UNTIL SUNSET [Part One] [COMPLETED] editing...

102

luha's POV

NAGISING ako sa isang silid kaya umupo ako sa kama at nilibot ng tingin ang paligid.

Nasa Guest Room ako.

Anong nangya----shit! Sumakit nanaman kanina ang ulo ko.

Bumaba naman ang tingin ko sa tabi ko at nakita kung mahimbing na natutulog si Hubby, Trunxx at Levis. Tinapik tapik ko naman sila kaya napabangon naman ito.

"𝗔𝗿𝗲 𝘆𝗼𝘂 𝗼𝗸𝗮𝘆, 𝗪𝗶𝗳𝗲? 𝗠𝗮𝘆 𝗺𝗮𝘀𝗮𝗸𝗶𝘁 𝗽𝗮𝗯𝗮 𝘀𝗮𝘆𝗼?"

"𝗜'𝗺 𝗳𝗶𝗻𝗲. 𝗗𝗮𝗵𝗶𝗹 𝘀𝗶𝗴𝘂𝗿𝗼 𝘀𝗮 𝗻𝗮𝗻𝗴𝘆𝗮𝗿𝗶 𝗸𝗮𝗻𝗶𝗻𝗮 𝗸𝗮𝘆𝗮 𝗯𝗶𝗴𝗹𝗮 𝗻𝗮𝗹𝗮𝗻𝗴 𝘀𝘂𝗺𝗮𝗸𝗶𝘁."pagdadahilan ko at halatang hindi sila naniniwala pero mabuti nalang at hindi na sila nagtanong pa.

"𝗔𝗻𝗼𝗻𝗴 𝗼𝗿𝗮𝘀 𝗻𝗮𝗯𝗮? 𝗠𝗮𝗱𝗮𝗹𝗶𝗺 𝗻𝗮 𝘀𝗮 𝗹𝗮𝗯𝗮𝘀 𝗮𝗵." Kita ko sa bintana na madilim na sa labas.

"𝗦𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗣.𝗠. 𝗻𝗮." Sagot naman ni Levis.

"𝗨𝗺𝘂𝘄𝗶 𝗻𝗮𝗯𝗮 𝘆𝘂𝗻𝗴 𝗶𝗯𝗮?"

"𝗛𝗶𝗻𝗱𝗶 𝗽𝗮, 𝗵𝗶𝗻𝗱𝗶 𝗽𝗮𝗻𝗴𝗮 𝘀𝗶𝗹𝗮 𝗻𝗮𝗴𝗶𝗴𝗶𝘀𝗶𝗻𝗴 𝗺𝘂𝗹𝗮 𝗸𝗮𝗻𝗶𝗻𝗮 𝗲𝗵."

"𝗧𝗮𝗿𝗮 𝗻𝗮 𝘀𝗮 𝗯𝗮𝗯𝗮 𝗻𝗮𝗴𝘂𝗴𝘂𝘁𝗼𝗺 𝗻𝗮 𝗮𝗸𝗼."nakangusong saad ko saka sinoot ang tsinelas ko at tumayo na at nakaalalay naman si Hubby kaya ngumiti naman ako sa kaniya at hinayaan lang siya. Ehe hende nemen eke melende eh hehe.

Nakita ko namang nagpabuhat nanaman si Trunxx. Hay parang payb talaga. Pati kasi yung size eh hahaha choss. Mataas na payat si Trunxx pero kapag kami ang kasama niya---magiging minions siya.

Naglakad na kami palabas ng kwarto at paglabas palang may naramdaman na ako.

May ibang tao.

Naramdaman din siguro ni Levis kaya dali dali niyang ipinasok ulit si Trunxx sa kwarto saka senenyasan na wag maingay kaya pinapasok ko din ulit si Renzo saka Sinarado ang pinto. "𝗠𝗮𝘆 𝗶𝗯𝗮𝗻𝗴 𝘁𝗮𝗼. 𝗗𝗶𝘁𝗼 𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗸𝗮𝘆𝗼 𝗸𝗮𝗺𝗶 𝗻𝗮 𝗻𝗶 𝗟𝗲𝘃𝗶𝘀 𝗮𝗻𝗴 𝗹𝗮𝗹𝗮𝗯𝗮𝘀."pabulong na saad ko.

"𝗕𝗮𝗸𝗮 𝗺𝗴𝗮 𝗸𝗮𝘀𝗮𝗺𝗮 𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗻𝗮𝗺𝗮𝗻 𝗻𝗮𝘁𝗶𝗻 𝘆𝘂𝗻?"tanong ni Trunxx pero umiling ako.

"𝗪𝗮𝗴 𝗸𝗮𝘆𝗼𝗻𝗴 𝗹𝗮𝗹𝗮𝗯𝗮𝘀 𝗸𝗮𝗵𝗶𝘁 𝗮𝗻𝗼𝗻𝗴 𝗺𝗮𝗻𝗴𝘆𝗮𝗿𝗶. 𝗕𝗮𝗻𝘁𝗮𝘆𝗮𝗻 𝗺𝗼 𝘀𝗶 𝗕𝘂𝗻𝘀𝗼, 𝗛𝘂𝗯𝗯𝘆."tumango naman ito.

Dahan dahan at walang ingay kaming lumabas ni Levis at saka sinarado ang pinto. Bumungad saamin ang madilim na lugar.

Naglakad ako papunta sa malaking Vase at hinugot dun ang nakatagong baril ko saka nagsimula ng bumaba ng bigla nalang may lumipad na blades, mabuti nalang at naiwasan ko iyon. Nakita ko ang isang imahe   na bigla nalang nagtago sa dilim. Maingat naman akong bumaba at nakabantay lang sa paligid. Pero nakita ko ang isang imahe sa ilalim kaya tinutukan ko naman ito at unti-unting nilapitan pero bigla itong humarap at tinutukan ako pero agad din naming binaba pareho ng makilala ang isa't-isa. Si Veruz pala.

"𝗠𝗶𝗹𝗮𝗱𝘆, 𝗺𝗮𝘆 𝗻𝗮𝗸𝗮𝗽𝗮𝘀𝗼𝗸."mahinang saad nito. Senenyasan ko naman siyang bantayan ang likod ko.