Bir hırçın dalga gibi yakıp yıkmıştı zihnimi,
Yerine tüm benliğinin yıkıntılarını bırakmıştı.
Bir şehrin küle çevirdiği kalbin sahibiydi onlar. Bir şehir acımasızca kül edip geçtiği kalpleri, kanlı parmaklarının arasında can çekişti. Ruhları bir mez...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SON BUSE
ÇAĞAN ARSAL
Çağan Arsal'ın ruhu tam bugün babasının ölümüyle kurtuldu dediler.
Bilmediler ki benim ruhum aylar önce kurtulmuştu, sonbaharın eşsiz bir gününde.
Benim kurtuluşum Neva olmuştu.
Ekim 2018
Bir kadın bir adamı nasıl divane ederdi? Bir adamın ruhu nasıl alt üst edilirdi? Ruhumun sızlayan izlerinin bile varlığını unutur haldeydim. Acılarımı bir kenara attım ve aklımın her bir köşesini ona ait kıldım. Delilikti, kabullenmek istemediğim bu delilik beni olmadık yollara sokuyordu.
Bir gece yarısı Neva'nın evinin önündeydim.
Onu gördüğüm günden beri aklımın her bir köşesini işgal etmiş gibiydi. Bana yabancı olan bu kadın bir anda ruhumu aydınlatmaya başlayan bir güneş gibi hayatıma doğdu. Daha fazlasını istiyordum, daha varlığımdan haberi olmayan kadına ait ne varsa ulaşmak istiyordum. Yaşadığımı hissediyordum, onun ruhuma düşen sevgi tohumlarıyla yaşamı hissediyordum. Bana yabancı olan hisler artık en yakınım oldu, engel olamadım.
Beklediğim gibi gecenin bir yarısı lojmanından çıkarken o hırçınlığını daima koruyan gözleri etrafına kısa bir bakış attı. Şuan kaldığı lojman daha önce bana aitti. Bu tesadüf olamazdı, bilerek yapılmış olmalıydı. Daha önce benim kokumun sindiği ev artık onun kokusuyla doluydu. Siktir! Nasıl bir kokuya sahipti? Kendi gibi keskin bir kokuya sahip olmalıydı. Başımı iki yana sallayıp bu düşünceyi bertaraf etmeye çalıştım. Hadi ama daha tanışmadığın bir kadının kokusunu bile düşünecek kadar delirmiş olmamalıydım.
Fakat onu günlerdir takip edecek kadar delirmiştim.
Yeri delip geçmek istercesine sert olan adımlarıyla siteden çıktığında peşine takıldım. Geceleri nöbette olmadığı sürece gece bir başına dışarıya çıkardı. Genelde peşine adam takarlardı teşkilattan fakat bu gece tamamen bir başınaydı. Arkasından gittiğimde varlığımı ona hissettirmek istemedim. Rahatsız etmek istemezdim belki şuan yaptığım çok yanlıştı fakat zihnimi alt üst ettiği günden beri mantıklı olanı bulamıyordum.
Sert esen rüzgârla birlikte savrulan saçları adeta rüzgârla dans ederken ara ara yokladığı silahın varlığı ile kendini kolluyordu. Son birkaç gündür uzaktan operasyonlarını izliyordum. Hâlbuki daha yaraları yeni yeni kapanmaya başlarken kendini yine görevlerine adadı. Canı acımıyor muydu? Başka bir gözle bakan onun narin bir yapıya sahip olduğunu düşünürdü. Alımlı, çekici birisiydi, vücudu zayıf olmasına rağmen biçimli gözüküyordu. Ve güçlü gözüküyordu. Vurup kırmaktan korkmayacak kadar güçlüydü.
Bir an kalbimi paramparça ettiğini düşündüm sonra bunu bir kenara itekledim, bu oyunun kötüsü bendim. Masumu ise oydu.
Bir banka oturduğunda duvara yaslanıp onu izlerken bir başına sadece etrafı izledi. Geceleri onu uykusuz bırakan şey neydi bilmiyordum fakat ona derman olmak istediğimi biliyordum. Kollarımın arasında uyuyabilir miydi? Bence uyurdu. Ben babamın aksine çok güzel severdim bir kadını. Gözünden akan tek bir yaş beni öldürürdü, kalbini kıracak her şey benim kalbimi söker atardı. Biliyordum ki benim hayatım yanlıştı, onu incitir, kırardı. Lakin bu kalbime söz geçmiyordu.
