စူပါစတားတစ္ေယာက္၏ဆႏၵ / စူပါစတားတစ်ယောက်၏ဆန္ဒ

အခန္း (၈၃.၂)

အခန္း (၈၃.၂) – ခ်င္းခ်န္ : ကိုယ္လည္းမင္းကိုႀကိဳက္တယ္ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဒီ႐ုတ္တရပ္ထြက္လာသည့္အသံေၾကာင့္ ရံုရွီတမဟုတ္ခ်င္းႏိုးသြားသည္။

သူမႏိုးလာခင္အထိ သူအရမ္းပင္ပန္းသြားတာေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္သည္။ ရံုရွီသည္ မ်က္လံုးကိုဖြင့္လိုက္ပီးေဘးပတ္ပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ပါးစပ္ေတာင္မဖြင့္ရေသးခင္သူ႐ုတ္တရပ္ျမင္လိုက္ရတာက......

ခ်င္းခ်န္သည္ ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚတြင္ထိုင္ေနသည္။ အျဖဴေရာင္ေႂကြပန္းအိုးက ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚ၌ လိမ့္သြားပီး ေမႊးပြေကာ္ေဇာေပၚသို႔က်သြားသည္။ ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚက မွန္ေပၚသို႔ ေႂကြပန္းအိုးလဲက်သြားတာေၾကာင့္ အသံက်ယ္ႀကီးထြက္လာတာျဖစ္သည္။

ရံုရွီ : "......"

ခ်င္းခ်န္ : "......"

တစ္စကၠန္႔ပီးေနာက္ လူငယ္ေလးသည္ အလိုလိုျပံဳးမိသြားပီး ေမးလိုက္သည္။ : "ခ်င္းခ်န္ အဲ့မွာဘာလို႔ထိုင္ေနတာလဲ?"

ခ်င္းခ်န္ : "...... ဖုန္းၾကည့္ေနတာ"

ရံုရွီသည္ ေၾကာင္သြားပီး : "ခင္ဗ်ားက ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚထိုင္ပီး...... ဖုန္းၾကည့္ေနတယ္?!"

ခ်င္းခ်န္သည္ တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ေခါင္းညိမ့္လိုက္ပီး "အင္း"

ရံုရွီ : "......"

ရံုရွီစိတ္ထဲတစ္ခုခုမွားေနတယ္လို႔ေတာ့ခံစားရေနေပမယ့္ ေနာက္စကၠန္႔ဝက္ေလာက္သာၾကာသြားခဲ့ရင္ တစ္ေယာက္ေသာသူကေအာင္ျမင္သြားေတာ့မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမသိခဲ့ပါဘူး! ဒါေပမယ့္ (ရံုရွီ)ဆီက ညည္းသံေသးေသးေလးက တစ္ေယာက္ေသာသူကို အျပစ္ရွိစိတ္ေလးျဖစ္သြားေစပီး ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚ တိုက္႐ိုက္႐ုတ္တရပ္ႀကီး ေနာက္ျပန္ထိုင္က်သြားေစသလို ေႂကြပန္းအိုးကို ျပဳတ္က်ေစတာျဖစ္သည္။

ၾကမ္းေပၚမလဲက်သြားတာကပင္ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းေနပီလို႔ စဥ္းစားရမည္။ တကယ္လို႔သူသာ တကယ္ႀကီးၾကမ္းေပၚထိုင္ေနမိရင္ တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့ မ်က္ႏွာထားမေျပာင္းပဲ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းမျမန္ပဲ ဒီလိုမ်ိဳးျပန္ေျဖလိုက္မိမွာကို ေၾကာက္မိသည္ ——