MAHMUTLAR DA SEVER ULAN!! [BxB]

🍫63. Bölüm🍫

🍫Dün geceki ataşlı bölümü atlamayın. Bu arada alın başınıza çalın yeni bölümü ulen(!) Sizle mi uğraşcem ben:)

🍫Favori çiftiniz EkoSin kaplumbağası mı, yoksa Usain Bolt MahFez mi?

🍫Bu arada yaptığınız yorumları da yerem bebesular..

🍫Keyifli okumalarss...

  |ELENA'DAN|

~Maho ve Fez Güsul aldıktan birkaç gün sonra~

Ağlıyordum ama omuzlarında ağlayabileceğim mükemmel bir arkadaşım vardı. Babam beni evlatlıktan reddettiğine dair bir dava açmıştı. Başlarda umursamamıştım ama nüfuzunu kullanarak nihai bir karar almıştı. Nihayetinde artık Elena Ceylan değildim, bir babam yoktu. Tek kalemde silmişti beni. Ben ki annemle ayrıldıkları zaman mahkemede babamla kalmak istiyorum diyen insandım, ona aşıktım ama dünyanın en büyük kötülüğünü yapmışım gibi davranmıştı bana. Sırf lezbiyen olduğum için bu kötülüğe maruz kalmak acıydı.

"Ben ister miydim böyle olmak Mahom?"

Maho beni kendine çekip sardığında daha beter ağladım. İçim çok acıyordu. Ben babamı çok seviyordum. Onu her şeyden ama her şeyden çok seviyordum.

"Elen kızım bir sorun mu var?"

Meloşum'un sesini duyduğumda korkuyla baktım Mahoma. Eğer kötü bir tepki verir de buradan gitmemi falan isterse işte o zaman biterdim. Tek dayanağım Temeldi. Cidden moralime temeldi o, hemde sağlam bir temel.

"Anne, Elen eşcinsel olduğu için şerefsiz oğlu piç babası onu mahkeme kararı ile evlatlıktan reddetmiş."

Gözlerim korkuyla daha fazla irileşirken dudağımı ısırıp baktım Meloş'un yüzüne. O kadar sabit bir suratla izliyordu ki yüzümü vereceği tepkiyi kestiremiyordum.

"Yönelimin yüzünden sana sırt çeviren o adama akıttığın bunca gözyaşı niye kızım? Değer mi o karaktersize? Siktir etsene!"

Şaşırmıştım ama aynı zamanda su serpilmişti yüreğime. Meloş beni kolları arasına alırken "Bebeğim benim." diye fısıldadığında daha çok rahatlamış ve iyice sokulmuştum ona. O kadar iyi hissettirmişti ki bu destek. O kadar saygı duymuştum ki ona.

....

O soğukta balkonda yan yana oturmuştuk ve Maho dalgın bir şekilde Sina abilerin evini dikizliyordu.

"Ekin bana damat diye Sina'yı getirdiğine göre, bakalım benim güzel kuşum kimi getirecek bana gelin diye?"

Aklımda anında Fehmiye'nin silueti belirince gülümsedim. Partinin olduğu akşam onunla gezmeye gittiğimde direkt söylemiştim kızlara olan yönelimimi çünkü dost olup sonrasında bana sırt çevirseydi daha beter acırdı canım. Bunu acıyla tecrübe etmiştim ne yazık ki.

Ses çıkarmamıştı ama yüzüme iğrentiyle de bakmamıştı. Sonraki günlerde evine misafir olmuştum ve saatlerce konuşup sohbet etmiştim onunla. Hiç kötü hissedeceğim bir tavır takınmamıştı. Aksine gittikçe sıcak oluyordu bana karşı. Onun dostluğunu ve nezaketini sevmeye başlamıştım.

Evlerine gittiğimde ailesinin ağzını kapatacak birkaç parça yiyecek içecek alıp gittiğimden onlardan gelişimden memnun oluyordu artık ama gözlemlediğim bir detay vardı ki o da Fehmiye'yi hizmetçi gibi kullandıklarıydı.

Bazen bir şalgamcının yanında işe gidiyordu ve çıkışta onu aldığımda yol boyu uyuyor, bende şalgamdan dolayı renk değiştiren biçimli parmaklarını ve iş yapmaktan nasır tutmuş ellerini izliyordum. İşten geldikten sonra da evde hizmeti başlıyordu. Üç yengesi de vardı ama hiçbiri hiçbir şey yapmıyordu. Onun eve gelmesini ve onlara hizmet etmesini bekliyorlardı. Bu durum beni fazlasıyla üzüyordu. Bu üzüntümden mütevellit bir karar almıştım ama henüz Maho ile konuşmamıştım bu durumu. Eğer bir parfümeri açarsam Maho ile beraber, Fehmiye'yi de işe alırdım. Mahom'un bu konudaki uzmanlığı tecrübe ile sabitti. Bu sayede hem Fehmiye çok yorulmaz hemde Mahom'un eve maddi desteği olurdu. Zaten manevi anlamda bizi ayakta tutan da oydu neşesiyle. Meloş çok da izin vermiyordu eve vereceğim maddi desteğe. Bende bir odanın kirasını vermeye çalışıyordum, mutfak ihtiyaçlarını karşılayarak, Duru ile ilgilenip tüm desteğimi sağlayarak, bir de arada kutuya paralar atarak da kendimce yardım ediyordum. Mahom'un o kutudan parayı ne zaman alacağı belli olmadığı için çok da göze batmıyordu bu durum. Bu sayede bende mutlu oluyordum. Üstelik Meloş çok arkadaş canlısı ve hoş sohbet bir insandı. Ekin abi de öyleydi, onun kadar havalı bir dayım olsaydı keşke. Onlarla yaşamak güzeldi yani anlayacağınız. Ailem gibi olmuşlardı.