UNTIL SUNSET [Part One] [COMPLETED] editing...

09

Trunxx's POV

Takte! Kinakabahan ako kahit hindi pa nagtatanong 'yung teacher. Feeling ko kasi wala akong masasagot. Ang utak ko kasi nagbabakasiyon pa! Hayss.

Nagpaikot-ikot ulit si Miss habang kunawaring nag-iisip pa kagaya rin kanina.

"What is black hole?" Tanong ni Miss.

...

...

...

Ayon may nag-raise sa may unahan banda. Iyong babae na naka-glass.

"Yes, Miss. Fotacca?" What the---BWAHAHAHA. Fotacca amp! Napakagandang apelyido naman. Nakaka-amaze shutaa! HAHAHA.

"A black hole is an area in space where matter (what everything is made of) has collapsed in on itself." Sagot no Fotacca HAHAHA. Great surname.

"I need an complete answer Miss Fotacca! Do I need to repeat it again?" Ayon na naman ang striktong boses nito.

Habang iyong si Fotacca eh nakatungo na at parang mangingisay na talaga. HAHAHAHAH. Ang epic! Pft BWAHAHAH.

Bigla namang nagsalita bigla si Luha habang nakaupo pa rin at bored na nakatingin kay Miss.

"A black hole has a strong gravitational pull that sucks in everything nearby --- even light. Nothing can escape it. Should you be worries that a black hole will suck up the Earth and the rest of our solar system? Definitely not. Many galaxies have a black hole in them. A black hole is large enough to pull objects near it, but not those far away. Even supermassive black hole will not continue to grow forever. Just as the black hole was born, it will one day die. A black hole was slowly evaporate, releasing the energy ut back into space." Wews. Talino nga ni Luha. Parang bored na bored pa siya habang sinasagot 'yan. Para bang one plus one lang iyong tinanong sa kaniya. Tsk.

"Very good. You can go Ms. Santiago." Sabi pa ni Miss habang pumapalakpak na naman pero si Luja ay deri-deritso lang lumabas habang sinasalampak anh earphones at ngumunguya ng bubble gum. Parang tambay talaga ang isang 'to eh.

"How do airplanes fly?" Tanong ni Miss perl si Fotacca iyong sumagot pero dahil interesado ako sa ibinigay ni Luha ay binuksan ko iyon at napangisi na lang ng makitang answer iyon.

Pft. I maybe small but my brain is not.

Yes, I'm not answering the questions that Miss asked but it's not that I can't answer her questions. It's just that... I'm not in the mood to answer it.

"...When the air has to travel farther over the top of the airplane wing, it must also travel faster, which results in lower pressure. The shorter distance under the wings results in highet pressure, causing the airplane to move upward." Iyon lang ang narinig ko sa dinami-dami ng sinabi ni Fotacca. Pero kahit papaano ay napahanga rin ako dahil tama ang sagot nito. At nasagot ng tama ang tanong.

"Very nice. You can go too." Nakangiting saad ni Miss. Samantalang si Fotacca ay halos nasa langit na ata dahil parang nakahinga na ito ng maluwag na maluwag dahil tumama ang sagot niya. Hindi na rin siya nagtagal at umalis na.

"Next. What is....?"

Napabuntong-hininga naman ako ng makitang tiningnan ako ni Trivon ng makahulugang tingin. Nagtaas ako ng kamay saka tumayo at sinagot ang tanong nito.

Lahat ng detalye ay ibinigay ko. Walang labis walang kulang lalo na't basta si Miss ay gusto talang kompleto.

Nang matapos ay halatang nagulat rin si Miss pero agad ring lumapad ang ngiti at pinuri ako. Kinuha ko lang ang bag ko saka senenyasan lang ang dalawa saka umalis na.

Tsk. Ang daming advantages kapag may utak ka. Kahit saan ay magagamit mo. Hindi ka masisigawan basta basta ng mga teachers mo dahil alam nilang may laman ang ulo mo.

"Teka, naiihi ako." Saad ko saka dali-daling pumunta sa Cr pero nasa Court pa lang ako ay agad kung narinig ang mga bulungan ng mga babae kaya lumapit muna ako dun para makinig. Hindi ako tsismoso, napadaan lang at may kunting pakikinig hehehe.

"Nakakatakot talaga siya pero napansin kung bumait ata siya?"

"Nakita niyo ang ginawa niya kanina? God! It's unbelievable."

"Sinabi mo pa."

"Tinulungan niya 'yung nerd kanina eh dati maski tingin ay hindi niya ginagawa."

"Baka gusto niya ng magnago?"

"Sana nga. Ayaw ko pang mamatay."

At marami pang tsismis pero umalis na ako at hindi na sila pinakinggan dahil ihing-ihi na talaga ako.

_____________________________________

Someone's POV

Dahil nagutom ako ay naisipan king pumunta sa Cafeteria para bumili ng makakain perp hindi pa ako nakakapasok ay may biglang humawak sa balikat ko dahilan para tingnan ko naman kung sino.

"A-Ah I-I j-just want to s-say t-t-thankyou." Utal- utal na saad nito at nanginginig pa habang inaabot ang isang box ng imported na chocolate sa akin.

"Hm. It's nothing." Saad ko at kita ko namang ngiting-ngiti ito kaya tinanguan ko lang siya saka na ako tumalikod at naglakad papunta sa cafeteria ng biglang...

"A-Aray! M-Masakit p-po." Dinig kung sigaw ng babae kanina kaya napalingon naman ako at nakita ko siyang sinasakal ng mga babaeng nagkakapalan ang make up. Nagiging kamukha na nila ang pader na puno ng mga vandilism. Pft.

Trashes.

Nagkakagulo na sila dahil pinagtutulungan na nila iyong babae kanina. "What's happening here?" Tanong ko at agad naman silang napalingon at tiningnan pa ako ng masama pero agad ring nagulat ng makita ako. "Do I need to repeat my question?" I asked while playing the box of chocolate in my fingers.

"N-No, no. 'Yung b-babaeng 'yan kasi!" Turo sa babaeng nagbigay sa akin ng chocolate. "Inapakan ang s-shoes ko na wala siyang kamalay-malay na mas m-nahal pa 'to kesa sa b-buhay niya." Sahot ng coloring book na nasa harapan ko kaya napatingin naman ako sa kaniya mula ulo hanggang paa saka napataas ng isang kilay.

"H-Hindi ko naman p-po sinasadya. N-Natuwa lang po a-ako talaga ako kaya h-hindi ko kayo napansin habang umaatras ako." Namumila na ang babae at nanginginig at parang iiyak na.

"Tigilan niyo na. Nakakaisturbo na kayo sa iba." Bored na saad ko saka naglakad paalis pero agad ring tumigil sandali at tumingin sa babaeng coloring book kanina pero agad ring nagbawi ng tingin.

Habang ang babae naman na nasa sahig eh tiningnan ko lang. Namumula pa rin ito at may galos ang tuhod pero bukod doon ah wala na.

Tsk. Wala ka talagang mapapala kapag masyado kang mabait sa iba.

Naglakad na ako paalis sa lugar na iyon ng walang sinasabi. Wala naman akong dapat sabihin. Bahala na ang babaeng 'yun sa sarili niya. Kailangan niya din minsan tulungan ang sarili niya dahil hindi sa lahat ng oras ay may taong nandiyan para sayo.