စူပါစတားတစ္ေယာက္၏ဆႏၵ / စူပါစတားတစ်ယောက်၏ဆန္ဒ

အခန္း (၄၇)

အခန္း (၄၇) – အသံသြင္းျခင္းႏွင့္ အိမ္ငွားခ~

Eng Translator: Vian

~~~~~~~~~~~~~~

ရံုရွီ ဒုတိယတစ္ေခါက္ဆိုသည့္အခါမွာေတာ့ ေက်ာင္းခြန္းကေနပီး သီခ်င္းကို အသံသြင္းခိုင္းထားမွန္း သူမသိေပ။ သူ႔ဘယ္ဖက္လက္က မိုက္ခရိုဖုန္းေပၚတြင္ အသာေလးတင္ထားလိုက္ပံုက တကယ္ၾကီးထိထားပံုေပၚေပမယ့္ တကယ္တမ္းကေတာ့ အေဝးကမျမင္ႏုိင္ေလာက္သည့္ အကြာအေဝးေလးတစ္ခုက ျခားထားသည္ေလ။

အဆုိေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အသံသြင္းသည့္အခ်ိန္တြင္ အက်င့္ေသးေသးေလးေတြရွိတတ္ၾကသည္။ ရံုရွီအတြက္ကေတာ့ သူသည္ မုိက္ခရိုဖုန္းနားကို ပိုပီးနီးကပ္ေနရတာကို ၾကိဳက္သည္။ ဒီလိုျဖင့္ သူ႔အသံကို သြင္းေနမည့္ စက္ပစၥည္းနား သူပိုပီးနီးကပ္သြားသလိုပင္။ ပိုပီးနီးေလ သူ႔အသံကို ပိုေကာင္းေအာင္ ဖမ္းယူႏုိင္ေလေပါ့။

အရင္အပတ္ကတည္းက ေက်ာင္းခြန္းက ရံုရွီထံ "ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာေတာင္ပံမ်ား" demo ကို ေပးထားပီးပီျဖစ္သည္။ ပီးခဲ့တဲ့တစ္ပတ္လံုး ရံုရွီသည္ ရိုက္ကူးေရးနားပီး ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ demoကို အၾကိမ္ၾကိမ္နားေထာင္ပီး သီခ်င္းစာရြက္ကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ထားပီး သီခ်င္းဆိုက်င့္ထားသည္။

ဘယ္ေလာက္ပဲေတာ္တဲ့အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါေစ တစ္ခါတည္းႏွင့္ လုပ္ႏုိင္တာမ်ိဳးမရွိေပ။

သီခ်င္းစာရြက္ေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ပီး တစ္ေခါက္တည္းႏွင့္ လံုးဝၿပီးျပည့္စံုေအာင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လံုးကို ဆုိႏိုင္တယ္ဆိုတာက ေသခ်ာေပါက္ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာသာရွိသည္။ စာသားေတြကို ဘယ္လိုေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ျဖစ္သြားေအာင္ဆိုမလဲ၊ သံစဥ္ေတြၾကား အသက္ရႈသံကို ဘယ္လိုထိန္းမလဲ; ဒီႏွစ္မ်ိဳးလံုးက အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကိဳးစားၾကည့္ပီးမွသာ လိုခ်င္သည့္ရလဒ္ထြက္လာမွာျဖစ္သည္။

သို႔ေပမယ္ အျပင္မွာliveဆိုတာႏွင့္ စတူဒီယိုထဲတြင္ အသံသြင္းသည့္ၾကားမွာလဲ ကြာျခားခ်က္ကရွိေသးသည္။ ခ်ိဳသာေအးျမသည့္သံစဥ္ေလးက နားၾကပ္ကတဆင့္ စီးဆင္းလာသည္။ ပထမတစ္ေခါက္အသံသြင္းတုန္းက အမွားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရံုရွီသည္ ျပန္အမွတ္ရပီး ေနာက္အနည္းငယ္ေတြးလိုက္ပီး အနည္းငယ္အမွန္ျပင္လိုက္သည္။