စူပါစတားတစ္ေယာက္၏ဆႏၵ / စူပါစတားတစ်ယောက်၏ဆန္ဒ

အခန္း (၇၆.၁)

အခန္း (၇၆.၁) – ခ်င္းခ်န္ : ဒါက အေမနဲ႔မဆိုင္ဘူး
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

က်ဥ္းေျမာင္း ၾကပ္ၫွပ္သည့္အဝင္ေပါက္ေနရာမွာ ရံုရွီ၏ဘယ္လက္က ခ်င္းခ်န္၏ညာလက္ကို ကိုင္ထားေပမယ့္ သူ႔မ်က္လံုးေတြကေတာ့ တံခါးမွာသာ ရွိေနသည္။

အခန္းထဲကမီးကလဲ မဖြင့္ထားေပ။ မွန္ျပတင္းကေနတဆင့္ဝင္လာသည့္ လေရာင္ကသာ အခန္းထဲတြင္ အသဲမကြဲအရိပ္ေလးေတြျဖစ္ေနသည္။ တစ္ဖက္က ဘာတံု႔ျပန္ခ်က္မွမရွိေပမယ့္ အျပင္မွတံခါးလာေခါက္ေနတဲ့သူကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ရွည္သည္။ သူမသည္ မ်က္မွာပူအရွက္ရတဲ့ခံစားခ်က္ေလး နည္းနည္းမွကို မခံစားရတဲ့ပံုပင္။ နည္းနည္းၾကာေအာင္အသံတိတ္ပီးသြားမွ သူမသည္ ထပ္ျပံဳးပီး ေျပာလာသည္။ : "ရံုရံု အလုပ္မ်ားေနလားဟင္?"

အမ်ိဳးသားသည္ မသိမသာမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လိုက္ပီး သူ႔ညာလက္ကို အသာေလးေရႊ႕လိုက္သည္။ လူငယ္ေလး၏ဘယ္လက္ကပါ လိုက္ပါလာသည္။ ရံုရွီသည္ ေခါင္းကို လွည့္လိုက္ပီး ခ်င္းခ်န္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္လူက သူ႔အား စူးနစ္စြာၾကည့္ေနပီး သူ႔မ်က္လံုးမ်ား က်ဥ္းေျမာင္းသြားတာက ေမးခြန္းေမးေနသလိုမ်ိဳး : ရန္ရႈက်ီ?

ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ရန္ရႈက်ီက အသံထြက္ရယ္လိုက္တာကို ၾကားလိုက္ရပီး ေျပာလာသည္။ : "ရံုရံု အခုေလးတင္ ရွင့္အခန္းကို တစ္ေယာက္ေယာက္ ဝင္သြားေသးတာလား? အမ ေသေသခ်ာခ်ာေလးမျမင္လိုက္ရဘူး အဲ့ဒါက ႐ိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္လား?"

ဒါကိုၾကားလိုက္ေတာ့ ရံုရွီ၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ျဖည္းညင္းစြာပင့္တက္သြားပီး ခ်င္းခ်န္ကို ဖိထားသည့္လက္ကိုလည္း လြတ္လိုက္သည္။ သူသည္ မသိမသာေလးျပံဳးလိုက္ပီး ေျပာလိုက္သည္။ : "အမရန္ အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္စရာေလးရွိေနေသးလို႔ တကယ္လို႔ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းကိုေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေထာက္ရဲ႕အခန္းကို သြားေပးထားလိုက္လို႔ရပါတယ္" သူ႔စကားအရ သူသည္ ရန္ရႈက်ီ၏ေမးခြန္းကို ေရွာင္တိမ္းလိုက္တာျဖစ္သည္။

ခ်င္းခ်န္သည္ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို က်ဥ္းေျမာင္းလိုက္ပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြကို တင္းတင္းေစ့လိုက္သည္။