UNTIL SUNSET [Part One] [COMPLETED] editing...

21

Someone's POV

"What the hell? Huwag ka ngang mag-joke ng ganiyan, Sunset. Ako 'to si Kenzo." Natatawang saad ko pa.
  
"Hindi kita kilala."

"Ganoon mo na ba kamahal ang kakambal ki para kalimutan mo ako agad? It's only eight years." Sabi ko sa kaniya habang tinitingnan ang magiging reaksiyon niya pero wala akong makita. No, she's not her.

"Ikaw ba talaga si Sun---"

"Ako nga yon. Bakit? Bakit mo ako kilala?"  Putol nito sa sinasabi ko. Pero bakit ibang-iba na siya. Mula buhok, pananamit at pati ang eskpresiyon niya ay ibang-iba na talaga. Sabagay, matagal akong nawala...

"Pero bakit hindi mo'ko kilala kung ikaw nga 'yan?" Mahinang tanong ko.

"I don't know. Tsaka, ngayon lang kita nakita, lalaki.", Sagot niya.

"But--"

"Ah! Ang sakit!" Bigla na lang siyang natumba sa harap ko at nakasabunot sa buhok niya.

"A-Ayos ka lang? Sunset, ayos ka lang? Answer me." Tanging daing lang ang naging sagot nito sa akin.

"Fuck! Ang sakit! Ahhh!" Sigaw nito.

"Kaya mo 'yan." Saad ko habang tinutulungan siya.

"Ang sakit! Takte, hindi ko na kaya." Sigaw niya at bigla na lang nahimatay dahilan para magpanic naman ako at agad na binuhat siya. Hindi ko na ininda ang sakit ng ulo na nararamdaman.

Ang importante madala siya sa ospital.

_____________________________

Luha's POV

"Ate naman eh!"  

"HAHAHAHAH mukha kang timangz Tears." Tawang-tawa ang putcha sarap sakalin.

"HA. HA. HA. Mukha kang tikbalang ate kaya huwag kang tumawa!" Bawi ko rin habang ginagaya pa ang tuno niya.

"Tingnan mo kasi yung mukha mo sa salamin. Umuwi kang ganiyan yung mukha?" Saad niya habang nakaturo pa sa akin  at nakahawak ang isang kamay sa tiyan niya.

Tiningnan  ko naman sa salamin ang mukha ko. "What the fudge?" Sigaw ko na nakaabot na siguro sa Mars. Takte, yung mukha ko.... Waaah! Bakit may dalawang mata yung mga eyelids ko? Tapos may tatlong line sa magkabilang pisngi ko.

"Para kang alimango na pusa. HAHAHAHAHA rare species." Humaglakpak ulit ng tawa si Ate. Nababangag na siya.

"Ang sama ng ugali mo " Saad ko sabay takbo papunta sa hagdan pero naririnig ko oa rin ang tawa niya.

Bahala siya diyan! Agad na akong pumasok sa kwarto at nag-lock ng pinto. Dumeritso na ako sa banyo 0ara maligo. Takteng 'yan! Sinong demonyo ang naglagay nito sa nukha ko? Masasakal ko talaga eh. Mabuti na lang naka-motor ako kanina kaya nay helmet. Kung sakaling nag-skate board ako...

I can't imagine. Jusko, kakahiya.

"Shit." Bigla na lang nagpintig ang ulo ko dahilan para mapahawak ako sa pader pero agad din akong napaupo sa sahig at lumabas ang isang ala-ala.

Ito na naman...

May dalawang bata, isang lalaki at isang babae. Hindi ko yung nga mukha nila, hindi klaro. Naglalaro yung batang babae sa damuhan habang ang batang lalaki naman ay nakatingin lang sa kaniya. Pinagmamasdan ang bawat detalye ng babae pero ang nakakuha pa ng atensiyon yu g isa pang batang lalaki. Nasa likod siya ng puno at parang may ginuguhit na kung ano habang pasimple g tinitingnan ang batang babae na sayabg-saya sa paglalaro. Bigla tumayo ang isa pang lalaki at pumunta doon sa babae at hinawakan ang kamay. Masayang naglajad sa damuhan pero tila lumungkot ata ang ekspresiyon ng batang nasa likod ng puno. Para bang naalala nito bigla... Nakita ko kung paano kusutin ng bata ang mata para hindi lamang umiyak. Tumayo na lang ito bigla dahilan para mahulog ang isang drawing.