MAHMUTLAR DA SEVER ULAN!! [BxB]

🍫95. Bölüm🍫

🍫 Güne üç kitap için hatta bazen dört kitap için bölüm sığdırdığım halde az önce yavaşlığımla alakalı ilk küfürlü mesajımı aldım ama bu da başarıdır be sjsjdjrjdj.

🍫Bölümü okumadan etmeden paylaştım çünkü akşam evde olmayacaktım ve size bölüm paylaşmam da dememiştim.

🍫Keyifli okumalarss..

|AŞIKLAR'DAN|

[1 Ay Sonra]

"Elen uyan güzelim sabah oldu."

"Birazcık daha uyuyalım, pazar bugün."

Fehmiye sevdiği kadının yumuşak saçlarını kenara çekip güzel yüzünü açığa çıkarırken "Olmaz güzelim birazdan Mahmut ve Nurten teyze gelecek buraya." dedi üzgün üzgün. O da istiyordu Elen'in daha fazla uyumasını çünkü parfümeri çok yoruyordu onu. Yine de Mahmut özel bir misafirdi onlar için. Taşıdıkları evdeki ilk ziyaretçisi onlardı.

"Hem sevdiğin krepten yaptım hadi."

Elen oflayarak açtı gözlerini. Fehmiye'nin onu tebessüm ederek izlediğini görünce o da gülümsedi. Fehmiye'nin kısaltıp boyattığı saçları, annesi yardımıyla geçirdiği bir dizi minik operasyon sonrası dolgunluk kazanan yüzü çok ama çok güzel olmuştu. On yaş gençleşmiş gibiydi. Hele o biçimli uzun parmakları o kadar güzeldi ki artık renk değiştirmediği için.

"Kalk hadi uykucu şirin. Annenler de gelir birazdan."

Elen yirmi tane koruması ile gelip evdeki tüm yemekleri yalayıp yutan annesi aklına gelince yüzünü buruşturdu.

"Bize yemek kalmayacak desene."

Fehmiye burnunu kırıştırıp gülerken "Sorun yok, çok yemek yaptım bu sefer ye ye doymazlar." dedi ve yemeği kontrol etmek için odadan çıktı. Viko endişe ediyordu onlar için, her ne kadar aile uzağa gitmiş olsa da.

....

"Ben geldim looo!" diye bağırarak eve giren Maho ayakkabılarını fırlatıp kendini koltuğa atarken ardından içeri giren Nurten teyze "Yaramazlık yapma benim oğlum." dedi uysal uysal. Sanki Duru'yu sakinleştiriyordu.

"Maho çabuk o ayakkabını ayakkabılığa koy yoksa götüne sokarım onu."

Elen mutfaktan taşıdığı kahvaltılıkları sofraya koyarken ters ters bakmayı da ihmal etmemişti Maho'ya.

"Elen bizim internet sitesi var ya, revaçta şuan ha. Çok zengin olacağız çok. Bir sürü sipariş alıyorum."

Elen arkadaşına tebessüm edip tekrar mutfağa gittiğinde tezgaha dayanmış bir şeyler hazırlayan Fehmiye'ye arkadan sarıldı.

"Bugün günaydın öpücüğü almadım." dedi mızmızlanarak. Bir aydır rutinleri buydu çünkü. Fehmiye gülerek ona dönüp dudağını kısaca öptüğünde Elen kıkırdadı.

"Maho yine ayakkabısını fırlatmış ortalığa birtanem sen bir şeyler söylersin artık."

Fehmiye gülüp dolabın çekmeceli kısmından çıkardığı kepçeyle odaya daldığında Maho anında ayaklanıp ayakkabısını eline aldı.

"Fehmiye sen bana kaynana mısın loo? Zaten kocam burada değil, onu hayvan gibi özlemişem. Sende bana böyle davranıyorsun."

Maho fıstıkı aklına gelince dudaklarını büzdü ve Fehmiye elinde kepçeyle yanına gelip omzunu sıktı.

"Üzülme Mahmut, gelir elbet. Hem dayında senin gibi bekliyor, yalnız değilsin."

Maho dayısının bu aralar yoğunluk kazanan tedavi sürecini düşününce "Onun daha çok ihtiyacı var, doğru." dedi ve Fehmiye'nin yanaklarını sıktı.