Merhaba canımın içleri.
Neva ve Çağan'ın düğününe hoş geldiniz!
-NEVA&ÇAĞAN ARSAL.-
4 Mart 2020
"Her hikâyenin sonsuzluğa yazılan anı vardır. Bizim hikâyemiz o sonsuzluğa kavuşacak mıydı?"
Bir hikâye düşünün ki kimsesiz başladığın bu yolda, dibe battığın an sana el uzatan biri olsun. Seni yuvasına alsın, sarıp sarmalasın. Küs olduğun ne varsa barıştırsın, sevmediğin ne varsa sevdirsin. Seni hayallerine bağımlı kılsın, kaybettiğin umutlarını yeniden versin. Sığınacağı limanın olsun. Herkesten kaçıp bir tek senin sığınacağın bir ev olsun. Benim hikâyem tam olarak böyleydi.
Bir adam girdi hayatıma ve o adam benim ailem oldu.
Yabancı bir adam girdi hayatıma sonbahar yaprakları düşerken üzerimize. Bana ait ne varsa kuşattı, beni yüreğine hapsetti. Sevgisiyle kuşandım, sevgisiyle yaşam buldum. Yabancı olan o adam benim ailem oldu, yuvam oldu. Bir sonbahar günü başlayan hikâyemiz yine bir bahar gününe ulaşmıştı.
Bir seneyi devirdik onunla, ilk tanıştığımız günden bu yana bir seneyi geçti. Bu bir senenin içine koskoca ayrılıkta sığdırdık, kavuşmakta sığdırdık. Mutluluklarımızı sığdırdık, üzüntülerimizi de. Kimi zaman hırslarımız ve öfkemizle yakıp yıktık, kimi zaman hayallerimizle, umutlarımızla süsledik. Biz öyle bir bütün olduk ki ne o bensiz nefes alabildi ne de ben onsuz hayata tutunabildim.
Çağan Arsal benim kalbimde büyüttüğüm sevdamdı, ben sevdama öyle tutkundum ki kimsenin söküp atmaya gücü yetmezdi. Ben bulduğum ailemi bırakmayacağım, kimsenin ailemi yıkmasına izin vermeyeceğim. Ben bir kez kaybettim, bir kez daha kaybedemem. Çağan'ın bana vaat ettiği hayatı yaşayacak, aydınlattığı yolumu birlikte yürüyecektik.
Aylardır verdiğimiz mücadele artık birazda olsa hız kazanmaya başlıyordu. Son verdiğimiz dilekçelerle yakın bir zamanda dokunulmazlığının kaldırılacağı sonucuna ulaşacağımızı bekliyorduk. Bu geçen süre tahminimiz dışında sakin ilerlemişti, ufak tefek operasyonlar hariç Doğan Altuner pek fazla ayakaltında dolanmamıştı. Fırtına öncesi sessizlikti bu, tüm kozlarıyla üzerimize saldıracağını biliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vecheyn |Tamamlandı.|
AksiBir hırçın dalga gibi yakıp yıkmıştı zihnimi, Yerine tüm benliğinin yıkıntılarını bırakmıştı. Bir şehrin küle çevirdiği kalbin sahibiydi onlar. Bir şehir acımasızca kül edip geçtiği kalpleri, kanlı parmaklarının arasında can çekişti. Ruhları bir mez...