MAHMUTLAR DA SEVER ULAN!! [BxB]

🍫61. Bölüm🍫

  🍫Keyifli okumalarss...

  |MAHO'DAN|

"Ulan dudaklarıma zengin marka ruj sürmüş gibiyim hemi silikonlu gibim de duruyor."

Fezom o kadar sert öpmüştü ki dudişlerimi, şiş şiş olmuş ve kıpkırmızı olmuştu nar gibi. Banyodaki aynaya birkaç öpücük yollayıp çıktım banyodan. Dudaklarımı birbirine bastıra bastıra ve arada öne çıkara çıkara masada oturmuş sandviçini yiyen bebettomun yanına oturdum. Beni gördüğünde ağzındaki lokmayı yutup sıkı bir öpücük kondurdu dudağıma.

Ama Fezom eriyurdum ben eriyurdum ha...

Tepsiyi kenara itip "Çok lezzetli olmuş, teşekkür ederim." dediğinde sırıtmakla yetindim pembiş dudişlerine bakıp. Allam az önce çok ataşlı öpüşmüştük Allam.

Çok güzeldi...

"Ben dişimi fırçalayıp geliyorum."

Ben bir şey diyemeden kalkıp banyoya koştuğunda yemek sonrası olduğu için ses etmedim ve boş tepsiyi alıp mutfağa gittim. Öbür türlü kızardım ona. O da sen misin kızan deyip şak diye duvara yapıştırır sonra pantolonumu indirir ve saks...

Allam çok utanmıştım Allam...

....

"Meyhaneye gidelim mi, Fezam kalbime cezam?"

Feza gülüp "Ne dedin sen?" diye sorduğunda "Fezam kalbime cezam" diye tekrar ettim hülyalı bir şekilde. Yüzünü ışıl ışıl bir gülümseme kapladı bu söylediklerimle. Zalımın bir gülüşü vardı, kelebek görse ömrü uzardı. Çok romantik cümlelerde kuruyordum be.

"Moralimi mi düzelteceğiz yani?"

Çocuksu bir sesle sorduğu soruya karşılık gülüp başımı salladım ama aklına bir şey gelmiş gibi anında soldu gülüşü.

"Mahmut ben Hande ile ne yapacağım? Ona bakamam. Hele de bana annelik yapmamış bir kadının isteği diye asla yapamam, beni anlıyor musun?"

Gülüşüm yüzümde donduğunda öylece baktı gözlerimin içine, çaresizce ve anlamamı istercesine. Saniyelere tekabül eden bir zaman diliminde kaşları çatılır gibi olunca başımı eğdim ve fısıltıdan çok az yüksek bir sesle "Ama o daha çocuk, yaşamak istediğin hayatı ona bahşetmek istemez misin?" deyiverdim ve başımı kaldırdım kararsızca. Bakışlarında beliren öfke ise beklenmedikti.

Hapı yutmuştum...

"O onun annesiydi tamam mı? Benim değil! Ondan nefret ediyorum! O adamı daha önce öldürmediği için nefret ediyorum! Beni bırakıp gittiği için nefret ediyorum! Bana annelik etmediği için nefret ediyorum!"

Ses telleri kopacak gibi bağırıyordu ve boynundaki damar patlayacak kadar belirgindi. Öyle yoğun bir öfkeyle bakıyordu ki bana yüzünde öfkeden başka hiçbir duygu kırıntısı yoktu. Kıpkırmızı kesilmişti.

Sinirle tekmelediği koltuğa, sehpaya öylece baktım. Zıvanadan çıkmış gibi" Nefret ediyorum!" diye bağırıyor, başka da bir şey demiyordu. İçindeki hayvanı uyandırmış gibi hissediyordum kendimi ama o öfkesini kusmaya ihtiyacı vardı. O yüzden kendi haline bıraktım sağı solu yumruklayıp tekmelerken.

Nihayet yorgun bir sesle "Nefret ediyorum anlıyor musun?" dediğinde sesi çatlamış ve kısılmıştı. Bu benim harekete geçmem için ilk adımı atmama sebep olurken kaosun hakim olduğu odada sağa sola zıplaya zıplaya gittim yanına, kanguru da olmuştuk anasını satayım.

Kollarımı anında etrafına dolarken "Anlamaya çalışıyorum yiğidim Fezam. Sempatik olduğum kadar empatik de olacağım söz." dedim.

"Her gece rüyalarımı bile işgal ederken, her uykumu zehir ederken, her sabaha huzursuz uyanmama sebep olurken, ben çaresizce herkesi kendimden uzaklaştırırken artık katilin oğlu damgası da yedim. Bir pedofil ve bir katilin çocuğuyum ben. Ne kadar iğrenç değil mi? Ne kadar mide bulandırıcı ve kirliyim."