Luha's POV
Ang daldal naman nitong katabi ko. Oo, wala ng iba. Iyong batang hamog--este si Trunxx. Kanina pa ako kinakausap eh parang long long long post friend niya lang ako.
"Hey, talk to me."
...
"Hey, talk to me."
...
"Hey, Luha?"
"Yeah? Need something?" I asked while looking outside the window. The sky looks good.
"Estudyante ka ba talaga dito?"
"Yeah."
"Eh bakit ganiyan suot mo?" Napatingin naman ako sa kaniya.
"Bakit? Anong meron sa suot ko?"
"Para kang tambay." I just give a smirked and look away before I answered.
"Well, maybe I am? Just think what ever you want."
The room filled with silence for a while. Nanatili lang akong nakatingin sa labas ng bintana at sinusundan ng tingin ang mga lumilipad na ibon.
They are just flying freely.
"Luha?" Boses ulit iyon ni Trunxx.
"Hm?" Nakangiting tanong ko at tumingin sa kaniya.
He's cute.
"Ah---our classmates our looking at us. Ganito ba talaga dito sa school niyo? Dapat titingnan ka talaga ng matagal?" Bulong na tanong nito.
"Just let them. Hindi naman tayo mamamatay sa titig."
"By the way, Luha ba talaga true name mo?" Tanong pa nito.
"Name ko? Ako si Luha bebe mo asteriod na tatama sa puso mo."
"Eh?!" Natawa naman ako sa naging reaksiyon nito.
"Don't talk to her. She's not what you think she is." Biglang saad ng babae pero ngumisi lang ako at tinaasan siya ng kilay.
"Hm? Really? Ano ba ako?" Tanong ko at para naman itong nawalan ng dila.
Baliw din talaga eh. Magsasalita tapos hindi.
"Go. You're not part of this section." Bored na saad ko habang nakatingin pa rin sa kaniya.
"So....sino ka nga Luha?" Napunta naman sa bata ang tingin ko saka ngumiti ulit.
"I'm Tears." Sagot ko saka kumuha ng bubble gum sa bulsa saka tinunghayan siya at kumuha naman ito.
Nag-usap pa kami ng batang madaldal na 'to ay masaya naman siyang kausap. Madami siyang alam na mga game na alam ko din kaya madami kaming napag-usapan. Nakikita ko na nakatingin ang mga classmates namin pero hinayaan ko na lang. Magsawa sila kakatingin. Bahala sila diyan.
Nakita ko namang pumasok na ang teacher namin kaya senenyasan ko na ang bata manahimik. At ako naman ay sinubsub na ang mukha sa bag ko.
Nagsimula ng magsalita ang teacher sa harapan na wala naman akong pakialam. Ewan, hindi gumagana mga braincells ko eh.
Tahimik ang room at boses ng teacher lang ang maririnig. Saying some stuffs. Bla bla bla keneme keneme. Borringgg.
Nagsinula na siyang magtawag ng mga pangalan ng nga kaklase ko para magpakilala sa harap na palaging ginagawa kapag first day of school. Bakit kaya gano'n? Ewan ko din. Hayyy.
At dahil bored na bored ako. Nagsuot na lang ako ng earphones at tumingin sa bintana at nagpakalutang na naman. Lutangers ako eh.
Nawili ako sa pagkalutang kaya huli ko na ng maramdaman na may tumatapik pala sa akin. Tiningnan ko naman kung sino at nakita si Trunxx kaya ngumiti naman ako.
"Bakit?"
"Introduce yourself infront."
"Ah, gano'n ba?"
"Oo. Punta kana sa harap "
"Geh." Iyon lang at inilagay ko na sa bulsa ang earphones ko saka bored na tumayo at naglakad papunta sa harapan.
Nakita ko namang bigla silang tumingin sa akin.
Hala? Artista na ba ako? Is me an artist? Me and you means bagay tayo. Luh? Konek nun?
BINABASA MO ANG
UNTIL SUNSET [Part One] [COMPLETED] editing...
Ficção AdolescenteTears Meyreal Santiago, a girl who is hiding her true self. Ang babaeng masyadong maraming sekreto. Ang babaeng parang isang malaking misteryo. Isang babaeng hindi mo pwedeng apihin dahil ikaw lang din ang masasaktan sa huli. A girl who is bored in...