သခင္ၾကင္လွ်င္ ပန္ေတာ္မူ❀ အခန္း (၁)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဟင္း.."
ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းႏွင့္ သူ႕ထက္ငါ တိုးေဝ့စီးေနရသည့္ YBS ကားေပၚတြင္ ေခါင္ရန္း ခပ္တိုးတိုးေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ ႐ုံးတက္ခ်ိန္ႏွင့္ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ ကားၾကပ္တာက အထူးအဆန္းမဟုတ္ေပမဲ့လည္း တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးမ႐ိုးရေအာင္ ရေနသည့္ ေခြၽးနံ႔ေပါင္းစုံၾကား အေတာ္ေလးစိတ္အိုက္ေနမိသည္။
လူက ၾကပ္သလို ထိုင္ခုံေနရကလည္းမရတာေၾကာင့္ တစ္ဖက္က လက္တန္းကိုကိုင္ကာ ႐ုံးကပါလာသည့္ဖိုင္တြဲေတြကတစ္ဖက္ႏွင့္ သူ႕ပုံစံက အနည္းငယ္ေတာ့ ကိုး႐ိုးကားရား ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။
သို႔ေပမဲ့လည္း မတတ္ႏိုင္။ ခါးပိုက္ႏိႈက္ရန္ေၾကာက္ရေသးတာေၾကာင့္ လြယ္အိတ္ကိုေ႐ွ႕ပို႔ထားရေသးသည္။
"ဟင္း.."
ထိုအေတြးနဲ႔ပင္ သူ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္သက္ျပင္းကို ေလးပင္စြာခ်လိုက္မိေတာ့သည္။ ေနာက္မွတ္တိုင္ဆင္းရေတာ့မွာမို႔ လူအုပ္ၾကားထဲကေန အေတာ္ေလး ထိုးထြက္ကာ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းကိုႏွိပ္ရန္ ျပန္လိုက္ေပမဲ့ လက္ကလွမ္းမမွီ။
ဒီး~~~
သူ႕ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ လူ႐ြယ္က လွမ္းႏွိပ္ေပးလိုက္တာမို႔ ေက်းဇူးတင္သည့္ သေဘာျဖင့္ ေခါင္ရန္းအနည္းငယ္ ျပဳံးျပလိုက္ေသးသည္။ ထိုစဥ္ကားတံခါးလည္း ပြင့္လာတာမို႔ သူ ခပ္သြက္သြက္ေလး ဆင္းလိုက္သည္။
"ဟူး ပူလိုက္တာ"
ကားေပၚက ဆင္းတာႏွင့္ အားေနသည့္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ မ်က္ႏွာနားကို ယပ္ခတ္ရင္း အိမ္႐ွိရာ ဆီသို႔ေလွ်ာက္လာလိုက္ေတာ့သည္။
ခပ္ျဖည္းျဖည္းတိုက္ခတ္လာသည့္ ေလညႇင္းေတြေတြေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေတာ့ အပူသက္သာသြားရသလို ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေခါင္ရန္းႏႈတ္ခမ္းေတြက အလိုလို ျပဳံးမိလ်က္သား။
အိမ္ေ႐ွ႕တြင္ ေဖေဖ႐ွိစဥ္က ေဆာက္ထားသည့္ သစ္သားထိုင္ေလးတြင္ထိုင္ကာ သူ႕ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနသည့္ ခတၱာငယ္ ေၾကာင့္ပင္။
YOU ARE READING
သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romanceမြွေက သွေးအေး သတ္တဝါလို့ပြောရင် ခင်ဗျားပုံပြပြီးငြင်းခဲ့ရဦးမယ်။ တကယ်ပဲ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သွေးအေးချက်က လက်လန်တယ် (Normal ကနေ Version ပြောင်း၊ အခန်းသစ်ထပ်ထည့်ပြီးရေးထားတာမလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပေးပါနော်)
