MAHMUTLAR DA SEVER ULAN!! [BxB]

🍫88. Bölüm🍫

🍫Önceki bölümü atlamayın..

🍫 Keyifli okumalarss..

[Yılbaşı Günü]

|İLAHİ BAKIŞ AÇISIYLANNNN|

"Dayı bu iğneyi bana mı koyacaklar dayı?"

Maho ağlak ağlak konuşunca onun iğneden çok korktuğunu bilen Ekin yanıbaşına yanaşıp elini tuttu ve hemşire damar yolunu açarken elini sımsıkı sıkmasına izin verdi.

"Damarımı deldiler loo!"

Maho intrakete dolan kana bakarken "Kan kaybından ölmesem iyi ha." dedi ağlak ağlak.

"Beyefendi sabit mi dursanız artık? Çocukta değilsiniz ki."

Maho minyon hemşirenin söylediği şeyle dudaklarını birbirine bastırdı ve sabit durdu el mahkum. İşini bitiren hemşire "Geçmiş olsun." deyip gittiğinde Ekin de rahat bir nefes aldı.

"Mahom iyi misin?"

"Damarımı deldiler Eloş damarımı. Sanki Azer Bülbül dinliyordu hemşire. Direkt damardan girdi be."

Elinde bir poşetle gelen Sina Ekin'e içeceğini uzatırken "Zaten amaçta o damarı açmak Maho." diyerek ona da çukulatlar uzattı.

"Hepsi benim mi?" gözleri ışıl ışıl poşetteki çukulatlara bakan Maho ile kıkırdadı Sina. Onu mutlu etmek bu kadar basit oluyordu işte.

"Bu Feza şerefsizi nerede acaba? Ona şimdi dünyanın küfrünü etsem ne olur ha, ne olur? Ayrıca Meloş'a da ayrıca teessüflerimi bildiriyorum. Mahomun suratı domates gibi olmuş ağlamaktan."

Elen endişeyle yatağın köşesine oturup Maho'nun elini sıktığında Maho sesini çıkarmadı. Annesi bir kez olsun arayıp sormamıştı nihayetinde. Hoş daha hattını takmamıştı yeni telefonuna ama dayısını arasa görürdü.

"Serum bitince bize geçsek mi?"

Sina'nın önerisi ile "Olur." diyen Ekin yeğeni de kabul etsin diye ona da baktı.

"Ben gelmem şimdi dayı. Siz isterseniz gidin. Elena yanımda zaten."

"Seni bu halde yalnız bırakmayacağımı biliyorsun oğluşum. Hem doktor ilaç da yazdı bir sürü. Dinlenmen gerek."

Maho sağlığı için bile olsa onaylarken Elena yanında olduğunu bildirir gibi elini sıktı. Eğer istemediği bir durumla karşılaşırsa onu anlayacak biri vardı yanında neyseki.

....

Yediği serum yüzünden habire uyuklayan Maho Sinalar'ın evine varır varmaz Sina'nın yönlendirmesi ile misafir odasına gidip yatağa girdi ve dakikalar geçmeden de uyuyakaldı.

Oğlunun da geldiğini öğrenen Melike rahat bir nefes alırken hasta olduğunu duyunca yine ağlamaya başladı. Oğlu bir şeyleri bu denli içine atmadıkça ve üzülmedikçe hasta olmazdı bu kadar. Bunu en iyi o biliyordu ve bunun mümessili de kendisiydi, onu da çok iyi biliyordu.

"Meloş ben de geldim."

Elena mutfağın girişinde öylece dikilince Meloş ona kucağını açtı. Elen onu bekletmeden kollarına koşarken Gülfem de ikiliyi tebessüm ederek izliyordu.

"Melike herkese açtığı kucağı oğluna da açsa keşke." diyen Gülfem fırındaki tatlıyı kontrol ederken "Evlatlar bunu hak eder çünkü." diye ekledi.

"Maho uyuyor. Yolda ilaçlarını falan da içirince ve serumla da birleşince mayıştı vücudu sanırım."

Melike gözyaşlarını silerken "Cidden bir işe mi girişecektiniz, neden bana da söylemediniz?" diyerek kırgın kırgın baktı Elen'e. Oğluyla konuşmamış olabilirdi ama Elenle düzenli bir sohbetleri vardı.