MAHMUTLAR DA SEVER ULAN!! [BxB]

🍫84. Bölüm🍫

👉DİKKAT: YARIN BÖLÜM GELMEZ İSE, BİLİN Kİ ÇALIŞTIĞIM DERS BEYNİM DIŞINDA BAŞKA YERLERE GİTTİĞİ İÇİNDİR. OLA DA BÖLÜM PAYLAŞIRSAM ZATEN BİLDİRİM GELİR, HATTA PANODA BİLEM BELİRTİRİM.

🍫NOT 1: Önceki bölümde Maho'ya daha çok yer vermemi rica edenler olmuş ben bölüm Ekomdan deyince. Bölüm Ekin'den olsa bile Maho'ya yer vereceğim çünkü hepinizin #mahoteam olduğunuzu biliyorum bu aralar. Sjashjj

🍫NOT 2- Elbette Maho götü başı dağıta dağıta ağlayıp depresyon yaşarken Ekin ve Sina'ya s2ş yaşatacak değilim. Kaldı ki bu benim yapıma da kitabıma da ters. İlk defa smut yazacağım diyen yazara karşı çıkan bir güruh var sjhsdgh. Benim namıslı, günahsız, pambık bebesularım...

🍫NOT 3- Ben bir kaos yarattım ve içinden çıkameyom. Öyle mal mal bakıyorum etrafa jsdjjddb. Çünkü Maho aşkım, benim minnoş kalplim çok günahsızdı ve ben olsam hepsine tekmeyi basar Rusya'ya giderdim ama minnoşumun pasaportu yokkine, ya Putin onu alnının çatından vuruverirse.

🍫Bence anlaşma yapalım hadi. Ben bunları bir otobüse bindireyim ve bu otobüs kaza geçirsin sonra Meloş ölsün kazada, Maho'nun anası da HARU olsun. Maho hafıza kaybı yaşadığı için bu depresyonunu da eski anasını da unutsun. Kaza bu ya Ekin de o şokla şak diye yürümeye başlasın. Sonra bu dörtlü plan yapıp Fehmiye'yi Elena için kaçırsın ve nenelerin yanında saklasın abileri bulamasın diye. Fehmiye'nin abiler devreye girince de Mafya Viko ortaya çıkıp hepsini bam bam bam vursun. Alın size mutlu son ve güzel bir Final. Nasıl? Anlaşmayı kabul eden "+" lasın kurtulalım.

🍫Keyifli okumalarss...

|EKİN'DEN|

Değişik bir gün ama sanki yaşamamız ve olması gereken buymuş gibi bir gün. Tepki dahi veremiyorum çünkü kime, nasıl hak verilir kestiremiyorum. Hak vereceğim tek insanda yanımda değil şu an. Sabah öylece çekip giderken arkasından gidemediğim yeğenim.

"Lotusum uyusak mı artık?"

Mahomun Vakkas abinin yanında olduğunu öğrendikten sonra bir nebze olsun rahatlamıştım. Aklıma sabahki o asi hali gelince istemsizce yutkundum. Sabah yürüyebiliyor olsaydım eğer peşinden giderdim oğluşumun. O acısını ayan beyan belli eden gözlerindeki o acıyı almak için bile olsa çabalardım.

Asla ve kat'a ablamı savunmuyorum sabah söyledikleri için. Zira uzun zamandır ona karşı büründüğü tavır buydu. Onunla bunu paylaştığım zaman da 'radarında olan hayatına kendi ayağıyla çelme takmış, anlasın bunu. Düzenini kurması gerekiyordu onun. İş, eş, aş gerekli ona' demişti bana. Ona bu kararının yanlış olduğunu belli etsem de caymamıştı demek. Yanlıştı hemde çok yanlıştı ve  kırmıştı oğluşumu.

Tabi sonrasında aklım fikrim Sina olduğu için pek fark edememiştim gözümün önündeki gerçeği. Bir anne daha yaşıyorken çocuğunun annesiz hissetmesi kadar kötü bir şey yoktu ve yeğenim bunu hissetmişti.

Bir bakıma bende suçlu oluyordum çünkü annesini alan bendim ondan, öncesinde yeğenimin güzel gönlünü almalıydım. Kurban olurdum döktüğü gözyaşlarına. Güzel kalplim benim.

Elimdeki sigaradan bir fırt daha çekerken "Uyumak istemiyorum sevgilim." dedim ve sigaramı küllüğe bastırdım. İçim içimi yiyordu Maho'yu düşündükçe, ne uykusu?

Sina da ben gibi sigarasını bastırdığında birlikte içeri girdik. Ablamı kontrol etmek için odasına gittiğimde Duru ile uyuyakaldıklarını görerek rahat bir nefes aldım. Sabahtan beri çok ağlamıştı ablam ama ağzımı açıp tek kelime edememiştim. Konuşsam bile 'ağlama' demekten başka bir şey gelmezdi elimden. Zira haklı gördüğüm yeğenimken ablamı pohpohlamak yanlış olur gibi gelmişti bana. Sizce de öyle değil miydi? Canım olsa da canı olanı kırmıştı.