စူပါစတားတစ္ေယာက္၏ဆႏၵ / စူပါစတားတစ်ယောက်၏ဆန္ဒ

အခန္း (၇၇.၁)

အပိုင္း (၇၇.၁) – ခ်င္းခ်န္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းမွာပဲ အိပ္လိုက္မလား?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တူညီတဲ့ေမးခြန္းေပမယ့္ အေျဖကေတာ့မတူေတာ့ေပ။

ရံုရွီသည္ သိုးေမြးမာဖလာအပါးကို လက္ထဲမွာကိုင္ထားတုန္းပင္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ခ်င္းခ်န္အေပၚ သူ႔ဖက္က ဘာခံစားခ်က္မွလည္းမရွိသလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အရင္ကဆက္ဆံေရးကလည္း ဘာမွထူးျခားတာမရွိခဲ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြက ... နည္းနည္းပူေနတယ္လို႔ သူ႐ုတ္တရပ္ခံစားလာရသလိုပဲ — ဒီမာဖလာေပၚမွာ ခႏၲာကိုယ္အပူခ်ိန္က နည္းနည္းက်န္ေနေသးပိး ထိုအပူခ်ိန္က သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြကေနပီး သူ႔ႏွလံုးထဲထိေအာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းခုန္တက္သြားသလို။

ဝကၤဘာၿမိဳ႕ေတာ္၏ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈက Ambushထက္ အမ်ားႀကီးေကာင္းသည္။ ဒါေၾကာင့္ ရံုရွီတို႔ အခုေနေနသည့္ဟိုတယ္က ရွန္းရွန္႐ုပ္ရွင္ၿမိဳ႔ေတာ္မွာရွိသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ၾကယ္ေလးပြင့္ဟိုတယ္ျဖစ္သည္။ သို႔ေပမယ့္လည္း ဟိုတယ္ခန္းကဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲ ႀကီးမားေနပါေစ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္က အဝတ္ဘီဒိုေရွ႕မွာ အတူရပ္ေနလွ်င္ ဒါက နည္းနည္းျပည့္က်ပ္သလိုေတာ့ ခံစားရမွာပဲေလ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အေစာနတုန္းက သူ႔ဖက္က အရမ္းႀကီးေတြးမေနတာေၾကာင့္ ဘာမွလည္းမခံစားရဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ သူ႐ုတ္တရပ္သတိထားလိုက္မိတဲ့အခါမွာ သူတို႔ပတ္ပတ္လည္ကေလထုက တျဖည္းျဖည္းအပူခ်ိန္တက္လာသလိုပင္။

လူငယ္ေလး၏ၾကည္လင္ေနသည့္မ်က္ဆံေတြက အနည္းငယ္လႈပ္ခတ္သြားပီး အမ်ိဳးသားကို ေတြေဝမွိန္းေမာစြာျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္း တစ္ဖက္လူက ထပ္ေျပာလာတာကို ၾကားလိုက္သည္။ ——

"ကိုယ္က ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လာခ်င္လို႔ပါ"

အခန္းမီးက အမ်ိဳးသား၏အေနာက္ကေန ထြန္းလင္းေနတာေၾကာင့္ သူ႔ခႏၲာကိုယ္ေပၚတြင္ ခပ္မွိန္မွိန္အေရာင္ေလးက ဝန္းရံေနသည္။ အေနာက္က အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ပဲလားေတာ့မသိ၊ အလြန္ေလးနက္သည့္မ်က္ႏွာက အခုခ်ိန္မွာ ပိုပီးေတာင္႐ုပ္လံုးႂကြေနေတာ့သည္။ ထိုရွည္သြယ္သည့္ဇာမဏီမ်က္လံုးေတြက အေရာင္မ်ိဳးစံုပါသည့္ေရာင္စဥ္တန္းအိုင္တစ္ခုလံုးက နစ္ျမဳပ္ေနသည့္အတိုင္း ပိုပီးနက္ရိႈင္းနက္ေမွာင္ေနသည္။ ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲမသိေပမယ့္ ... ဒီလူက သူ႔အား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစူးစမ္းစစ္ေဆးေနသည္လို႔ ရံုရွီခံစားလာရသည္။