12 (Zawgyi)

8.1K 215 5
                                    

❀သခင္ၾကင္လွ်င္ ပန္ေတာ္မူ❀  အခန္း(၁၂)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ring>>>Ring>>>
ျမည္လာတဲ့ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ေခါင္ရန္း အိပ္ေနရာကေန ႏိုးသြားရသည္။ မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေတြ႕လိုက္ရသည္က လက္႐ုံးရဲ႕ မ်က္ႏွာ။ ေခါင္ရန္းခ်က္ခ်င္းေခါင္းေထာင္ၿပီး မလုံမလဲျဖစ္သြားရကာ

"မင္းႏိုးေနၿပီလား"

သူက ေခါင္ရန္းကိုေခါင္းညိတ္ျပၿပီး စားပြဲေပၚကိုေမးဆက္ျပတာေၾကာင့္ အခုမွ ဖုန္းလာေနသည္ကို သတိရသည့္အျဖစ္။ ခုနကပဲ ဖုန္းသံေၾကာင့္ႏိုးသြားတာကို သူ႕ကိုေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ ဖုန္းကိုင္ဖို႔ ေမ့ရတယ္တဲ့လား။ ေခါင္ရန္းညိဳ မင္းေတာ့...။

ေခါင္ရန္း သူ႕ကိုမခ်ိျပဳံးျပဳံးျပကာ ဖုန္းကိုင္ၿပီးၿပီး အခန္းျပင္ထြက္လာရသည္။

"ေအး ငယ္ေလး"

"ကိုႀကီး မေန႔က ငယ္ေလးကိုစကားေျပာမလို႔ဆို"

"အင္း ဟုတ္တယ္ ငယ္ေလး၊ ကိုႀကီးကိုေပးထားတဲ့ ကတိကိုမေမ့ေလာက္ပါဘူးေနာ္"

ကတိ..။ ဟုတ္တာေပါ့ ငယ္ေလးလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ရဖို႔ကို ကိုႀကီးဆီ ကတိကဝတ္ေပးထားရတာပဲ။ ကိုႀကီးက မတတ္သာလို႔သာ လိုက္ေလ်ာရတာ ဆိုေပမဲ့ ငယ္ေလး ဘာလုပ္လုပ္သူ႕ကိုျပန္ေျပာပါ့မယ္ဆိုတဲ့ ကတိကိုေတာ့ေပးထားရသည္ေလ။

ငယ္ေလးသက္ျပင္းေလးခ်လိုက္ၿပီးမွ

"မွတ္မိပါတယ္ ကိုႀကီးရယ္၊ အခု ငယ္ေလးက သင္တန္းလည္း ေကာင္းေကာင္းတက္တယ္၊ ဘာအ႐ႈပ္အ႐ွင္းကိစၥမွလဲ မ႐ွိပါဘူး၊ ထူးထူးျခားျခားကိစၥလည္းမလုပ္ဘူး၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုႀကီးကို ဘာမွမေျပာျပတာပါ"

ညီမျဖစ္သူ၏ ေျဖ႐ွင္းစကားေၾကာင့္ ေခါင္ရန္း စိတ္ေအးသြားသလို႐ွိရသည္။ သတိဆိုတာ ပိုတယ္မွ မ႐ွိတာ။ ငယ္ေလးကို စည္းကမ္းတင္းၾကပ္ထားတာက ဘာပဲေျပာေျပာ ေခါင္ရန္းကိုစိတ္သက္သာရာရေစသည္ေလ။ မဟုတ္ရင္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီညီမအတြက္ စိတ္ပူေနရတာနဲ႔တင္ လုံးပါးပါးေနမွာ။

"အင္းပါ၊ ဒါဆို ကိုႀကီးစိတ္ခ်မယ္ေနာ္၊ ေမေမ့ကိုလည္းဂ႐ုစိုက္"

"ဟုတ္"

"မုန္႔ဖိုးလိုေသးလား"

"ဟီး နည္းနည္း..."

သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora