deniz gibiydi gözleri, yolumu bulamıyordum.
Fırtına gibiydi ruhu, içinde kapılıp gitmiş ve kaybolmuştum.
Ben Neva'nın gözlerinde yolumu kaybederken, ruhunda kendimi kaybettim. Onun hırçın denizlerinde boğulup giderken, fırtınasına kapıldım ve ben onda kayboldum. Ruhum onun ruhuna karışıp gitti, gözlerim yoluna amade olmuş bir haldeyken bitap düşmüş kalbim onun sevgisiyle yaşam buldu. Tek bir bakışıyla mahvediyordu, aldığı her nefesle ona karışmış ruhum yaşam buluyordu.
Neva hem öldürmeyi hem diriltmeyi iyi biliyordu.
Onu ilk gördüğüm gün şehre dökülen güz yaprakları eşliğinde sunulmuş bir manzara gibiydi. Hırçın bakışları, kendinden emin duruşu ve onca hasara rağmen ki güzelliği... Aklımı başımdan alan o güzelliğinin ruhundan geldiğini onunla yüz yüze tanışınca öğrensem de o günlerde onu uzaktan görmek bile yetiyordu. Rastgele gözlerime değen tek bir bakışıyla meftun düşen kalbimi yerinden oynatıyordu.
Bir sonbaharın eşsiz armağanı olarak sunulmuştu bana,
Sonbahar gözlüm.
O zamanlar ara ara onu takip ediyordum. İlk başlarda onun planlarını öğrenmek için diyerek kendimi kandırmıştım ama yine gerçeği sadece ben biliyordum. İlk kez gördüğüm o kadın beni kendine çekip tutsak etmişti. Uzaktan uzağa takip ederken huzursuz olmasını, tedirgin hissetmesini istememiştim. Sadece onu görmeliydim ve bunu yaptıktan sonra gitmeliydim. Artık onu izlemek alışkanlık olmuştu ve bende bundan vazgeçemez oldum. Daha fazla uzaktan izlemeye başladım ve izledikçe ondan uzak durmak azap gibi gelmeye başladı.
Ve sonra onunla karşı karşıya geldik, bunun için de ilk adımı atan ben oldum. O gün benimle restleşmek uğruna girdiği mekânda tüm çekiciliği ve hırçınlığı ile bana yaklaşırken yüzüme takındığım maskenin ardındaki duyguları ondan sakladım, kendimden saklayamadım. O günden sonra Hep daha fazlasını istedim, bu yüzden kaçırıp yanıma aldığımda bile onu daha fazla görmenin hazzı vardı. Onu yanımda tuttuğum her an daha fazlasını istedim ve aldım. O ise ilk kez benimle geldiğinde bile tüm tehlikeleri göze alarak sırf bir şey bulurum umuduyla geldi, ona kıyamayacağımı bilmeyerek.
Canımın parçası olmuş bir kadını nasıl incitirdim?
Aramızda ki ilişki hırçın bir boyut kazanırken Neva benim hakkımda öğrendiği gerçeklerle yüzleşmeye başladığında asıl olduğum adamı tanımak için çaba göstermeye başlamıştı. Bana adım atıyordu, ilgileniyordu ve sürekli yanımda duruyordu. Varlığını öyle alıştırıyordu ki bunun delilik boyutuna ulaştığının ikimizde bir zamanlar farkında değildik. Bu hisler tehlikeliydi, biz bu tehlikeyi sevmiştik. Biz en çok birbirimizde açtığımız duyguları sevmiştik.
