စူပါစတားတစ္ေယာက္၏ဆႏၵ / စူပါစတားတစ်ယောက်၏ဆန္ဒ

အခန္း (၉)

အခန္း (၉)

ဟြားရွအင္တာတိန္းမန္႔ကိုေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ရံုရွီသည္ ေလာ့က်န္းေထာင္ကို သူလိုခ်င္သည့္အခ်က္ေတြကို တန္းေျပာလိုက္ပီးေနာက္ေတာ့ သေဘာတူညီမႈရသြားပီး စာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးလိုက္သည္။

တကယ္ေတာ့ မေန႔ညက အန္တီခ်င္းႏွင့္ခ်င္းခ်န္တို႔ျပန္သြားသည္ႏွင့္ ဟြားရွမွပထမအဆင့္မန္ေနဂ်ာသည္ ရံုရွီ၏ဖုန္းနံပါတ္ကို ဘယ္ကရမွန္းသူမသိေပမယ့္ ထိုလူသည္ သူ႔ဖက္ကေနပီး အႏုပညာရွင္ႏွင့္ခ်ဳပ္ဆိုသည့္စာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ကိုေပးလာသည္။ ဒါေပမယ့္ ရံုရွီသည္ လက္မခံလိုက္ေပ။

ထိုစာခ်ဳပ္တြင္ သူ႔ကိုကမ္းလွမ္းထားသည့္ကမ္းလွမ္းခ်က္ေတြက ေလာ့က်န္းေထာင္စာခ်ဳပ္ထက္ပိုသာမွန္း သူဖြင့္ၾကည့္စရာေတာင္မလိုပဲ သိႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ့္ ထိုစာခ်ဳပ္မွာသူလက္မွတ္ထုိးလိုက္သည္ဆိုပါစို႔။ ဒါဆို သူသည္ ထိုအခ်ိန္ကေနစပီး ခ်င္းခ်န္စတူဒီယိုလက္ေအာင္က အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားမည္ျဖစ္သည္။

အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္က စတူဒီယိုေထာင္တာက ဒီလိုအသိုင္းအဝိုင္းအတြင္းမွာ အရမ္းေတာ့မထူးဆန္းေပ။

ေယဘူယ်ျဖင့္ေျပာရရင္ေတာ့ ေသခ်ာသည့္ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္နာမည္တစ္ခုရွိသည့္အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ကသာ သူတို႔နာမည္ႏွင့္စတူဒီယိုတစ္ခုကို စတင္ႏိုင္သည့္အရည္အခ်င္းရွိသည္။ ထိုစတူဒီယိုတြင္ ထိုအႏုပညာရွင္သည္ ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ႏွင့္ညီမွ်ပီး ပိုပီးလြတ္လပ္သည္။ သူတို႔သည္ စတူဒီယိုနာမည္ကို အသံုးျပဳပီး ဇာတ္ကားေတြ ဒရာမာစီးရီးေတြမွာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံႏိုင္ပီး ထုတ္လုပ္သူတစ္ေယာက္ပါ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။

ေနာက္ပီး ထိုစတူဒီယိုသည္ အႏုပညာရွင္ေတြကိုပါ ေခၚလို႔ရေသးသည္။

ေအာင္ျမင္ပီးနာမည္ရထားပီးသည့္စတားတစ္ေယာက္ကေနပီး လူသစ္အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို ပြဲထုတ္ေပးတာက ထိုလူသစ္ေလးအတြက္ ေကာင္းသည့္အခြင့္အလမ္းအသစ္ေတြအမ်ားၾကီးရလာႏိုင္သည္။ ေနာက္ပီး စတူဒီယိုက အနာဂတ္တြင္ ပိုပီးက်ယ္ျပန္႔လာပါက စတူဒီယိုအဆင့္ကေနပီး အေသးစားအင္တာတိန္းမန္႔ကုမၸဏီေလးတစ္ခုျဖစ္လာႏိုင္သည္။