UNTIL SUNSET [Part One] [COMPLETED] editing...

33

Renzo's POV

"Kahit minsan lang, unahin mo naman ang sarili mo, Tears." Singhal niya sa akin dahilan para matigilan naman ako. "Nagkwento na sa akin ni Trunxx ang nangyari. Nasabi na rin sa akin ng kaibigan mo na Turks ang pangalan na hindi ka pa raw kumakain ng tanghalian at sumakit pa ang ulo mo kanina." Sabi ko at kinuha mula sa table ang isang bowl na may lamang sopas. Napabangon pa siya ng kaunti para tingnan ang laman ng bowl na hawak ko. "Kumain ka na muna."

"Puntahan ko muna si Trunxx. Gusto kung makitang ligtas siya." Bakit ba ang tigas ng ulo ng babaeng 'to. Tsk.
   
"Kakain ka o hahalikan kita?" Pagbabanta ko sa kaniya dahilan para kunin niya naman kaagad yung tray na may lamang pagkain nasa lap ko pero parang may ibang nasagi ata ang mga kamay niya. Nagkatinginan naman kaming dalawa pero agad din itong nag-iwas at muntek pa niyang matapon yung laman ng tray dahil nanginig bigla yung kamay niya mabuti na lang at nahawakan ko agad.

"Hawakan mo yung dapat hawakan at hindi yung tinatago." Nakangising saad ko dahilan para manlaki naman ang mga mata habang nakatingin sa akin at napasinghap pa pero agad din na napaiwas ulit pero nakita ko na ang pamumula ng pisngi niya.

"I-Ibigay mo na nga 'yang pagkain sa akin." Nauutal sa saad nito at bigla na lang inagaw ang tray

"Pervert." Bulong ko sa mismong tenga niya dahilan para napasinghap naman ulit siya at agad akong sinamaan ng tingin dahilan para palihim na lang akong matawa.

"Ulitin mo pa 'yang sinabi mo at ituturok ko 'tong tinidor diyan sa pangit mong bibig! Nasagi lang by accident, grabi makapag-react. Hindi ko nadama ng mabuti kaya huwag kang mag-alala. Hayop ka." Pulang-pula ang pisngi nito at nakaduro pa da akin ang tinidor na hawak.

"Gusto mong madama ng mabuti?" Pang-iinis ko pa lalo sa kaniya.

"Damahin mo mag-isa!" Sigaw nito habang sinasamaan pa rin ako ng tingin.

"Ayaw mo talaga? Minsan lang ako mag-offer."

"Itikom mo 'yang maduming bibig mo. Tutusukin ko talaga 'yan kapag pinagpatuloy mo pa ang pang-iinis mo sa akin."

"Easy. Wala ng hahalik sa'yo kapag ginawa mo 'yon." Napasinghap na naman siya ulit at agad na nag-iwas ng tingin. Hindi ko na napigilang matawa.

"Huwag mo akong tingnan. Dudukutin ko 'yang mata mo!"

"Dukutin mo tapos isama mo na rin yung puso ko." Balak sana ako nitong suntokin na bahagya ko pang ikinagulat dahil sa bilis na galaw niya pero napakurap-kurap naman kaagad ako nang marinig ito na napaigik. Napatingin nam a akk sa kamay niya at doon lang tuluyang na-realize na may benda pala ang isang kamay niya.

"Anong nangyari sa kamay mo?" Tanong ko sa kaniya. 

"She punched the wall." Napalingon naman ako sa pinanggalingan ng boses at nakita ang lalaking nagngangalang Turks. Siya kanina ang nagdala sa akin dito sa kwarto kung nasaan si Tears. 
 
"Yo. Ikaw ang nagdala sa akin dito?"

"Yeah. You passed out. You make me worried."

"I'm just tired. Don't worry too much."

Ano ang relasyon nilang dalawa sa isa't-isa. Bakit parang close nila? Tss. Ano ba ang pakialam ko.

"I brought some fruits for you. Eat this so you will recover soon." Inilapag ni Turks ang prutas sa taas ng table na katabi lang ng hospital bed.

"Hm."

"Someone will look for you from afar while I'm gone, Tears."

"Bakit saan ka pupunta?"

"I'll prepare the things that your father need. He ordered me so I don't have the right to decline even I want to, so that, I can take care of you." Magalang na saad ni Turks habang bahagyang nakayuko.